အခန္း(၅) ဘံုပုိင္း-၁

၀ီထိမုတ္စိတ္မ်ား

ပဋိသေႏၶကိစၥ၊ ဘ၀င္ကိစၥတုိ႔ကို ေဆာင္ရြက္ၾကေသာ ဥေပကၡာသႏၱီရဏစိတ္ ၂-ပါး၊ မဟာ၀ိပါက္စိတ္ ၈-ပါးႏွင့္ မဟဂၢဳတ္၀ိပါက္စိတ္ ၉-ပါးတုိ႔သည္ ၀ီထိမွလြတ္ကင္းသည့္ စိတ္မ်ားျဖစ္ၾက၍ ၀ီထိမုတ္စိတ္မ်ားဟု အမည္ရၾက၏။

ဤစိတ္ ၁၉-ပါးတုိ႔သည္ ၃၁-ဘံု၌ သတၱ၀ါအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ ပဋိသေႏၶျဖစ္ေပၚရန္ ပဋိသေႏၶစိတ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ပဋိသေႏၶစိတ္ ျဖစ္ျပီးေနာက္ ဘ၀ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနရန္ ဘ၀င္စိတ္အစဥ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ဘ၀ဆံုးသည့္အခါ၌ စုတိစိတ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ၾက၏။

၀ီထိမုတ္စိတ္ ၁၉-ပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘံုအၾကာင္း၊ ပဋိသေႏၶအေၾကာင္း၊ ကံအေၾကာင္းႏွင့္ ေသျခင္းအေၾကာင္းတုိ႔ကို ေဆြးေႏြးတင္ျပမည့္ ဤအခန္းကို `၀ီထိမုတ္ပိုင္း´ (၀ါ) `ဘံုပုိင္း` ဟု ေခၚ၏။

စတုကၠေလးလီႏွင့္ ဘံုေလးမ်ိဳး

စတုကၠေလးလီ
၀ီထိမုတ္ပိုင္း၌ ပါ၀င္ၾကေသာ စတုကၠ(ေလးခုစု) ၄-မ်ိဳးကား -
(၁) ဘူမိစတုကၠ = ဘံု ၄-မ်ိဳး
(၂) ပဋိသႏၶိစတုကၠ = ပဋိသေႏၶ ၄-မ်ိဳး
(၃) ကမၼစတုကၠ = ကံ ၄-မ်ိဳးႏွင့္
(၄) မရဏပၸတၱိစတုကၠ = ေသျခင္းအေၾကာင္း ၄-မ်ိဳးတုိ႔ ျဖစ္ၾက၏။

ဘံုေလးမ်ိဳး
သတၱ၀ါတုိ႔ ျဖစ္ရာတည္မွီရာ၊ လွည့္လည္က်က္စားရာ ဘံု ၄-မ်ိဳးကား-
(၁) အပါယ္ဘံု (၀ါ) ကာမဒုဂၢတိဘံု = ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဟူသည့္ အပါယ္ ၄-ဘံု၊
(၂) ကာမသုဂတိဘံု = လူ႔ျပည္ႏွင့္ နတ္ျပည္ ၆-ထပ္ (ေပါင္း ၇-ဘံု)
(၃) ရူပဘံု = ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံု၊ ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု၊ တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံုႏွင့္ စတုတၳစ်ာန္ ၇-ဘံုဟူသည့္ ရူပျဗဟၼာ ၁၆-ဘံု
(၄) အရူပဘံု = အာကာသာနဥၥာယတနဘံု၊ ၀ိညာဏဥၥာယတနဘံု၊ အာကိဥၥညာယတနဘံု၊ ေန၀သညာနာသညာယတနဘံု ဟူေသာ အရူပျဗဟၼာ ၄-ဘံု။

မွတ္ခ်က္။ ။ အပါယ္ ၄-ဘံုႏွင့္ ကာမသုဂတိ ၇-ဘံုတုိ႔ကို ေပါင္း၍ ကာမ ၁၁-ဘံုဟုေခၚ၏။ ကာမဂုဏ္ ခံစားရာ ဘံုမ်ားတည္း

ကာမ ၁၁-ဘံု၊ ရူပျဗဟၼာ ၁၆-ဘံုႏွင့္ အရူပျဗဟၼာ ၄-ဘံုတုိ႔ကို ေပါင္း၍ ေရတြက္ေသာ ၃၁-ဘံုရ၏။

ဘံုမ်ား၏တည္ရာ

လူ႔ဘံု၊ တိရစၧာန္ဘံု၊ ျပိတၱာဘံုႏွင့္ အသူရကာယ္ဘံုတို႔သည္ ကမၻာေျမျပင္ေပၚ၌ တည္ရွိၾက၏။ ဘံုသီးျခားစီမရွိၾက။ ခႏၶာတုိ႔၏ ျဖစ္ျခင္းကိုပင္ ဘံုဟု မွတ္ယူရ၏။

ငရဲဘံုသည္ သီးျခားတည္ရွိ၏။ သိဥၥိဳ၀္း၊ ကာလသုတ္၊ သံဃာတ၊ ေရာရု၀၊ မဟာေရာရု၀၊ တာပန၊ မဟာတာပန၊ အ၀ီစိဟူ၍ ငရဲၾကီး ၈-ထပ္ရွိ၏။ ၎တုိ႔သည္ ကမၻာေျမျပင္ေအာက္၌ ယူဇနာ ၁၅၀၀၀ ေ၀းကြာေသာအရပ္မွစ၍ တစ္ဘံုႏွင့္တစ္ဘံု ယူဇနာ ၁၅၀၀၀စီ ကြာေ၀းလ်က္ တည္ရွိၾက၏။

နတ္ဘံုတို႔ကား စတုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာ၊ ယာမာ၊ တုသိတာ၊ နိမၼာနရတိႏွင့္ ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱိတို႔ ျဖစ္ၾက၏။

စတုမဟာရာဇ္နတ္ဘံုသည္ ယူဇနာ ၄၂၀၀၀ျမင့္ေသာ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္မွစ၍ ေျမျပင္အထိ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ တည္၏။ တာ၀တိ ံသာသည္ ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ျမင့္ေသာ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထိမ္မွ စၾက၀ဠာတံတုိင္းအထိ ေကာင္းကင္၌ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ တည္၏။ က်န္နတ္ျပည္ ၄-ထပ္တုိ႔သည္လည္း ယူဇနာ ၄၂၀၀၀စီ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္တက္သြားၾက၏။

ရူပျဗဟၼာ ၁၆-ဘံုတုိ႔ကို ၃၁-ဘံု ဇယား၌ ၉-ဆင့္ခြဲျပထား၏။
ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံု = ျဗဟၼပါရိသဇၨာ၊ ျဗဟၼပုေရာဟိတာ၊ မဟာျဗဟၼာ။
ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု = ပရိတၱာဘာ၊ အပၸမာဏာဘာ၊ အာဘႆရာ။
တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု = ပရိတၱသုဘာ၊ အပၸမာဏသုဘာ၊ သုဘကိဏွာ။
စတုတၳစ်ာန္ ၇-ဘံု = ေ၀ဟပၹိဳလ္၊ အသညသတ္တုိ႔ကို ၁-ဆင့္စီ၊ အ၀ိဟာ၊ အတပၸါ၊ သုဒႆာ၊ သုဒႆီ၊ အကနိ႒ဟူသည့္ သုဒၶါ၀ါသ ၅-ဘံုတုိ႔ကို ၅-ဆင့္ခြဲျပထား၏။

အထက္ပါ ဘံု ၇-ဆင့္တုိ႔သည္ ၁-ဆင့္လွ်င္ ယူဇနာ ၅၅၀၈၀၀၀ စီျမင့္တက္သြားၾက၏။

အရူပျဗဟၼာ ၄-ဘံုတုိ႔သည္လည္း အကနိ႒ဘံုအထက္၌ ယူဇနာ ၅၅၀၈၀၀၀ စီပင္ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္တက္သြားၾက၏။

လူ႔ျပည္မွ အျမင့္ဆံုးဘ၀ဂ္ (ေန၀သညာ နာသညာယတနဘံု)သို႔ ယူဇနာေပါင္း ၇၁၈၅၆၀၀၀ ေ၀းကြာ၏။

လူ႔ျပည္မွ အ၀ီစိငရဲသို႔ ယူဇနာ ၁၂၀၀၀၀ ေ၀းကြာ၏။

ကမၻာေျမၾကီးသည္ ေျမသားအထုျဖစ္သည့္ ပံသုပထ၀ီ၌ ယူဇနာ ၁၂၀၀၀၀၊ ေက်ာက္သားအထုျဖစ္သည့္ သိလာပထ၀ီ၌ ယူဇနာ ၁၂၀၀၀၀၊ ႏွစ္ရပ္ေပါင္း ယူဇနာ ၂၄၀၀၀၀ အထုရွိသည္ဟု ဆုိထား၏။

မွတ္ခ်က္။ ။ အထက္ပါ ေျမထုပမာဏသည္ သိပၸံေတြ႕ရွိခ်က္ႏွင့္ မကိုက္ညီပါ။ သိပၸံေတြ႕ရွိခ်က္အရ ကမၻာေျမၾကီးသည္ သစ္ေတာ္သီး ပုံသဏၭာန္လံုးေနျပီး၊ အခ်င္းပမာဏမွာ မုိင္ ၈၀၀၀သာရွိသည္။ ထုိ႔အျပင္ ကမၻာေျမၾကီးကို ေရထုႏွင့္ ေလထုတုိ႔က မထားသည္လည္း မဟုတ္ပါ။ ကမၻာေျမၾကီးသည္ ေနကို လွည့္ပတ္လ်က္ အာကသ၌ ေရြ႕လ်ားေနေသာ ျဂိဳဟ္ငယ္ တစ္လံုးသာ ျဖစ္၏။

ယခုေခတ္လူတုိ႔သည္ ၁-ယူဇနာလွ်င္ ၈-မုိင္မွ ၁၃-မုိင္အထိရွိသည္ဟု ယူဆၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကမၻာေျမၾကိး၏ အထုသည္ မုိင္ေပါင္း ၂၄၀၀၀၀x၈ ေက်ာ္ရွိေနသျဖင့္ သိပၸံအဆုိထက္ လြန္စာ ပိုမုိေနပါသည္။

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဘံုအကြာအေ၀းတို႔သည္ သီဟိုဠ္သာသနာကာလ၌ အႏုရုဒၶါမေထရ္ေရးသားသည့္ `အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မး္တြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္မွ်သာ ျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့သည္ဟု မွတ္ယူရန္မလုိပါ။

၃၁-ဘံုရွိသည့္ အေၾကာင္းကိုကား အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္ႏြယ္မူႏွင့္တကြ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္၍ ယံုၾကည္ထုိက္ပါသည္။ ငရဲဘံု၊ နတ္ဘံု၊ ျဗဟၼာဘံုတုိ႔သည္ အလြန္ေ၀းကြာေသာ အရပ္မ်ား၌ တည္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ထုိက္ပါသည္။

အဘိဓမၼာသည္ ပရမတၳတရား၏ သေဘာသဘာ၀တုိ႔ကို ေဟာၾကားထားသည့္ ေဒသနာျဖစ္ရာ ပရမတၳသေဘာတရားတုိ႔သည္သာ အေရးၾကီး၏။ ပညတ္တရားမွ်သာ ျဖစ္သည့္ ဘံုအကြာအေ၀းတို႔မွာ အေရးမၾကီးပါ။

ဘံုႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္

(၁) အပါယ္ ၄-ဘံု၌ ဒုဂၢတိဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ ၁-ပါးကိုသာ ရအပ္၏။
(၂) လူ႔ဘံု၊ စတုမဟာရာဇ္ဘံုတို႔၌ ဒုဂၢတိအဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ၾကဥ္ေသာပုဂၢိဳလ္ ၁၁-ပါးကို ရအပ္၏။
(၃) အထက္နတ္ျပည္ ၅-ထပ္တုိ႔၌ ဒုဂၢတိအဟိတ္ႏွင့္ သုဂတိအဟိတ္ၾကဥ္သည့္ပုဂၢိဳလ္ ၁၀-ပါး(တစ္က်ိပ္)ကို ရ၏။

(၄) အသညသတ္ႏွင့္ သုဒၶါ၀ါသ ၅-ဘံုတုိ႔မွ ၾကြင္းေသာ ရူပျဗဟၼာ ၁၀-ဘံုတုိ႔၌ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ၈-ပါး၊ ပုထုဇဥ္တိဟိတ္ ၁-ပါးဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ ၉-ပါးကို ရအပ္၏။

(၅) အသညသတ္ဘံု၌ ဇီ၀ိတရုပ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနေသာ သုဂတိအဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ ၁-ပါးကိုသာ ရအပ္၏။ (အသညသတ္ျဗဟၼာသည္ ရုပ္သာရွိျပီး နာမ္မရွိေခ်။)
(၆) သုဒၶါ၀ါသ ၅-ဘံုတုိ႔၌ အနာဂါမိဖုိလ္ပုဂၢိဳလ္၊ အရဟတၱမဂ္ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အရဟတၱဖုိလ္ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ ၃-ပါးကိုသာ ရအပ္၏။ (လူ႔ဘံုမွ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား စုေတလွ်င္ သုဒၶါ၀ါသဘံု၌ အျဖစ္မ်ား၏။)
(၇) အရူပ ၄-ဘံု၌ ေသာတာပတၱိမဂ္ပုဂၢိဳလ္ၾကဥ္ေသာ အရိယာ ၇-ပါးႏွင့္ ပုထုဇဥ္တိဟိတ္ ၁-ပါးဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ ၈-ပါးကို ရအပ္၏။

အရူပ ၄-ဘံု၌ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို မရႏုိင္ပါ။ ေသာတာပန္ျဖစ္ျပီးေသာ သူတို႔က အထက္မဂ္တုိ႔ကို ရႏုိင္၏။

ပဋိသေႏၶ ၄-မ်ိဳး

(၁) အပါယ္ပဋိသေႏၶ = အကုသလ ၀ိပါက္ ဥေပကၡာ သႏၱီရဏ အဟိတ္စိတ္
(၂) ကာမသုဂတိပဋိသေႏၶ = (က) ကာမသုဂတိ အဟိတ္ပဋိသေႏၶ = ကုသလ ၀ိပါက္ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ သႏၱီရဏ အဟိတ္စိတ္၊ (ခ) ကာမသုဂတိသဟိတ္ပဋိသေႏၶ = မဟာ၀ိပါက္စိတ္ ၈-ပါး။
(၃) ရူပပဋိသေႏၶ = ရူပ၀ိပါက္စိတ္ ၅-ပါး + အသညသတ္ဇီ၀ိတန၀က ကလာပ္ရုပ္ ပဋိသေႏၶ ၁-ပါး
(၄) အရူပပဋိသေႏၶ = အရူပ၀ိပါက္စိတ္ ၄-ပါး

မွတ္ခ်က္။ ။ အပါယ္ဒုဂၢတိပဋိသေႏၶ ၁-ပါး၊ ကာမသုဂတိအဟိတ္ ပဋိသေႏၶ ၁-ပါး၊ ကာမသုဂတိသဟိတ္ ပဋိသေႏၶ ၈-ပါးတုိ႔ကို ေပါင္း၍ ကာမပဋိသေႏၶ ၁၀-ပါးဟု ေခၚ၏။

ရူပပဋိသေႏၶ ၅-ပါးႏွင့္ ဇိ၀ိတန၀က ကလာပ္ရုပ္ ပဋိသေႏၶ ၁-ပါးတု႔ိကို ေပါင္း၍ ရူပပဋိသေႏၶ ၆-ပါးဟု ေခၚ၏။

ကာမပဋိသေႏၶ ၁၀-ပါး၊ ရူပပဋိသေႏၶ ၆-ပါးႏွင့္ အရူပပဋိသေႏၶ ၄-ပါးတုိ႔ကို ေပါင္းေသာ္ ပဋိသေႏၶ ၂၀-ကို ရ၏။

ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ပဋိသေႏၶ

(၁) ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဟူေသာ အပါယ္ဘံုသားတုိ႔သည္ အကုသလ၀ိပါက္ ဥေပကၡာသႏၱီရဏစိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

(၂) လူ႔ဘံုႏွင့္ စတုမဟာရာဇ္ဘံုတုိ႔၌ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ကန္းေသာသူ (ဇစၥႏၶပုဂၢိဳလ္)၊ နားပင္းေသာသူ (ဇစၥဗဓိရပုဂၢိဳလ္)၊ ဃာနပသာဒခ်ိဳ႕ေသာသူ (ဇစၥဃာနပုဂၢိဳလ္)၊ ထစ္အ၍ စကားမပီေသာသူ (ဇစၥမူဂ)၊ အလြန္ ဉာဏ္ထုိင္း၍ ဆြံ႕အေသာသူ (ဇစၥဇဠ)၊ ၀မ္းတြင္းရူးသူ (ဇစၥဳမၼတၱက)၊ ပန္းစုတ္၍ ကာမဂုဏ္ခံစားသူ (ပ႑က)၊ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမတို႔၏ နိမိတ္အဂၤါအစံုရွိသူ (ဥဘေတာဗ်ည္း)၊ ေယာက္်ားလည္းမဟုတ္ မိန္းမလည္း မဟုတ္ေသာသူ (နပုန္း)၊ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ႏွင့္ ဒရြတ္ဆြဲ၍ ေျပာသူ (မမ္းဆြဲသူ)တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဘုတ္၊ မွင္စာ၊ တေစၧ၊ အစိမ္း၊ သရဲ၊ ဘီလူး၊ ဘုမၼစို၀္းနတ္အခ်ဳိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ကုသလ ၀ိပါက္ ဥေပကၡာသႏၱီရဏစိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

(၃) ကာမသုဂတိ ၇-ဘံုတုိ႔၌ အာယတနျပည့္စံုေသာ (အဂၤါစံုေသာ) လူနတ္တုိ႔သည္ မဟာ၀ိပါက္စိတ္ ၈-ပါးတြင္ ၁-ပါးပါးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။ ဤ၌ ဒြိဟိတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ မဟာ၀ိပါက္ ဉာဏ၀ိပၸယုတ္စိတ္ ၄-ပါးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။ တိဟိတ္ပုဂၢိဳလ္သည္ မဟာ၀ိပါက္ ဉာဏသမၸယုတ္စိတ္ ၄-ပါးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

(၄) ရူပျဗဟၼာမ်ားအနက္ ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံုသားမ်ားသည္ ရူပ ပထမစ်ာန္ ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု ျဗဟၼာမ်ားသည္ ဒုတိယစ်ာန္ ၀ိပါက္ႏွင့္ တတိယစ်ာန္ ၀ိပါက္စိတ္ ၂-ပါးတြင္ ၁-ပါးပါးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု ျဗဟၼာမ်ားသည္ စတုတၳစ်ာန္ ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

အသညသတ္ ျဗဟၼာမ်ားမွ ၾကြင္းေသာ စတုတၳစ်ာန္ ျဗဟၼာမ်ားသည္ ပဥၥမစ်ာန္ ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။ အသညသတ္ျဗဟၼာတုိ႔သည္ ဇီ၀ိတန၀က ကလာပ္ရုပ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

(၅) အာကာသာနဥၥယတန ျဗဟၼာမ်ားသည္ အာကာသာနဥၥာယတန ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

၀ိညာဏဥၥာယတန ျဗဟၼာမ်ားသည္ ၀ိညာဏဥၥာယတန ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

အာကိဥၥညာယတန ျဗဟၼာတုိ႔သည္ အာကိဥၥညာယတန ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

ေန၀သညာနာသညာယတန ျဗဟၼာတုိ႔သည္ ေန၀သညာနာသညာယတန ၀ိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾက၏။

ရူပျဗဟၼာဘံုမ်ားအား အမည္ေပးပံု

ရူပပဋိသေႏၶႏွင့္ ရူပဘံုတုိ႔၏ အမည္ကြဲလြဲေနရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ရူပစ်ာန္မ်ားကို ၅-ပါးတစ္နည္း၊ ၄-ပါးတစ္နည္းဟူ၍ ေရတြက္နည္း ၂-မ်ိဳးရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။

စ်ာန္အဂၤါ - ၀ီ, စာ, ပီ, သု, ဧ
စ်ာန္ ၅-ပါးေရတြက္ပံု - ပထမစ်ာန္
စ်ာန္ ၄-ပါးေရတြက္ပံု - ပထမစ်ာန္
ဘံုအမည္ - ပထမစ်ာန္

စ်ာန္အဂၤါ - စာ, ပီ, သု, ဧ
စ်ာန္ ၅-ပါးေရတြက္ပံု - ဒုတိယစ်ာန္
စ်ာန္ ၄-ပါးေရတြက္ပံု - ပထမစ်ာန္
ဘံုအမည္ - ပထမစ်ာန္

စ်ာန္အဂၤါ - ပီ, သု, ဧ
စ်ာန္ ၅-ပါးေရတြက္ပံု - တတိယစ်ာန္
စ်ာန္ ၄-ပါးေရတြက္ပံု - ဒုတိယစ်ာန္
ဘံုအမည္ - ဒုတိယစ်ာန္

စ်ာန္အဂၤါ - သု, ဧ
စ်ာန္ ၅-ပါးေရတြက္ပံု - စတုတၳစ်ာန္
စ်ာန္ ၄-ပါးေရတြက္ပံု - တတိယစ်ာန္
ဘံုအမည္ - တတိယစ်ာန္

စ်ာန္အဂၤါ - ဥ, ဧ
စ်ာန္ ၅-ပါးေရတြက္ပံု - ပဥၥမစ်ာန္
စ်ာန္ ၄-ပါးေရတြက္ပံု - စတုတၳစ်ာန္
ဘံုအမည္ - စတုတၳစ်ာန္

ရူပစ်ာန္၄-ပါးေရတြက္သည့္နည္း၌ ၀ိတက္ႏွင့္ ၀ိစာရတုိ႔ကို တစ္ျပိဳင္တည္းပယ္၍ ဒုတိယစ်ာန္သို႔ တက္သည္။

ပဋိသေႏၶတည္ပံု ၄-မ်ိဳး

(၁) အ႑ဇပဋိသေႏၶ = ဥခြံတြင္း၌ ပဋိသေႏၶတည္ျခင္း။
(၂) ဇလာဗုဇပဋိသေႏၶ = သားအိမ္အတြင္း၌ ပဋိသေႏၶတည္ျခင္း။
(၃) သေသဒဇပဋိသေႏၶ = သစ္ေခါင္း၊ သစ္သီး၊ ပန္းပြင့္၊ ရႊံ႕ညြန္ စသည္တုိ႔၌ ပဋိသေႏၶတည္ျခင္း။
(၄) ဥပပတ္ပဋိသေႏၶ = အရြယ္ေရာက္ျပီးေသာ ကုိယ္ျဖင့္ ေကာင္းကင္မွ ခုန္ပ်ံလာသကဲ့သို႔ ဘြားကနဲ အထင္အရွားျဖစ္ျခင္း။

မွတ္ခ်က္။ ။ အ႑ဇပဋိသေႏၶႏွင့္ ဇလာဗုဇပဋိသေႏၶတုိ႔ကိုေပါင္း၍ ဂဗၻေသယ်ကပဋိသေႏၶ (အမိ၀မ္းတြင္း၌ ပဋိသေႏၶတည္ျခင္း)ဟုလည္း ေခၚ၏။

ဘံုသားႏွင့္ ပဋိသေႏၶ

ငရဲသားတုိ႔သည္ ဥပပတ္ ပဋနိသေႏၶ ၁-ပါးတည္းျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။

ျပိတၱာႏွင့္ အသူရကာယ္တုိ႔သည္ ဇလာဗုဇ၊ ဥပပတ္ ပဋိသေႏၶ ၂-ပါးျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။

တိရစၧာန္တုိ႔သည္ အ႑ဇ၊ ဇလာဗုဇ၊ သံေသဒဇ၊ ဥပပတ္ဟူ၍ ပဋိသေႏၶ ၄-ပါးလံုးျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။

လူတို႔သည္ ကမၻာဦးအစ၌ ဥပပတ္ ပဋိသေႏၶ ၁-ပါးတည္းျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။ ထုိ႔ေနာက္၌ ဇလာဗုဇ၊ သံေသဒဇ၊ ပဋိသေႏၶ ၂-ပါးျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။

ဘုတ္၊ မွင္စာ၊ တေစၧ၊ အစိမ္း၊ သရဲ၊ ဘီလူးႏွင့္ ဘုမၼဇို၀္းနတ္တုိ႔သည္ ဇလာဗုဇႏွင့္ ဥပပတ္ ပဋိသေႏၶ ၂-ပါးျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။

အထက္နတ္ ျဗဟၼာတုိ႔သည္ ဥပပတ္ ပဋိသေႏၶ ၁-ပါးတည္းျဖင့္ ျဖစ္ေပၚၾက၏။

သတၱ၀ါတုိ႔၏ သက္တမ္း

(၁) ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဟူသည့္ အပါယ္ဘံုသားမ်ားသည္ သက္တမ္းမျမဲၾကပါ။ မိမိတုိ႔၏ကံမ်ားသာလွ်င္ သက္တမ္း အတုိင္းအတာ ျဖစ္ၾက၏။

(၂) ဇမၺဴဒီပါေတာင္ကြ်န္း လူတုိ႔တြင္လည္း သက္တမ္းမျမဲၾကပါ။ အေသခၤ်ယ်တမ္းမွသည္ ၁၀-ႏွစ္တမ္း၊ ၁၀-ႏွစ္တမ္းမွသည္ အသေခၤ်ယ်တမ္းဟူ၍ ဆုတ္ခ်ည္ တက္ခ်ည္ရွိ၏။

`ေရွ႕ခုႏွစ္ရာ၊ ေနာက္ငါးရာ၊ ေျမာက္မွာတစ္ေထာင္ျမဲ´ဟူေသာ စကားအရ အေရွ႕ကြ်န္းသားတုိ႔တြင္ သက္တမ္း ၇၀၀-ႏွစ္၊ အေနာက္ကြ်န္းသားတုိ႔တြင္ သက္တမ္း ၅၀၀-ႏွစ္၊ ေျမာက္ကြ်န္းသားတို႔တြင္ သက္တမ္း ၁၀၀၀-ႏွစ္ဟူ၍ တည္ျမဲၾကပါသည္။

(၃) ေအာက္စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ရုကၡစို၀္း၊ အာကာသစို၀္း၊ ဘုမၼစို၀္းနတ္တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဘုတ္၊ မွင္စာ၊ တေစၧ၊ သရဲ၊ အစိမ္းစသည့္ ဘုမၼသိတနတ္မ်ားသည္ လည္းေကာင္း သက္တမ္း မျမဲၾကပ ါ။

(၄) အထက္အထက္ေသာ နတ္မ်ားႏွင့္ ျဗဟၼာတုိ႔ကား သက္တမ္းျမဲၾက၏။

နတ္ဘံု - အထက္စတုမဟာရာဇ္
ဆုိင္ရာနတ္ႏွစ္ - ၅၀၀
လူတို႔ႏွစ္ - ၉,၀၀၀,၀၀၀

နတ္ဘံု - တာ၀တိ ံသာ
ဆုိင္ရာနတ္ႏွစ္ - ၁၀၀၀
လူတို႔ႏွစ္ - ၃၆,၀၀၀,၀၀၀

နတ္ဘံု - ယာမာ
ဆုိင္ရာနတ္ႏွစ္ - ၂၀၀၀
လူတို႔ႏွစ္ - ၁၄၄,၀၀၀,၀၀၀

နတ္ဘံု - တုသိတာ
ဆုိင္ရာနတ္ႏွစ္ - ၄၀၀၀
လူတို႔ႏွစ္ - ၅၇၆,၀၀၀,၀၀၀

နတ္ဘံု - နိမၼာနရတိ
ဆုိင္ရာနတ္ႏွစ္ - ၈၀၀၀
လူတို႔ႏွစ္ - ၂၃၀၄,၀၀၀,၀၀၀

နတ္ဘံု - ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱိ
ဆုိင္ရာနတ္ႏွစ္ -၁၆၀၀၀
လူတို႔ႏွစ္ - ၉၂၁၆,၀၀၀,၀၀၀

မွတ္ခ်က္။ ။ အထက္စတုမဟာရာဇ္နတ္တုိ႔၏ ၁-ရက္တာသည္ လူတုိ႔၏ ႏွစ္ ၅၀-ႏွင့္ ညီမွ်၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စတုမဟာရာဇ္နတ္တုိ႔၏ ႏွစ္ ၅၀၀သည္ လူတို႔၏ ႏွစ္ ၉-သန္းႏွင့္ ညီမွ်၏။

တာ၀တိ ံသာနတ္တုိ႔၏ ၁-ရက္တာသည္ လူတုိ႔ွ၏ ႏွစ္ ၁၀၀ႏွင့္ ညီမွ်၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္တုိ႔၏ ႏွစ္ ၁၀၀၀သည္ လူတုိ႔၏ ႏွစ္ ၃၆-သန္းႏွင့္ ညီမွ်၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္သက္သည္ အထက္ စတုမဟာရာဇ္ နတ္သက္၏ ၄-ဆ ရွိ၏။

ယာမာနတ္တုိ႔၏ သက္တမ္းမွာ ႏွစ္ ၂၀၀၀ ရွိျပီး၊ ယာမာနတ္တုိ႔၏ ၁-ရက္တာသည္ လူတုိ႔၏ ႏွစ္ ၂၀၀ႏွင့္ တူညီ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယာမာနတ္သက္သည္ တာ၀တိ ံနတ္သက္၏ ၄-ဆႏွင့္ ညီ၏။

အထက္အထက္ေသာ နတ္သက္တုိ႔သည္လည္း အလားတူပင္ ၄-ဆစီ ျမင့္တက္သြားၾက၏။

ျဗဟၼာတုိ႔၏ သက္တမ္းမ်ား

ျဗဟၼာဘံု - ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံု
ဘံုအမည္ - ျဗဟၼပါရိသဇၨာ, သက္တမ္း - ၀ိ၀႗ဌာယီ အေသေခၤ်ယ် ကပ္၏ ၁/၃၊
ဘံုအမည္ - ျဗဟၼာပုေရာဟိတာ, သက္တမ္း - ၀ိ၀႗ဌာယီ အေသေခၤ်ယ် ကပ္၏ ၂/၃၊
ဘံုအမည္ - မဟာျဗဟၼာ, သက္တမ္း - ၀ိ၀႗ဌာယီ အေသေခၤ်ယ် ကပ္၏ ၁

ျဗဟၼာဘံု - ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု
ဘံုအမည္ - ပရိတၱာဘာ, သက္တမ္း - ၂ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အပၸမာဏာဘာ, သက္တမ္း - ၄ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အာဘႆရာ, သက္တမ္း - ၈ ကမၻာ

ျဗဟၼာဘံု - တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု
ဘံုအမည္ - ပရိတၱသုဘာ, သက္တမ္း - ၁၆ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အပၸမာဏသုဘာ, သက္တမ္း - ၃၂ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - သုဘကိဏွာ, သက္တမ္း - ၆၄ ကမၻာ

ျဗဟၼာဘံု - စတုတၳစ်ာန္ ၇-ဘံု
ဘံုအမည္ - ေ၀ဟပၹိဳလ္, သက္တမ္း - ၅၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အသညသတ္, သက္တမ္း - ၅၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အ၀ိဟာ, သက္တမ္း - ၁၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အတပၸါ, သက္တမ္း - ၂၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - သုဒႆာ, သက္တမ္း - ၄၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - သုဒႆီ, သက္တမ္း - ၈၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အကနိ႒, သက္တမ္း - ၁ ၆၀၀၀ ကမၻာ

ျဗဟၼာဘံု - အရူပျဗဟၼာ ၄-ဘံု
ဘံုအမည္ - အာကာသာနဥၥာယတန, သက္တမ္း - ၂၀၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - ၀ိညာဏဥၥာယတန, သက္တမ္း - ၄၀၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - အာကိဥၥညာယတန, သက္တမ္း - ၆၀၀၀၀ ကမၻာ
ဘံုအမည္ - ေန၀သညာနသညာယတန, သက္တမ္း - ၈၄၀၀၀ ကမၻာ

ကမၻာပ်က္ပံု

မီးဖ်က္၍ ကမၻာပ်က္သည့္အခါ ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံုအထိ ပ်က္စီး၏။

မီး ၇-ၾကိမ္ ဖ်က္ျပီးေနာက္ ၈-ၾကိမ္ေျမာက္တြင္ ေရဖ်က္၍ ကမၻာပ်က္၏။ ထုိအခါ ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံုအထိ ပ်က္စီး၏။

ထုိသို႔ မီး ၇-ၾကိမ္၊ ေရ ၁-ၾကိမ္ အလွည့္အၾကိမ္အတုိင္း ကမၻာ ၆၃-ၾကိမ္ပ်က္ျပီးေနာက္ ၆ ၄-ၾကိမ္ေျမာက္၌ ေလဖ်က္၍ ကမၻာပ်က္၏။ ထုိအခါ တတိယစ်ာန္ ဘံု ၃-ဘံုအထိ ပ်က္စီး၏။

သတၱ၀ါတုိင္းသည္ အစမထင္သည့္ သံသရာတြင္ က်င္လည္ခဲ့ၾကရသျဖင့္ မီး၊ ေရ၊ ေလ ဖ်က္ဆီး၍ ကမၻာပ်က္သည့္အခါ ထုိေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ စတုတၳစ်ာန္ဘံုသို႔ ေရာက္ဖူးၾကမည္ဟု ယံုၾကည္ရ၏။

ကမၼစတုကၠ

ကိစၥကမၼစတုကၠ = ျပဳလုပ္မူကိစၥ - ဇနကကံ
ပါကဒါနပရိယာယ = အက်ိဳးေပးေသာအလွည့္ - ဂရုကကံ
ပါကကာလ = အက်ိဳးေပးရာကာလ - ဒိ႒ဓမၼေ၀ဒနိယကံ
ပါကဌာနကမၼစတုကၠ = အက်ိဳးေပးရာဘံုဌာန - အကုသိုလ္ကံ

ကိစၥကမၼစတုကၠ = ျပဳလုပ္မူကိစၥ - ဥပတၳမၻကကံ
ပါကဒါနပရိယာယ = အက်ိဳးေပးေသာအလွည့္ - အာသႏၷကံ
ပါကကာလ = အက်ိဳးေပးရာကာလ - ဥပပဇၨေ၀ဒနိယကံ
ပါကဌာနကမၼစတုကၠ = အက်ိဳးေပးရာဘံုဌာန - ကာမကုသိုလ္ကံ

ကိစၥကမၼစတုကၠ = ျပဳလုပ္မူကိစၥ - ဥပပီဠကကံ
ပါကဒါနပရိယာယ = အက်ိဳးေပးေသာအလွည့္ - အာစိဏၰကံ
ပါကကာလ = အက်ိဳးေပးရာကာလ - အပရာပရိယေ၀ဒနိယကံ
ပါကဌာနကမၼစတုကၠ = အက်ိဳးေပးရာဘံုဌာန - ရူပါ၀စရကုသိုလ္ကံ

ကိစၥကမၼစတုကၠ = ျပဳလုပ္မူကိစၥ - ဥပဃာတကကံ
ပါကဒါနပရိယာယ = အက်ိဳးေပးေသာအလွည့္ - ကဋတၱာကံ
ပါကကာလ = အက်ိဳးေပးရာကာလ - အေဟာသိကံ
ပါကဌာနကမၼစတုကၠ = အက်ိဳးေပးရာဘံုဌာန - အရူပါ၀စရကုသိုလ္ကံ

ကိစၥကမၼစတုကၠ

ျပဳလုပ္မူကိစၥစြမ္းအားျဖင့္ ကံ၄-မ်ိဳးကြဲျပား၏။

(၁) ဇနကကံ = ပဋိသေႏၶအက်ိဳးႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ိဳးတုိ႔ကို ကိုယ္တုိင္ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ ကံ(ပဋိသေႏၶစိတ္ဥပါဒ္ခုိက္ကို ပဋိသေႏၶကာလ၊ ပဋိသေႏၶစိတ္ဌီမွ စုတိစိတ္တုိ႔၏အၾကားရွိ ကာလကို ပ၀တၱိကာလဟု ေခၚ၏။)

(၂) ဥပတၳမၻကကံ = ဇနကကံကို အေထာက္အပံ့ျပဳေသာကံ။

(၃) ဥပပီဠကကံ = ဇနကကံ၏အက်ိဳးကို အားနည္းေအာင္ ဖိႏွိပ္တတ္ေသာ ကံ။

(၄) ဥပဃာတကကံ = ဇနကကံအက်ိဳး ေပးထားေသာ ၀ိပါက္နာမကၡႏၶာႏွင့္ ကဋတၱာရုပ္အစဥ္ကို ျဖတ္ျပီး မိမိ၏ အက်ိဳးကို ေပးတတ္ေသာကံ။
၀ိပါက္နာမကၡႏၶာ = ကံ၏အက်ိဳးျဖစ္ေသာ နာမ္ ခႏၶာ ၄-ပါး (၀ါ) ၀ိပါက္စိတ္ႏွင့္ ေစတသိက္မ်ား။
ကဋကတၱာရုပ္ = ကမၼဇရုပ္ (ကံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ရုပ္)ႏွင့္ ဥတုဇရုပ္ (ဥတုေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ရုပ္)

ပါကဒါနပရိယာယ ကမၼစတုကၠ

အက်ိဳးေပးေသာ အလွည့္အၾကိမ္အားျဖင့္ ကံတုိ႔ကို ၄-မ်ိဳးခြဲျခားႏုိင္၏။

(၁) ဂရုကကံ = စုတိျပီးအျခားမဲ့၌ အက်ိဳးေပးျမဲျဖစ္ေသာ အလြန္အားၾကီးသည့္ကံ။
(ပဥၥာနႏၱရိယကံ၊ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ၊ မဟဂၢဳတ္ကုသိုလ္ကံႏွင့္ ေလာကုတၱရာကုသိုလ္ကံ)

(၂) အာသႏၷကံ = စုေတခါနီး ေလာေလာဆယ္၌ ျပဳအုပ္ေသာ ကံ သို႔မဟုတ္ ေရွးကျပဳခဲ့ျပီး၍ ေသခါနီး၌ ေအာက္ေမ့အပ္ေသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ကံ။

(၃) အာစိဏၰကံ = အျမဲမျပတ္ေလ့လာ ျပဳလုပ္အပ္ေသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ကံ၊ တစ္ၾကိမ္ျပဳလုပ္ျပီးေနာက္ အျမဲမျပတ္ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ အပ္ေသာကံ။

(၄) ကဋတၱာကံ = အထက္ပါကံ ၃-ပါးအျဖစ္သို႔ မေရာက္တတ္ဘဲ သာမန္ ျပဳလုပ္္အပ္ေသာကံ။

ပါကကာလ ကမၼစတုကၠ

အက်ိဳးေပးရာကာလအားျဖင့္ ကံတုိ႔ကို ၄-မ်ိဳးခြဲျခားႏုိင္၏။

(၁) ဒိ႒ဓမၼေ၀ဒနိကကံ = မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ အက်ိဳးေပးေသာ ပထမေဇာေစတနာ။

(၂) ဥပပဇၨေ၀ဒနိယကံ = အျခားမဲ့ေသာ ဒုတိယဘ၀၌ အက်ိဳးေပးေသာ သတၱမေဇာေစတနာ။

(၃) အပရာပရိယေ၀ဒနိယကံ = မ်က္ေမွာက္ဘ၀ႏွင့္ ဒုတိယဘ၀တို႔မွတစ္ပါး တတိယဘ၀မွစ၍ အနာဂတ္နိဗၺာန္ရသည့္ ဘ၀တုိင္ေအာင္ အက်ိဳးေပးတတ္ေသာ အလယ္ေဇာ ၅-ခ်က္ ေစတနာ။

(၄) အေဟာသိကံ = ဆုိင္ရာကာလအားေလ်ာ္စြာ အက်ိဳးေပးခြင့္ မရၾကသျဖင့္ သုဥ္းသြားၾကေသာ အထက္ပါ ကံ ၃-ပါး။

ပါကဌာန ကမၼစတုကၠ

အက်ိဳးေပးရာဘံုဌာန၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ကံ ၄-မ်ိဳးကြဲျပား၏။

(၁) အကုသိုလ္ကံ = အပါယ္ ၄-ဘံု၌ ပဋိသေႏၶႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ိဳးတုိ႔ကို ေပးေသာကံ။

(၂) ကာမကုသိုလ္ကံ = ကာမသုဂတိ ၇-ဘံု၌ ပဋိသေႏၶႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ိဳးတုိ႔ကို ေပးေသာကံ။

(၃) ရူပါ၀စရကုသိုလ္ကံ = ရူပျဗဟၼာ ၁၆-ဘံု၌ ပဋိသေႏၶႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ိဳးတုိ႔ကို ေပးေသာကံ။

(၄) အရူပါ၀စရကုသိုလ္ကံ = အရူပျဗဟၼာ ၄-ဘံု၌ ပဋိသေႏၶႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ိဳးတုိ႔ကို ေပးေသာကံ။