Search This Blog

Saturday, April 25, 2020

နီဝရဏတရား ( မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး)

နီဝရဏတရား ( မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး)

 နီဝရဏတရားဆိုတာ မဂ်ဖိုလ်ကို (မရအောင်) ပိတ်ပင်တားဆီး ဖုံးလွှမ်းတားတဲ့တရားလို့မှတ်၊ နီဝရဏတရားမှာ"လောဘ၊ ဒေါသ၊ ထိနမိဒ္ဓ၊ ဥဒ္ဓစ္စ၊ ကုက္ကုစ္စ၊ ဝိစိကိစ္ဆာ"လို့ ၅-ပါးရှိတယ်။ ဒီ နီဝရဏတရား ၅-ပါးကဝင်ရောက်နှောက်ယှက်လို့ရှိရင် ခန္ဓာထဲဉာဏ်စိုက် ရှုငြားသော်လည်းပဲ၊ ခန္ဓာထဲမှာရှိတဲ့ဖြစ်ပျက်=အနိစ္စသဘောကို မမြင်နိုင်ဘူး၊ မမြင်တော့ ခန္ဓာအရှိနဲ့ ဉာဏ်အသိ မလိုက်တော့ မဂ်ဖိုလ်မရနိုင်ဘူး၊ မဂ်ဖိုလ်မရတော့ သံသရာတလျှောက်လုံးမှာ တဒိုင်းဒိုင်းပြေးနေရတာပေါ့၊ ဒုက္ခစက်ရဟတ်ကြီး ချာချာလည်နေရတာ
ပေါ့၊ ဒါကြောင့် ဒီနီဝရဏတရား ၅-ပါးကို မိမိဉာဏ်အပေါ် မဖုံးလွှမ်းနိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ရှုပြီးဖယ်ရှားပစ်မှသာလျှင် ခန္ဓာထဲရှိ ဖြစ်ပျက်အနိစ္စတွေကို မြင်နိုင်ပြီး မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ရ၍ မိမိ၏ခန္ဓာ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ပြတ်လို့ ဒုက္ခခမ်သိမ်း ကင်းငြိမ်းသွားမယ်။

စိတ်ဝိညာဏ်ဟာ ၆-မျိုးရှိတယ်၊ ဆိုင်ရာဝတ္တုရုပ်အသီးသီးမှာ မှီပြီးဖြစ်တယ်၊ စက္ကုဝိဉာဏ်စိတ်က မျက်လုံးမှာပေါ်တယ် ၊ သောတဝိဉာဏ်စတ်၊ ဃာနဝိဉာဏ်စိတ်၊ ဇိဝှာဝိဉာဏ်စိတ်၊ ကာယဝိဉာဏ်စိတ် တို့ဟာလဲ့ နား၊ နှာခေါင်း၊ လျှာ၊ ကိုယ် အသီးသီးမှာပေါ်တယ်၊ မနောဝိညာဏ်စိတ်ကတော့ ဟဒယရုပ်ခေါ်တဲ့ နှလုံးသွေးထဲမှာပေါ်တယ် ၊ ဒီစိတ်ဟာ အာရုံနဲ့ ဒွါရတိုက်ဆိုင်တဲ့ အခါမှာဖျတ်ခနဲ့ဖျတ်ခနဲ့ ပေါ်လာရတယ်၊ ဟဒယဝတ္ထုနှလုံးသွေးဟာအသစ်အသစ်ဖြစ်ပြီး အမြဲပြောင်းလဲနေတယ်၊ နှလုံးသွေးကဖြူနေရင် ကြည်နေရင်ဒီမှာပေါ်တဲ့စိတ်ကလဲကြည်လင်နေပြီး ဉာဏ်ပညာကဘလဲ ထိုးထွင်သိတော့တာပဲ၊ အကယ်၍နှလုံးသွေးက
နောက်နေရင်ဒီအထဲမှာပေါ်တဲ့စိတ်ကလဲ နောက်တောက်တောက်ဖြစ်နေတော့၊ ဉာဏ်ကထိုးတွင်ပြီးမသိနိုင်တော့ဘူး၊ ဒီတော့ခုနကပြောခဲ့တဲ့ နီဝဏတရားတွေက ဝင်ရောက်နှောက်ယှက်လို့ရှိရင်၊ စိတ်ဟာမကြည်မလင်နောက်တောက်တောက်ဖြစ်ပြီး ဉာဏ်ကထိုးထွင်းမသိနိုင်တော့ဘူး၊ ဒီနီဝရဏအကြောင်းကို ပဉ္စကနိပါတ် အင်္ဂုတ္တိုရ်ပါဠိတော်မှာလာတဲ့ ဝတ္ထုနဲ့တကွရှင်းပြမယ်၊ ဘုရားရှင်ဟာ စမ္ပာနဂိုရ်ပြည်မှာ သီတင်းသုံးနေတယ်၊ သင်္ဂါရဝဆိုတဲ့ သတို့သားတစ်ယောက်ဟာ ဘုရားရှင်ဆီလာပြီး တပည့်တော်ပုဏ္ဏားထုံးစံအတိုင်းဗေဒင်ကျမ်းဂန်တွေညညရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်တဲ့အခါ၊ တစ်ခါတစ်လေ တစ်လုံးမှသတိမရဘူးး အကုန်မေ့
ကုန်တယ်ဘုရား၊ တစ်ခါတစ်လေကျပြန်တော့ ရပြီးသားစာတွေမပြင် မရသေးတာတွေတောင် ဉာဏ်ထဲမှာထင်လာပါတယ်ဘုရား၊ အဲဒါဘာကြောင့်ပါလဲဘုရားလို့ မေးလျှောက်တယ်၊ ဒီတော့ ဘုရားက ငါရှင်းပြမယ်ကွာဆိုပြီး ဥပမာကလေးနဲ့ဒီလိုရှင်းပြလိုက်တယ်။

၁)ခွက်တစ်ခုထဲမှာကြည်နေတဲ့ရေကိုထည့်လိုက်၊ နောက်ဒီရေထဲကိုဆေးနီ ဆေးဝါ ဆေးပြာတွေရောထည့်လိုက်။ရေကိုငြိမ်အောင်ထားပြီး မင်းမျက်နှာဟပ်ကြည့်လိုက်စမ်း၊ မျက်နှာရိပ်ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နိုင်ပါမလား၊ မမြင်နိုင်ဘူး၊ ဒီလိုပဲ နဂိုစိတ် (ဘဝင်စိတ်) ဟာကြည်နေတယ်၊ သူ့မှိရာနှလုံးသွေးဟာလဲ ကြည်နေတယ်၊ ဒီနှလုံးသွေးအကြည်ထဲမှာ လောဘစိတ်ကလေး ဝင်လာ ပေါ်လာလို့ရှိရင်၊ စိတ်ဟာနောက်ကျိသွားပြီး သိပြီးသားစာတွေတောင် မမှတ်မိမသိနိုင်တော့ဘူး၊ ဒီမှာလဲ ဝိပဿနာအားထုတ်ရာမှာလဲ ထိုအတူပဲ
သားသမီးအတွက်စီးပွားရေးအတွက် လောဘစိတ်ဝင်လာရင် ခန္ဓာထဲမှာ နဂိုကရှိနေတဲ့ အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တအသုဘ၊ ဒုက္ခသစ္စာရိပ်တွေကို ဉာဏ်နဲ့ဆင်ခြင်တဲ့ အခါမှာ မသိမမြင်နိုင်တော့ဘူး၊ ဒီတော့ရေထဲမှာရှိတဲ့ဆေးနီ၊ ဆေးဝါ၊ ဆေးပြာတွေ ဖယ်ပစ်ပြီး ရေငြိမ်အောင်ထားပြီး မျက်နှာဟပ်ကြည့်မှ မျက်နှာရိပ်ကို ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နိုင်သလို၊ ဒီပေါ်လာတဲ့လောဘစိတ်ကို ဖြစ်ပျက်ရှုပြီး ဖယ်ရှားပစ်ရမယ်၊ အဲဒါဖယ်ရှားပစ်ပြီးမှ မိမိရှုနေတဲ့ မူလကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပြန်ကောက်ပြီး ခန္ဓာဉာဏ်စိုက်ကြည့်လိုက်ရင် ခန္ဓာထဲမှာ နဂိုရှိနေတဲ့
အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ၊ အသုဘ၊ ဒုက္ခသစ္စာအရိပ်တွေ တစ်ခုခုဟာ ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နိုင်တယ်၊ ဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ခန္ဓာထဲ့ဉာဏ်စိုက်ပြီး ဖြစ်ပျက်ရှုလို့ မမြင်တာဟာ ဒီလောဘစိတ်ကဝင်ရှုပ်လို့မမြင်ရတာ၊ ဒီတော့လောဘစိတ်ဝင်လာရင်သူ့ကို အရင်ဖြစ်ပျက်ရှုပြီးဖယ်ရှားပစ်ပြီးမှ မူလကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပြန်ကောက်ပြီးရှုပါ၊ ဒါမှဖြစ်ပျက် အနိစ္စတွေမြင်လာမယ်။

(၂) ဒုတိယအချက်ကတော့ ဒေါသပဲ၊ ဒေါသစိတ်ဖြစ်နေရင် နှလုံးသွေးဟာ ပွက်ပွက်ဆူနေတာပဲ၊ ပွက်ပွက်ဆူနေတဲ့ရေနွေးထဲကို မျက်နှာရိပ်ဟပ်ကြည့်ပါ၊ ရေက ပွက်ပွက်ဆူနေပြီးအခိုးတွေထနေတော့ မျက်နှာရိပ်မမြင်နိုင်ဘူး၊ ဒီလိုပဲဒေါသစိတ်ဝင်ရှုပ်နေတဲ့အခါ နဂိုရထားတဲ့စာတွေတောင်အကုန်မေ့သွားရတယ်၊ ဒီမှာလဲဝိပဿနာရှုတဲ့ နေရာမှာလဲ ဒေါသစိတ်ဖြစ်တဲ့အခါခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ဉာဏ်နဲ့ကြည့်ပါ၊ ခန္ဓာမှာရှိတဲ့ အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ၊ အသုဘ၊ ဒုက္ခသစ္စာကြီးကိုဘယ်တော့မှမမြင်နိုင်ဘူး၊ ဒေါသဆိုတဲ့ရေဆူပြီး အခိုးထနေတာကိုဒီတော့ရေအခိုးငြိမ်အောင်ရေအေးရေငြိမ်အောင်ထားပြီး မျက်နှာရိပ်ဟပ်ပြီးကြည့်တော့ မျက်နှာရိပ်မြင်ရသ
လိုဒီပေါ်လာတဲ့ဒေါသကို ဖြစ်ပျက်ရှုပြီး အရင်ဖယ်ပစ်ရမယ်၊ ဒီလိုဖယ်ရှားပစ်ပြီးမှ မူလကမ္မဋ္ဌာန်းကိုပြန်ကောက်၊ ဒီလိုရှုတော့မှ ခန္ဓာထဲမှာရှိတဲ့ ဖြစ်ပျက်အနိစ္စတွေကို မြင်လာလိမ့်မယ်။

(၃) တတိယ အချက်က ထိနမိဒ္ဓပဲ၊ ထိနမိဒ္ဓဆိုတာကိုယ်စိတ်ကိုကိုယ်မနိုင်တာငိုက်မျည်းသွားတာ ၊ရေကန် ထဲကရေပြင်မှာ မှော်တွေဖုံးအုပ်နေတဲ့အခါ ၊ မျက်နှာကိုဟပ်ကြည့်ရင်မျက်နှာရိပ်ကိုမမြင်နိုင်ဘူး၊ ဒီလိုပဲ
ဟဒယဝတ္ထုနှလုံးသွေးထဲမှာ ထိနမိဒ္ဓ၊ ငိုက်မျည်းတဲ့စိတ်ကဝင်ရောက်နှောက်ယှက်နေရင်ရပြီးသားစာတွေ
မေ့မှာပဲ၊ အခု ဝိပဿနာရှုတဲ့နေရာမှာလဲ ထိနမိဒ္ဓဆိုတဲ့ ငိုက်မျည်းတဲ့စိတ်က ဟဒယဝတ္ထုနှလုံးသွေးမှာဝင်
ရောက် ဖုံးလွှမ်းနေရင်ဉာဏ်ဝင်ခွင့်မရလို့ ခန္ဓာထဲရှိတဲ့ဖြစ်ပျက်အနိစ္စတွေ မမြင်နိုင်ဘူး၊ ဒီတော့ ဖုံးနေတဲ့မှော်
တွေဖယ်ရှားပစ်ပြီး မျက်နှာရိပ်ကိုဟပ်ကြည့်မှ ထင်ထင်ရှားရှားမြင်ရမယ်၊ ဒီမှာလဲ ဉာဏ်ပေါ်မှာဖုံးနေတဲ့
ထိနမိဒ္ဓကိုအရင် ဖြစ်ပျက်ရှုပြီး ဟဒယဝတ္ထု နှလုံးသွေးမှ ဖယ်ရှားပစ်ပြီးမှရှုနေတဲ့မူလကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပြန်
ကောက်ပါ၊ ဒီတော့မိမိရှုနေတဲ့ ဖြစ်ပျက် အနိစ္စတွေထင်မြင်လာမယ်။

(၄) စတုတ္ထအချက်က ဥဒ္ဓစ္စ ကုက္ကုစ္စဖြစ်တယ်၊ ဥဒ္ဓစ္စ ကုက္ကုစ္စဆိုတာ စိတ်ပျံ့လွင့်တာ စိတ်မငြိမ်တာ၊ ထားရာ
မှာမနေတာဘဲ။ ရေကန်ထဲကရေဟာလေတိုက်ခတ်လို့လှုပ်နေတဲ့အခါ မျက်နှာရိပ်ကိုဟပ်ကြည့်ပါ၊ မျက်နှာ
ရိပ်ကိုမမြင်ရဘူး၊ ဒီမှာလဲ ဝိပဿနာရှုရာမှာလဲ စိတ်ပျံ့လွင့်လှုပ်ရှားနေတဲ့အခါ ဝိပဿနာရှုရင် ခန္ဓာထဲရှိတဲ့
အနိစ္စတွေကိုမမြင်နိုင်းဘူး၊ ရေကိုငြိမ်အောင်လုပ်ပြီး မျက်နှာရိပ်ဟပ်ကြည့်မှမြင်ရတယ်၊ ဒီမှာလဲ ပျံ့လွင့်နေ
တဲ့စိတ်ကို ဖြစ်ပျက်ရှုပြီးဖယ်ရှားပစ်ပါ၊ ပြီးမှမူလကမ္မဋ္ဌာန်းကိုပြန်ကောက်ပြီး ရှုရင်ခန္ဓာထဲရှိတဲ့ဖြစ်ပျက်အနိစ္စ
တွေကိုမြင်နိုင်တယ်၊ ထို့အပြင် ကုက္ကုစ္စဟာအရေးကြီးလို့ အထူးရှင်းပြပါဦးမယ်၊ ခင်ဗျားတို့ငယ်စဉ်တုန်းက
မသိမလိမ္မာလို့ မိုက်ခဲ့တာတွေကိုတွေးပြီး ပူမနေနဲ့၊ ကြောက်လန့်မနေနဲ့၊ ငယ်တုန်းကမိုက်ခဲ့တာတွေကို
နှလုံးသွင်းနေရင် ဒါမဂ်တားဖိုလ်တားဖြစ်တယ်၊ ငယ်ငယ်တုန်းကစပြီး တောက်လျှောက်လိမ္မာတဲ့ အမျိုးလို့
မရှိပါဘူး၊ အနည်းနဲ့အများ မိုက်မှားခဲ့တဲ့လူတွေများပါတယ်၊ဒါတွေတွေးမနေနဲ့၊ တွေးနေရင် ကုက္ကုစ္စဖြစ်ပြီး
ဝိပဿနာမှာ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်၊ ဒီတော့ကုက္ကုစ္စစိတ်တွေလာရင်ဖြစ်ပျက်ရှုပြီး၊ ဖယ်ရှားပစ်ပါ၊
ဘုရားရှင်လက်ထက်ကလူဆိုးကြီးတွေ မဂ်ဖိုလ်ရသွားကြတာရှိခဲ့သားပဲ၊ ပြီးတော့သေခါနီးမှာ ကုက္ကုစ္စစိတ်
တွေဖြစ်ရင် တိရစ္ဆာန်ဖြစ်တတ်တယ်၊ ပြိတ္တာဖြစ်တယ်၊ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့ကို သေနည်းသင်ပေးနေရတာ၊
သေခါနီးရင် ကိုယ်ခန္ဓာကိုဖြစ်ပျက်ရှုပေးပါ သားသမီး ပစ္စည်းဥစ္စာတွေအတွက်စိတ်မချတာစွဲလမ်းတာတွေ
လာရင် ပြိတ္တာနဲ့ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်တတ်တယ်၊ ဒါကြောင့် ဝိပဿနာလုပ်တဲ့အခါ ရှေးက ဒုစရိုက်မှုတွေကို မတွေး
တော့ဘဲ ဖြစ်ပျက်ရှုဖယ်ရှားပစ်ပြီး မိမိရှုနေတဲ့ မူလကမ္မဋ္ဌာန်းကိုသာ စိုက်စိုက်မတ်မတ် ရှုသွားရမယ်။

(၅) ပဉ္စမအချက် ဝိစိကိစ္ဆာဖြစ်တယ်၊ ဝိစိကိစ္ဆာဆိုတာသံသယရှိတာ၊ ဘုရား တရား သံဃာအပေါ် သံသယ
ရှိမှု၊ မိမိကျင့်နေတဲ့ ဝိပဿနာအကျင့်ပေါ်မှာ သံသယရှိမှုတွေဟာ မဂ်တားဖိုလ်တားပဲ၊ မိမိဉာဏ်မမီတာတွေ
ကို စဉ်းစားပြီး သံသယဖြစ်နေရင် ဒါအန္တရာယ်တစ်ခုပဲ သဒ္ဓါကိုရှေ့သွားပြုပြီးတဖြည်းဖြည်း ဉာဏ်နဲ့ဆင်ခြင်
သွားမှသာ အမှန်ရောက်နိုင်တာ၊ ဒီတော့ တွေးတောယုံမှား သံသယစိတ်တွေဝင်လာရင် ဒါကိုဖြစ်ပျက်ရှုပြီး
ဖယ်ရှားပစ်ရမယ်၊ ဖယ်ရှားပစ်ပြီးမှ မိမိရှုနေတဲ့ မှုလကမ္မဋ္ဌာန်းကိုပြန်ကောက်၊ ရေကန်ထဲကရေတွေအနယ်
ထနေရင် မျက်နှာရိပ်မထင်နိုင်ဘူး၊ အနယ်တွေဖယ်ရှားပစ်မှ မျက်နှာရိပ်ထင်နိုင်တယ်၊ ဝိပဿနာရှုရာမှာလဲ
ဝိစိကိစ္ဆာတွေဝင်ရှုပ်လာရင် ခန္ဓာအရှိကို ဉာဏ်မျက်စိကမမြင်နိုင်ဘူး၊ ဒီတော့ ဒီဝိစိကိစ္ဆာကို ဖယ်ရှားပစ်မှ
သာ ခန္ဓာအရှိနဲ့ ဉာဏ်အသိကိုက်မယ်၊ ခန္ဓာထဲမှာရှိတဲ့ အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တတွေကိုတွေ့မြင်နိုင်မယ်။ ။

မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး

မေထုန်ငယ် (၇)ပါး

မေထုန်ငယ် (၇)ပါး

မေထုနဓမ္မဆိုတာက ယောက်ျားမိန်းမဆက်ဆံမှုလောက်ကိုသာ ဆိုလိုတာ မဟုတ်သေးဘူး။ တခြားခြား မေထုန်ငယ် (၇)ပါးဆိုတာကိုလည်း ထည့်သွင်းပြီး မြတ်စွာဘုရားက ရည်ညွှန်းထားပါတယ်။

တစ်ချိန်မှာ ဆိုကြပါစို့ ဇာနုသောဏိ ပုဏ္ဏားကြီးက မြတ်စွာဘုရားသည် ဗြဟ္မစာရီ = မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်နေတဲ့သူတော်ကောင်းအဖြစ်နဲ့ ဝန်ခံပါသလားဆိုပြီး ဒီမေးခွန်းကို မေးတယ်။
မေးလိုက်တဲ့အချိန်အခါမှာ “ဒကာတော်ပုဏ္ဏား ငါဘုရားသည် မကျိုးမပေါက် မပြောက်မကျားတဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ ထက်ဝန်းကျင် ဖြူစင်နေတဲ့ ဗြဟ္မစရိယ အကျင့်ကို ကျင့်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်သာဖြစ်ပါတယ်။

မကျိုးမပေါက် မပြောက်မကျားအောင် ပြည့်ပြည့်စုံစုံစင်စင်ကြယ်ကြယ်ဖြင့် ဗြဟ္မစရိယ အကျင့်ကို ကျင့်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် ဟာဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်လဲလို့မေးခဲ့လျှင် ငါဘုရားကိုသာ ရည်ညွှန်းပြီး ပြောဆိုရမှာ ဖြစ်ပါတယ်” ဆိုပြီးတော့ အမိန့်ရှိတော်မူလိုက်တယ်။

နံပါတ် (၁) မေထုန်ငယ်က ဘာလဲလို့မေးတော့၊ ဥစ္ဆာဒန = နံ့သာရည်ဖြင့် လိမ်းပေးတယ်။ ပရိမဒ္ဒန = ဆီလေးနဲ့ လိမ်းပေးတယ် နှိပ်နှယ်ပေးတယ်။ နှပန = ရေချိုးပေးတယ်။ သမ္ဗာဟန =ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ အဲဒါကိုသဘောကျတယ်။ ဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။ ဘုရားရှင်ဟာ ဒါမျိုးဘယ်တော့မှ မပြုလုပ်ဘူး။ ဒါကတစ်ခု။

နံပါတ် (၂) ကျတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပြောလိုက်ဆိုလိုက် ရယ်လိုက်မောလိုက် နောက်လိုက်ေံပြာင်လိုက် နေတယ်။ ပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံးနဲ့ ထိုင်ပြီးစကားပြောနေကြတယ်။ အဲဒါကိုသဘောကျတယ်။ ဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။

နံပါတ် (၃) ကတော့ သူ့မျက်စိနဲ့ ကိုယ့်မျက်စိတည့်တည့်လေးကြည့်ပေးတယ်။ မကြည့်ရလျှင် မမြင်ရလျှင်မနေနိုင်ဘူး။ ဘာမှတော့မလုပ်ပါဘူး။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကြည့်နေရလျှင် ကျေနပ်နေတယ်။ ဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။

နံပါတ် (၄) က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တော့ မမြင်ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် အသံလေးကြားရလျှင် သဘောကျနေတယ်။ သူငိုတဲ့ အသံပဲဖြစ်ပါစေ။ သီချင်းဆိုတဲ့ အသံပဲ ဖြစ်စေ ကြားနေရလိုရှိလျှင် သဘောကျတယ်။ ယခုကါလ ရေဒီယိုတို့ ဘာတို့နားထောင်တဲ့အခါ ကြားတဲ့ပုံစံမျိုးပေါ့။ ဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။

နံပါတ် (၅) က မြင်လည်းမမြင်ရဘူး၊ ကြားလည်းမကြားရဘူး၊ ဒါပေမဲလို့ တစ်ချိန်တုန်းက တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ပြောဖူးတယ်။ ဆိုဖူးတယ် ပြောင်ဖူးတယ် နောက်ဖူးတယ်။ အဲဒါကလေးတွေကို ပျော်ပါးခဲ့ဖူးတာလေးတွေကို အမှတ်ရပြီးတော့ ပြန်ပြီး ပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံးနဲ့ သဘောကျနေတယ်။ ဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။

နံပါတ် (၆) က အဲဒါမျိုးတွေ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့လို့ ကိုယ့်မှာဘာမှတော့မရှိဘူး။ မရှိတဲ့အခါကျတော့ သူတစ်ပါးတွေ အိုးနဲ့အိမ်နဲ့ တိုက်နဲ့တာနဲ့ ကာမဂုဏ်တွေ ခံစားပြီး ပျော်ပျော်ပါးပါးနေတာကို သွားမြင်လိုက်တာကိုလည်း သဘောကျတယ်။ သူတို့လိုနေချင်တဲ့ စိတ်ထားလေးတွေ ပေါ်လာပြန်တယ်။ ဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။

နံပါတ် (၇) က အဲဒီလိုပြောခဲ့တဲ့ သဘောတရားတွေလည်း မဖြစ်ပြန်ဘူး။ ဒါပေမယ့်ဘာဖြစ်နေသလဲ။ နတ်ပြည်နတ်လောက တစ်ခုခုကို ရည်မျှော်ပြီး တော့ သီလကျင့်စဉ် သမာဓိကျင့်စဉ် ပညာကျင့်စဉ်တွေကို ကျင့်ကြံကြိုးကုတ် ပါွးများအားထုတ်နေပြန်တယ်။ နတ်ပြည်နတ်လောကမှာ ရရှိမည့် ကာမဂုဏ်တွေကို လှမ်းမျှော်ပြီး သဘောကျနေတယ်။ အဲဒါလည်းမေထုန်ငယ်တစ်ခုပဲ။

ဒီမေထုန်ငယ် (၇)မျိုး တစ်မျိုးမျိုးနဲ့ မွေ့လျှော်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဟာလည်း အိုနာသေရေး ဒုက္ခဘေးမှ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မလွတ်မြောက်နိုင်ဘူးလို့ ဘုရားရှင်က ဆက်လက်ကာ ဟောကြားထားတော်မူပါတယ်။

*** ဖားအောက်ဆရာတော်ဘုရားကြီး ***

(အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့ ပို့ဆောင်ပေးနေသည့် စွမ်းအားကြီး (၇) ရပ် - သတ္တသညာသုတ္တန်)

အင်္ဂုလိမာလသုတ်

 အင်္ဂုလိမာလသုတ်

၁။ ပရိတ္တံ ယံ ဘဏန္တဿ၊
နိသိန္နဋ္ဌာနဓောဝနံ။
ဥဒကမ္ပိ ဝိနာသေတိ၊
သဗ္ဗမေ၀ ပရိဿယံ။

၂။သောတ္ထိနာ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ၊
ယဉ္စ သာဓေတိ တင်္ခဏေ။
ထေရဿင်္ဂုလိမာလဿ၊
လောကနာထေန ဘာသိတံ။
ကပ္ပဋ္ဌာယိံ မဟာတေဇံ၊
ပရိတ္တံ တံ ဘဏာမ ဟေ။

၃။ ယတော ဟံ ဘဂိနိ အရိယာယ၊
ဇာတိယာ ဇာတော၊
နာဘိဇာနာမိ သဉ္စိစ္စ ပါဏံ၊
ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတာ၊
တေန သစ္စန သောတ္ထိ တေ၊
ဟောတု သောတ္ထိ ဂဗ္ဘဿ။

အင်္ဂုလိမာလသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။

--------------------------------------------------------------------------------------------------

အင်္ဂုလိမာလသုတ် ပါဠိ မြန်မာပြန်

၁။ ပရိတ္တံ ယံ ဘဏန္တဿ၊ နိသိန္နဋ္ဌာနဓောဝနံ။
ဥဒကမ္ပိ ဝိနာသေတိ၊ သဗ္ဗမေ၀ ပရိဿယံ။

၁/ ဤအင်္ဂုလိမာလ ပရိတ်တော်ကို ရွတ်ဖတ်သော မထေရ်မြတ်တို့၏ ထိုင်သည့်နေရာကို ဆေးကြောသည့် ရေသည်ပင်လျှင် ဘေးရန်ဟူသမျှကို
ပျောက်ကင်းစေသည်။

၂။သောတ္ထိနာ ဂဗ္ဘဝုဋ္ဌာနံ၊ ယဉ္စ သာဓေတိ တင်္ခဏေ။
ထေရဿင်္ဂုလိမာလဿ၊ လောကနာထေန ဘာသိတံ။
ကပ္ပဋ္ဌာယိံ မဟာတေဇံ၊ ပရိတ္တံ တံ ဘဏာမ ဟေ။
.
၂/ အင်္ဂုလိမာလပရိတ်တော်သည် ကိုယ်ဝန်သားကို ချမ်းသာလွယ်ကူစွာ
ချက်ချင်းဖွားစေနိုင်သော အစွမ်းရှိ၏။ အင်္ဂုလိမာလ အမည်ရှိသော
မထေရ်အတွက် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားသော ပရိတ် တော်ဖြစ်၏။
အာယုကပ် ပတ်လုံးလည်း တည်၏။ တန်ခိုးလည်းအလွန်ကြီး၏။
ထိုပရိတ်တော်ကို ယခုအခါ ကျွနု်ပ်တို့ စုပေါင်းရွတ်ဆိုကြပါစို့။
.
၃။ ယတော ဟံ ဘဂိနိ အရိယာယ၊ ဇာတိယာ ဇာတော၊
နာဘိဇာနာမိ သဉ္စိစ္စ ပါဏံ၊ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတာ၊
တေန သစ္စန သောတ္ထိ တေ၊ ဟောတု သောတ္ထိ ဂဗ္ဘဿ။

၃/ “အို…နှမ။ ငါသည် အရိယာဇာတ် ရဟန်းမြတ် ဖြစ်သောအခါမှစ၍
သေစေလိုသော စေတနာဖြင့် သတ္တဝါ တစ်ခုခုကို တစ်ကောင်ကောင်ကို
သတ်ဖူးသည်ဟု ငါမသိပေ”။ ထိုသို့မှန်သော သစ္စာစကားကြောင့်
သင့်အား ချမ်းသာပါစေ။ ကိုယ်ဝန်သားလည်း ချမ်းသာပါစေ။

အင်္ဂုလိမာလသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။
အင်္ဂုလိမာလသုတ်အနက်ပြီး၏။ ။

ပုဗ္ဗဏှသုတ်

 ပုဗ္ဗဏှသုတ်

၁။ ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အဝမင်္ဂလဉ္စ၊
ယော စာ မနာပေါ သကုဏဿ သဒ္ဒေါ။
ပါပဂ္ဂဟော ဒုဿုပိနံ အကန္တံ၊
ဗုဒ္ဓါနုဘာဝေန ဝိနသ မေန္တု။

၂။ ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အဝမင်္ဂလဉ္စ၊
ယော စာ မနာပေါ သကုဏဿ သဒ္ဒါ။
ပါပဂ္ဂဟော ဒုဿုပိနံ အကန္တံ၊
ဓမ္မာ နုဘာဝေန ဝိနာသ မေန္တု။

၃။ ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အဝမင်္ဂလဉ္စ၊
ယော စာ မနာပေါ သကုဏဿ သဒ္ဒေါ။
ပါပဂ္ဂဟော ဒုဿုပိနံ အကန္တံ၊
သံဃာနုဘာဝေန ဝိနာသ မေန္တု။

၄။ ဒုက္ခပ္ပတ္တာ စ နိဒ္ဒုက္ခာ၊
ဘယပ္ပတ္တာ စ နိဗ္ဘယာ။
သောကပ္ပတ္တာ စ နိေဿာကာ၊
ဟောန္တု သဗ္ဗေပိ ပါဏိနော။

၅။ ဧတ္တာဝတာ စ အမှေဟိ၊
သမ္ဘတံ ပုညသမ္ပဒံ။
သဗ္ဗေ ဒေဝါ နုမောဒန္တု၊
သဗ္ဗသမ္ပတ္တိ သိဒ္ဓိယာ။

၆။ ဒါနံ ဒဒန္တု သဒ္ဓါယ၊
သီလံ ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒါ။
ဘာဝနာဘိရတာ ဟောန္တု၊
ဂစ္ဆန္တု ဒေဝတာ ဂတာ။

၇။ သဗ္ဗေ ဗုဒ္ဓါ ဗလပ္ပတ္တာ၊
ပစ္စေကာနဉ္စ ယံ ဗလံ။
အရဟန္တာနဉ္စ တေဇေန၊
ရက္ခံ ဗန္ဓာမိ သဗ္ဗသော။

၈။ ယံကိဉ္စ ဝိတ္တံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊
သဂ္ဂေသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န နော သမံ အတ္ထိ တထာဂတေန၊
ဣဒမ္ပိ ဗုဒ္ဓေါ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧတေန သစ္စေန သုဝတ္ထိ ဟောတု။

၉။ ယံကိဉ္စ ဝိတ္တံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊
သဂ္ဂေသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န နော သမံ အတ္ထိ တထာဂတေန၊
ဣဒမ္ပိ ဓမ္မေ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧတေန သစ္စေန သုဝတ္ထိ ဟောတု။

၁၀။ ယံကိဉ္စ ဝိတ္တံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊
သဂ္ဂေသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န နော သမံ အတ္ထိ တထာဂတေန၊
ဣဒမ္ပိ သံဃေ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧတေန သစ္စေန သုဝတ္ထိ ဟောတု။

၁၁။ ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ၊
ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒေဝတာ။
သဗ္ဗ ဗုဒ္ဓါ နုဘာဝေန၊
သဒါ သုခီ ဘဝန္တု တေ။

၁၂။ ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ၊
ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒေဝတာ။
သဗ္ဗ ဓမ္မာ နုဘာဝေန၊
သဒါ သုခီ ဘဝန္တု တေ။

၁၃။ ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ၊
ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒေဝတာ။
သဗ္ဗ သံဃာ နုဘာဝေန၊
သဒါ သုခီ ဘဝန္တု တေ။

၁၄။ မဟာကာရုဏိကော နာထော၊
ဟိတာယ သဗ္ဗပါဏိနံ။
ပူရေတွာ ပါရမီ သဗ္ဗာ၊
ပတ္တော သမ္မောဓိ မုတ္တမံ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇန၊
သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။

၁၅။ ဇယန္တော ဗောဓိယာ မူလေ၊
သကျာနံ နန္ဒိဝဍ္ဎနော။
ဧဝမေ၀ ဇယော ဟောတု၊
ဇယဿု ဇယမင်္ဂလေ။

၁၆။ အပရာဇိတပလ္လငေ်္က၊
သီသေ ပုထု ဝိပုက္ခလေ။
အဘိသေကေ သဗ္ဗဗုဒ္ဓါနံ၊
အဂ္ဂပ္ပတ္တော ပမောဒတိ။

၁၇။ သုနက္ခတ္ကံ သုမင်္ဂလံ၊
သပ္ပဘာတံ သုဟုဋ္ဌိတံ။
သုခဏော သုမုဟုတ္တော စ၊
သုယိဋ္ဌံ ဗြဟ္မစာရိသု။

၁၈။ ပဒက္ခိဏံ ကာယကမ္မံ၊
ဝါစာကမ္မံ ပဒက္ခိဏံ။
ပဒက္ခိဏံ မနောကမ္မံ၊
ပဏီဓိ တေ ပဒက္ခိဏေ။

၁၉။ ပဒက္ခိဏာနိ ကတွာန၊
လဘန္တတ္ထေ ပဒက္ခိဏေ။
တေ အတ္ထလဒ္ဓါ သုခိတာ၊
ဝိရုဠှာ ဗုဒ္ဓသာသနေ။
အရောဂါ သုခိတာ ဟောထ၊
သဟ သဗ္ဗဟိ ဉာတိဘိ။

ပုဗ္ဗဏှသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

 ပုဗ္ဗဏှသုတ် ပါဠိ မြန်မာပြန်



၁။ ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အဝမင်္ဂလဉ္စ၊ ယော စာ မနာပေါ သကုဏဿ သဒ္ဒေါ။
ပါပဂ္ဂဟော ဒုဿုပိနံ အကန္တံ၊ ဗုဒ္ဓါနုဘာဝေန ဝိနသ မေန္တု။
.
(၁)မကောင်းသော နိမိတ်၊ မကောင်းသော အမင်္ဂလာ၊ မနှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်
သောငှက်ဆိုးသံ၊ မကောင်းသော ဂြိုလ်စီး ဂြိုလ်နင်း၊ မနှစ်သက်စရာ အိပ်မက်
ဆိုး စသည်တို့သည် မြတ်စွာဘုရား၏ ကြီးမြတ်သော အာနုဘော်တော်
ကြောင့် မကျမရောက် ကင်းပျောက်ပါစေသတည်း။
.

၂။ ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အဝမင်္ဂလဉ္စ၊ ယော စာ မနာပေါ သကုဏဿ သဒ္ဒါ။
ပါပဂ္ဂဟော ဒုဿုပိနံ အကန္တံ၊ ဓမ္မာ နုဘာဝေန ဝိနာသ မေန္တု။
.
(၂)မကောင်းသော နိမိတ်၊ မကောင်းသော အမင်္ဂလာ၊ မနှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်
သော ငှက်ဆိုးသံ၊ မကောင်းသော ဂြိုလ်စီး ဂြိုလ်နင်း၊ မနှစ်သက်စရာ
အိပ်မက်ဆိုး စသည်တို့သည် တရားတော်၏ ကြီးမြတ်သော အာနုဘော်
တော်ကြောင့် မကျမရောက် ကင်းပျောက်ပါစေသတည်း။
.
၃။ ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အဝမင်္ဂလဉ္စ၊ ယော စာ မနာပေါ သကုဏဿ သဒ္ဒေါ။
ပါပဂ္ဂဟော ဒုဿုပိနံ အကန္တံ၊ သံဃာနုဘာဝေန ဝိနာသ မေန္တု။
.
(၃)မကောင်းသော နိမိတ်၊ မကောင်းသော အမင်္ဂလာ၊ မနှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်
သော ငှက်ဆိုးသံ၊ မကောင်းသော ဂြိုလ်စီး ဂြိုလ်နင်း၊ မနှစ်သက်စရာ အိပ်
မက်ဆိုး စသည်တို့သည် မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သား သံဃာတော်၏
ကြီးမြတ်သော အာနုဘော်တော်ကြောင့် မကျမရောက် ကင်းပျောက်ပါစေ
သတည်း။
.
၄။ ဒုက္ခပ္ပတ္တာ စ နိဒ္ဒုက္ခာ၊ ဘယပ္ပတ္တာ စ နိဗ္ဘယာ။
သောကပ္ပတ္တာ စ နိေဿာကာ၊ ဟောန္တု သဗ္ဗေပိ ပါဏိနော။
.
(၄)ဒုက္ခရောက်နေကြသူအားလုံး ဒုက္ခကင်းကြပါစေ၊ ဘေးတွေ့နေကြသူ
အားလုံး ထိုဘေး အန္တရာယ်မှ လွတ်ကင်းကြပါစေ။
စိုးရိမ်သောက ဖြစ်နေကြသူအားလုံး စိုးရိမ်သောက ကင်းကြပါစေ။
.
၅။ ဧတ္တာဝတာ စ အမှေဟိ၊ သမ္ဘတံ ပုညသမ္ပဒံ။
သဗ္ဗေ ဒေဝါ နုမောဒန္တု၊ သဗ္ဗသမ္ပတ္တိ သိဒ္ဓိယာ။
.
(၅) အထက်တွင် ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော စကားစဉ်ဖြင့် ကျွနု်ပ်တို့သည်
ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးခဲ့ကြပါသည်။ ဤသည်ကို နတ်အပေါင်းတို့က
ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ သာဓုခေါ်ကြပါကုန်။
.
၆။ ဒါနံ ဒဒန္တု သဒ္ဓါယ၊ သီလံ ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒါ။
ဘာဝနာဘိရတာ ဟောန္တု၊ ဂစ္ဆန္တု ဒေဝတာ ဂတာ။
.
(၆)အရာရာ ပြည့်စုံချမ်းသာမှု ရှိလာအောင် ယုံယုံကြည်ကြည်ဖြင့်
လှူဒါန်းကြပါ။ အကျင့်သီလ စောင့်ထိန်းကြပါ။ ကမ္မဋ္ဌာန်း ဘာဝနာ
ပွားများကြပါ။ယခုအခါ၌တရားနာရောက်နေကြသောနတ်အပေါင်း
တို့ ပြန်သွားနိုင်ကြပါပြီ။
.
၇။ သဗ္ဗေ ဗုဒ္ဓါ ဗလပ္ပတ္တာ၊ ပစ္စေကာနဉ္စ ယံ ဗလံ။
အရဟန္တာနဉ္စ တေဇေန၊ ရက္ခံ ဗန္ဓာမိ သဗ္ဗသော။
.
(၇)အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူကြကုန်သော မြတ်စွာဘုရား၊
ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ ဘုရားငယ်၊ ရဟန္တာ အရှင်သူမြတ်တို့၏ ဉာဏဗလ
စွမ်းရည်တန်ခိုးဖြင့် အရပ်ထက်ဝန်းကျင်မှ အစောင့်အရှောက်ကို ဖွဲ့ပါ၏။
.
၈။ ယံကိဉ္စိ ဝိတ္တံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊ သဂ္ဂေသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န နော သမံ အတ္ထိ တထာဂတေန၊ ဣဒမ္ပိ ဗုဒ္ဓေ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧတေန သစ္စေန သုဝတ္ထိ ဟောတု။
.
(၈)လူ့ပြည်၊ နဂါးပြည်၊ ဂဠုန်ပြည်၊ နတ်ပြည်တို့၌ ရှိသော ရတနာတို့သည်
ဘုရားတည်း ဟူသော ရတနာနှင့် မတူချေ။ ထိုရတနာတို့ထက်
ဘုရားရတနာသည်သာလျှင် ပို၍မြတ်၏။ ဤသစ္စာစကားကြောင့်
သတ္တဝါအများ ချမ်းသာကြပါစေသတည်း။
.
၉။ ယံကိဥိ္စ ဝိတ္တံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊ သဂ္ဂေသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န နော သမံ အတ္ထိ တထာဂတေန၊ ဣဒမ္ပိ ဓမ္မေ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧတေန သစ္စေန သုဝတ္ထိ ဟောတု။
.
(၉) လူ့ပြည်၊ နဂါးပြည်၊ ဂဠုန်ပြည်၊ နတ်ပြည်တို့၌ရှိသော ရတနာတို့သည်
တရားတည်း ဟူသော ရတနာနှင့် မတူချေ။ ထိုရတနာတို့ထက် တရားရတနာ
သည်သာလျှင် ပို၍မြတ်၏။ ဤသစ္စာ စကားကြောင့် သတ္တဝါအများ ချမ်းသာ
ကြပါစေသတည်း။
.
၁၀။ ယံကိဥိ္စ ဝိတ္တံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊ သဂ္ဂေသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န နော သမံ အတ္ထိ တထာဂတေန၊ ဣဒမ္ပိ သံဃေ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧတေန သစ္စေန သုဝတ္ထိ ဟောတု။
.
(၁၀)လူ့ပြည်၊ နဂါးပြည်၊ ဂဠုန်ပြည်၊ နတ်ပြည်တို့၌ရှိသော ရတနာတို့သည်
သံဃာတည်း ဟူသော ရတနာနှင့် မတူချေ။ ထိုရတနာတို့ထက် သံဃာ
ရတနာသည်သာလျှင် ပို၍မြတ်၏။ ဤသစ္စာစကားကြောင့် သတ္တဝါအများ
ချမ်းသာကြပါစေသတည်း။
.
၁၁။ ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ၊ ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒေဝတာ။
သဗ္ဗ ဗုဒ္ဓါ နုဘာဝေန၊ သဒါ သုခီ ဘဝန္တု တေ။
.
(၁၁) သင့်အား မင်္ဂလာခပ်သိမ်း ပြည့်စုံပါစေ၊ နတ်တို့က သင့်ကို
စောင့်ရှောက်ပါစေ။ အားလုံးသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ တန်ခိုးတေဇော်
အာနုဘော်တော်ကြောင့် သင့်အား ချမ်းသာသုခ ထာဝရ ပြည့်စုံပါစေ။
.
၁၂။ ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ၊ ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒေဝတာ။
သဗ္ဗ ဓမ္မာ နုဘာဝေန၊ သဒါ သုခီ ဘဝန္တု တေ။
.
(၁၂)သင့်အား မင်္ဂလာခပ်သိမ်း ပြည့်စုံပါစေ။ နတ်တို့က သင့်ကို
စောင့်ရှောက်ပါစေ။ အားလုံးသော တရားတော်တို့၏ တန်ခိုးတေဇော်
အာနုဘော်တော်ကြောင့် သင့်အား ချမ်းသာသုခ ထာဝရ ပြည့်စုံပါစေ။
.
၁၃။ ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ၊ ရက္ခန္တု သဗ္ဗဒေဝတာ။
သဗ္ဗ သံဃာ နုဘာဝေန၊ သဒါ သုခီ ဘဝန္တု တေ။
.
(၁၃) သင့်အား မင်္ဂလာခပ်သိမ်း ပြည့်စုံပါစေ။ နတ်တို့က သင့်ကို
စောင့်ရှောက်ပါစေ။ အားလုံးသော သံဃာတော်တို့၏ တန်ခိုးတေဇော်
အာနုဘော်တော်ကြောင့် သင့်အား ချမ်းသာသုခ ထာဝရ ပြည့်စုံပါစေ။
.
၁၄။ မဟာကာရုဏိကော နာထော၊ ဟိတာယ သဗ္ဗပါဏိနံ။
ပူရေတွာ ပါရမီ သဗ္ဗာ၊ ပတ္တော သမ္မောဓိ မုတ္တမံ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇန၊ သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။
.
(၁၄)မဟာကရုဏာရှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသား
အပေါင်း၏ အကျိုးစီးပွါးအလို့ငှာ ပါရမီတော်ကို ဖြည့်ကျင့်တော်
မူခဲ့သဖြင့် မြတ်လှစွာသော အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတ ဉာဏ်သို့
ရောက်တော်မူခဲ့လေပြီ။ ထိုသို့မှန်သော သစ္စာစကားကို ဆိုရသောကြောင့်
သင့်အား စီးပွားချမ်းသာ တိုးတက်ဖြစ်ထွန်းပါစေသတည်း။
.
၁၅။ ဇယန္တော ဗောဓိယာ မူလေ၊ သကျာနံ နန္ဒိဝဍ္ဎနော။
ဧဝမေ၀ ဇယော ဟောတု၊ ဇယဿု ဇယမင်္ဂလေ။
.
(၁၅)သာကီဝင်မင်းအပေါင်းတို့၏ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို တိုး
ပွားစေသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဗောဓိပင်ရင်း၌ မာရ်ငါးပါးကို
အောင်မြင်တော်မူသကဲ့သို့ ထို့အတူ သင့်အား အောင်မြင်ခြင်း
ဖြစ်ပါစေသတည်း။ အောင်သင့်အောင်အပ်သော မင်္ဂလာဟူသမျှ
သင့်အား အောင်မြင် ရရှိပါစေသတည်း ။
.
၁၆။ အပရာဇိတပလ္လငေ်္က၊ သီသေ ပုထု ဝိပုက္ခလေ။
အဘိသေကေ သဗ္ဗဗုဒ္ဓါနံ၊ အဂ္ဂပ္ပတ္တော ပမောဒတိ။
.
(၁၆)သဗ္ဗညူ ဘုရားအဆူဆူတို့ ဗုဒ္ဓါ ဘိသေက မင်္ဂလာ ခံယူရာလည်း
ဖြစ်သော ကမ္ဘာမြေအပြင်၌ အထူးတင့်တယ်၍ မြေတကာတို့၏
အဦးအထိပ်လည်းဖြစ်သော အပရာဇိတ ပလ္လင်တော်၌ မြတ်စွာဘုရား
သည် လူသုံးပါးတို့ထက် မြတ်သော ဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်သဖြင့်
ဝမ်းမြောက်တော်မူခဲ့လေပြီ။
.
၁၇။ သုနက္ခတ္ကံ သုမင်္ဂလံ၊ သပ္ပဘာတံ သုဟုဋ္ဌိတံ။
သုခဏော သုမုဟုတ္တော စ၊ သုယိဋ္ဌံ ဗြဟ္မစာရိသု။
.
(၁၇) ဤနည်းအတူ သင့်အားလည်း နက္ခတ်ကောင်း ကြုံပါစေ။
မင်္ဂလာကောင်းရှိပါစေ။ ချမ်းမြေ့စွာ နံနက်မိုးသောက် အလင်း
ရောက်ပါစေ။ ကောင်းစွာ တိုးတက်ပါစေ။ စက္ကန့်တိုင်း၊ မိနစ်တိုင်း၊
နာရီတိုင်း ကောင်းကျိုးချမ်းသာ မင်္ဂလာနှင့် ပြည့်စုံပါစေ။ အကျင့်မြတ်ကို
မပြတ်ကျင့်ကြံနေသော သူတော်ကောင်းတို့အား ကောင်းစွာ
ပူဇော်ခြင်းဖြစ်ပါစေသတည်း။
.
၁၈။ ပဒက္ခိဏံ ကာယကမ္မံ၊ ဝါစာကမ္မံ ပဒက္ခိဏံ။
ပဒက္ခိဏံ မနောကမ္မံ၊ ပဏီဓိ တေ ပဒက္ခိဏေ။
.
(၁၈) မြတ်သော ကိုယ်အမှု၊ မြတ်သော နှုတ်အမှု၊ မြတ်သော
စိတ်အမှု ရှိပါစေ။ ကောင်းမြတ်သော ကာယကံမှု၊ ဝစီကံမှု၊ မနောကံ
မှုတို့၌ သင်၏ စိတ်ကို ဆောက်တည်နိုင်ပါစေသတည်း။
.
၁၉။ ပဒက္ခိဏာနိ ကတွာန၊ လဘန္တတ္ထေ ပဒက္ခိဏေ။
တေ အတ္ထလဒ္ဓါ သုခိတာ၊ ဝိရုဠှာ ဗုဒ္ဓသာသနေ။
အရောဂါ သုခိတာ ဟောထ၊ သဟ သဗ္ဗဟ. ပုဗ္ဗဏှသုတ် အနက်ပြီး၏ ။ ။ိ ဉာတိဘိ။
.
(၁၉)လူခပ်သိမ်း၊ နတ်ခပ်သိမ်းတို့သည် မြတ်သောအမှုကိစ္စတို့ကို
ဆောင်ရွက်ကြသည့်အတွက် မြတ်သော အကျိုးတရားတို့ကို ရရှိကြ
ကုန်၏။မြတ်သောအကျိုးတရားတို့ကို ရရှိသောသူတို့သည် ချမ်းချမ်း
သာသာ ရှိကြကုန်၏။ ထိုသူတို့သည် ဘုရား သာသနာ၌ ကြီးပွား
တိုးတက် လာကြကုန်၏။ ထိုသူတို့သည် မိမိတို့ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်
အတူ ကျန်းမာ ချမ်းသာကြပါစေကုန်သော်။
.
ပုဗ္ဗဏှသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။
. ပုဗ္ဗဏှသုတ် အနက်ပြီး၏ ။ ။



 

ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ်

 ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ်

၁။ သံသာရေ သံသရန္တာနံ၊
သဗ္ဗဒုက္ခဝိနာသနေ။
သတ္တ ဓမ္မေ စ ဗောဇ္ဈငေ်္ဂ၊
မာရ သေနာပမဒ္ဒနေ။

၂။ ဗုဇ္ဈိတွာ ယေ စိမေ သတ္တာ၊
တိဘဝါ မုတ္တ ကုတ္တမာ။
အဇာတိ မဇရာ ဗျာဓိံ၊
အမတံ နိဗ္ဘယံ ဂတာ။

၃။ ဧဝမာဒိဂုဏူပေတံ၊
အနေကဂုဏသင်္ဂဟံ။
သြသဓဉ္ဇ ဣမံ မန္တံ၊
ဗောဇ္ဈင်္ဂဉ္စ ဘဏာမ ဟေ။

၄။ ဗောဇ္ဈငေ်္ဂါ သတိသင်္ခါတော၊
ဓမ္မာနံ ဝိစယော တထာ။
ဝီရိယံ ပီတိ ပဿဒ္ဓိ၊
ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ တထာ ပရေ။

၅။ သမာဓု ပေက္ခာ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊
သတ္တေ တေ သဗ္ဗဒဿိနာ။
မုနိနာ သမ္မဒက္ခာတာ၊
ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ။

၆။ သံဝတ္တန္တိ အဘိညာယ၊
နိဗ္ဗာနယ စ ဗောဓိယာ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊
သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။

၇။ ဧကသ္မိံ သမယေ နာထော၊
မောဂ္ဂလ္လာနဉ္စ ကဿပံ။
ဂိလာနေ ဒုက္ခိတေ ဒိသွာ၊
ဗောဇ္ဈငေ်္ဂ သတ္တ ဒေသယိ။

၈။ တေ စ တံ အဘိနန္ဒိတွာ၊
ရောဂါ မုစ္စိံ သု တင်္ခဏေ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊
သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။

၉။ ဧကဒါ ဓမ္မရာဇာပိ၊
ဂေလညေနာဘ ဘိ ပီဠိတော။
စုန္ဒတ္ထေရေန တံယေဝ၊
ဘဏာပေတွာန သာဒရံ။

၁၀။ သမ္မောဒိတွာန အာဗာဓာ၊
တမှာ ဝုဋ္ဌာသိ ဌာနသော။
ဧတေန သစ္စ ဝဇ္ဇေန၊
သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။

၁၁။ ပဟီနာ တေ စ အာဗာဓာ၊
တိဏ္ဏန္နမ္ပိ မဟေသိနံ။
မဂ္ဂဟတာ ကိလေသာဝ၊
ပတ္တာ နုပ္ပတ္တိဓမ္မတံ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊
သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။

ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ် ပါဠိ မြန်မာပြန်

၁။ သံသာရေ သံသရန္တာနံ၊ သဗ္ဗဒုက္ခဝိနာသနေ။
သတ္တ ဓမ္မေ စ ဗောဇ္ဈငေ်္ဂ၊ မာရ သေနာပမဒ္ဒနေ။

၁/ ဗောဇ္ဖျင်ခုနှစ်ပါး မြတ်တရားသည် သံသရာ၌ ကျင်လည်နေကြရသော သူတို့၏
ဆင်းရဲဒုက္ခကို သက်သာ ပျောက်ကင်းစေနိုင်သည်။ ထကြွသောင်းကျန်းလာသော
ကိလေသာတို့ကိုလည်း နှိပ်ကွပ် ဆုံးမနိုင်၏။ အရဟတ္တမဂ်၏
အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းလည်း ဖြစ်ပေ၏။

၂။ ဗုဇ္ဈိတွာ ယေ စိမေ သတ္တာ၊ တိဘဝါ မုတ္တ ကုတ္တမာ။
အဇာတိ မဇရာ ဗျာဓိံ၊ အမတံ နိဗ္ဘယံ ဂတာ။
.
၂/ သတ္တဝါတို့သည် ဗောဇ္ဖျင်ခုနှစ်ပါး မြတ်တရားကို ဒိဋ္ဌ သိမြင်ကြပါလျှင် ဘဝသုံးပါးမှ
ကျွတ်လွတ်ကြကုန်၏။ မြတ်ရာသို့လည်း ရောက်ကုန်၏။ ပဋိသန္ဓေ နေရသည့်ဘေး၊
အိုရသည့် ဘေး၊ နာရ သည့်ဘေး ၊ သေရသည့်ဘေးတို့ ကင်းသော
နိဗ္ဗာန်သို့လည်း ရောက်ကြရကုန်၏။
.
၃။ ဧဝမာဒိဂုဏူပေတံ၊ အနေကဂုဏသင်္ဂဟံ။
သြသဓဉ္စ ဣမံ မန္တံ၊  ဗောဇ္ဈင်္ဂဉ္စ ဘဏာမ ဟေ။
.
၃/ ဆိုခဲ့ပြီးသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့နှင့် သာမက အခြားသော
ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့နှင့် ပြည့်စုံသည့်အပြင် ဆေးလည်းဖြစ် မန္တရားလည်းဖြစ်သော
ဤဗောဇ္ဖျင်သုတ် ပရိတ်တော်ကို ကျွနု်ပ်တို့ စုပေါင်း ရွတ်ဆိုကြပါကုန်စို့။
.
၄။ ဗောဇ္ဈငေ်္ဂါ သတိသင်္ခါတော၊ ဓမ္မာနံ ဝိစယော တထာ။
ဝီရိယံ ပီတိ ပဿဒ္ဓိ၊ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ တထာ ပရေ။

၅။ သမာဓု ပေက္ခာ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ သတ္တေ တေ သဗ္ဗဒဿိနာ။
မုနိနာ သမ္မဒက္ခာတာ၊ ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ။
.
၄- ၅။ ဗောဓိဉာဏ်၏ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း ဖြစ်ကုန်သော သတိ၊ ပညာ (ဓမ္မဝိစယ)၊ ဝီရိယ၊
ပီတိ၊ ပဿဒိ္ဓ ၊သမာဓိ၊ ဥပေက္ခာ၊ ဤတရား
ခုနှစ်ဖြာတို့ကို ဗောဇ္ဖျင်တရားများ ဖြစ်ကြသည်ဟူ၍ တရားအားလုံးကို
သိမြင်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားက ထုတ်ဖော်ဟောကြားပေ၏။ ထိုဗောဇ္ဖျင်
ခုနှစ်ပါးတို့ကို ပွားများအပ်ကုန်၏။ ထပ်၍ထပ်၍ ပွားများအပ်ကုန်၏။
.
၆။ သံဝတ္တန္တိ အဘိညာယ၊ နိဗ္ဗာနယ စ ဗောဓိယာ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။
.
၆/ ဤဗောဇ္ဖျင် ခုနှစ်ပါး တရားမြတ်စွာကို ပွားများသည်ရှိသော်
တရားထူးတရားမြတ်တို့ကိုလည်း တိုးတက် သိစေနိုင်သည့် အကျိုး ရှိ၏။
ကိလေသာငြိမ်းအေးခြင်း အကျိုးလည်းရှိ၏။ အရဟတ္တမဂ်ကို ရရှိခြင်း အကျိုးလည်းရှိ၏။
ဤသို့ မှန်သောစကားကို ဆိုသဖြင့် သင့်အား အခါခပ်သိမ်း
စီးပွားချမ်းသာ ဖြစ်ပါစေသတည်း။
.
၇။ ဧကသ္မိံ သမယေ နာထော၊ မောဂ္ဂလ္လာနဉ္စ ကဿပံ။
ဂိလာနေ ဒုက္ခိတေ ဒိသွာ၊ ဗောဇ္ဈငေ်္ဂ သတ္တ ဒေသယိ။
.
၇/ အခါတပါး၌ မြတ်စွာဘုရားသည် မကျန်းမာသဖြင့် ဆင်းရဲဒုက္ခ ရောက်ရသော
ရှင်မောဂ္ဂလာန်နှင့် ရှင်မဟာကဿပ မထေရ် နှစ်ပါးအား ဗောဇ္ဖျင်ခုနှစ်ပါး
တရားမြတ်စွာကို ဟောကြားတော်မူခဲ့၏။
.
၈။ တေ စ တံ အဘိနန္ဒိတွာ၊ ရောဂါ မုစ္စိံ သု တင်္ခဏေ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။
.
၈/ ထိုမထေရ်နှစ်ပါးသည် ဗောဇ္ဖျင်တရားတော်ကို လွန်စွာနှစ်သက်ကြသည့်အတွက်
တရားနာဆဲ ခဏမှာပင် အနာရောဂါမှ သက်သာပျောက်ကင်းခဲ့ရလေသည်။
ဤသို့မှန်သော စကားကို ဆိုသဖြင့် သင့်အား အခါခပ်သိမ်း
စီးပွားချမ်းသာ ဖြစ်ပါစေသတည်း။
.
၉။ ဧကဒါ ဓမ္မရာဇာပိ၊ ဂေလညေနာဘ ဘိ ပီဠိတော။
စုန္ဒတ္ထေရေန တံယေဝ၊ ဘဏာပေတွာန သာဒရံ။
.
၉/ အခါတပါး၌ မြတ်စွာဘုရားကိုယ်တိုင် အနာရောဂါ ဖိစီးနှိပ်စက်ခြင်းကို ခံတော်မူရ၏။
ထိုအခါ စုန္ဒ မထေရ်မြတ်ကို ရိုသေစွာ ဗောဇ္ဖျင်တရား ဟောစေပြီး မြတ်စွာဘုရား
နာကြားတော်မူသည်။
.
၁၀။ သမ္မောဒိတွာန အာဗာဓာ၊ တမှာ ဝုဋ္ဌာသိ ဌာနသော။
ဧတေန သစ္စ ဝဇ္ဇေန၊ သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။
.
၁၀/ ဗောဇ္ဖျင်တရားကို နှစ်လိုတော်မူ၍ ဟောသောခဏမှာပင် အနာပျောက်ကင်းလေ၏။
ဤသို့ မှန်သော စကားကို ဆိုသဖြင့် သင့်အား စီးပွားချမ်းသာ
အမြဲဖြစ်ထွန်းပါစေသတည်း။
.
၁၁။ ပဟီနာ တေ စ အာဗာဓာ၊ တိဏ္ဏန္နမ္ပိ မဟေသိနံ။
မဂ္ဂဟတာ ကိလေသာဝ၊ ပတ္တာ နုပ္ပတ္တိဓမ္မတံ။
ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ သောတ္ထိ တေ ဟောတု သဗ္ဗဒါ။
.
၁၁/ မဟာကဿပ ထေရ်၊ မဟာမောဂ္ဂလာန် ထေရ်နှင့် ဘုရားရှင်တို့အား အနာရောဂါတို့
ကင်းပျောက်ကြကုန်၏။ မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သော ကိလေသာတို့ကဲ့သို့
အနာရောဂါတို့သည် နောက်ထပ် မဖြစ်နိုင်ကြတော့ပေ။ ဤသို့ မှန်သောစကားကို
ဆိုသဖြင့် သင့်အား ထာဝရ ချမ်းသာခြင်း ဖြစ်ပါစေသတည်း ။
.
ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။
. ဗောဇ္ဈင်ဂသုတ်အနက်ပြီး၏။ ။

အာဋာနာဋိယသုတ်

 အာဋာနာဋိယသုတ်

၁။ အပ္ပသန္နေသိ နာထဿ၊
သာသနေ သာဓုသမ္မတေ။
အမနုေဿဟိ စဏ္ဍေဟိ၊
သဒါ ကိဗ္ဗိသ ကာရိဘိ။

၂။ ပရိသာနံ စတဿန္နံ၊
အဟိံ သာယ စ ဂုတ္တိယာ။
ယံ ဒေသေသိ မဟာဝီရော၊
ပရိတ္တံ တံ ဘဏာမ ဟေ။

၃။ ဝိပဿိဿ စ နမတ္ထု၊
စက္ခုမန္တဿ သိရီမတော။
သိခိဿပိ စ နမတ္ထု၊
သဗ္ဗဘူတာ နုကမ္ပိနော။

၄။ ဝေဿဘုဿ စ နမတ္ထု၊
နှာတကဿ တပဿိနော။
နမတ္ထု ကကုသန္ဓဿ၊
မာရသေနာ ပမဒ္ဒိနော။

၅။ ကောဏာဂမနဿ နမတ္ထု။
ဗြာဟ္မဏဿ ဝုသီမတော။
ကဿပဿ စနမတ္ထု၊
ဝိပ္ပမုတ္တဿ သဗ္ဗဓိ။

၆။ အင်္ဂီရသဿ နမတ္ထု၊
သကျပုတ္တဿ သိရီမတော။
ယော ဣမံ ဓမ္မံ ဒေသေသိ၊
သဗ္ဗဒုက္ခာပနူဒနံ။

၇။ ယေ စာပိ နိဗ္ဗုတာ လောကေ၊
ယထာဘူတံ ဝိပဿိသုံ။
တေ ဇနာ အပိသုဏာ ထ၊
မဟန္တာ ဝီတသာရဒါ။

၈။ ဟိတံ ဒေဝနုဿာနံ၊
ယံ နမဿန္တိ ဂေါတမံ။
ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နံ၊
မဟန္တံ ဝီတသာရဒံ။

၉။ ဧတေ စညေ စ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊
အနေကသတသောဋိယော။
သဗ္ဗေ ဗုဒ္ဓေါ သမသမာ၊
သဗ္ဗေ ဗုဒ္ဓေါ မဟိဒ္ဓိကာ။

၁၀။ သဗ္ဗေ ဒသဗလူပေတာ
ဝေသာရဇ္ဇေဟု ပါဂတာ။
သဗ္ဗေ တေ ပဋိအာနန္တိ၊
အာသဘံ ဌာန မုတ္တမံ။

၁၁။ သီဟနာဒံ နဒန္တေ တေ၊
ပရိသာသု ဝိသာရဒါ။
ဗြာဟ္မစက္ကံ ပဝတ္တန္တိ၊
လောကေ အပ္ပဋိဝတ္တိယံ။

၁၂။ ဥပေတာ ဗုဒ္ဓဓမ္မေဟိ၊
အဋ္ဌာရသဟိ နာယကာ။
ဗာတ္တိံသ လက္ခဏူပေတာ၊
သီတာနုဗျဉ္ဇနာ ဓရာ။

၁၃။ ဗျာမပ္ပဘာယ သုပ္ပဘာ၊
သဗ္ဗေ တေ မုနိကုဉ္ဇရာ။
ဗုဒ္ဓေါ သဗ္ဗညုနော ဧတေ၊
သဗ္ဗေ ခီဏာသဝါ ဇိနာ။

၁၄။ မဟာပဘာ မဟာတေဇာ၊
မဟာပညာ မဟဗ္ဗလာ။
မဟာကာရုဏိကာ ဓီရာ၊
သဗ္ဗေသာနံ သုခါဝဟာ။

၁၅။ဒီပါ နာထာ ပတိဋ္ဌာ စ၊
တာဏာ လေဏာ စ ပဏိနံ။
ဂတီ ဗန္ဓူ မဟေဿာသာ၊
သရဏာ စ ဟိတေသိနော

၁၆။ သဒေဝကဿ လောကဿ
သဗ္ဗေ ဧတေ ပရာယဏာ။
တေသာ ဟံ သိရသာ ပါဒေ၊
ဝန္ဒာမိ ပုရိသုတ္တမေ။

၁၇။ ဝစသာ မနသာ စေဝ၊
ဝန္ဒာမေ တေ တထာဂတေ။
သယနေ အာသနေ ဌာနေ၊
ဂမနေ စာပိ သဗ္ဗဒါ။

၁၈။ သဒါ သုခေန ရက္ကန္တု၊
ဗုဒ္ဓါ သန္တိကရာ တုဝံ။
တေဟိ တွံ ရက္ခိတော သန္တော။
မုတ္တော သဗ္ဗဘယေဟိ စ။

၁၉။ သဗ္ဗရောဂါ ဝိနီမုတ္တော၊
သဗ္ဗသန္တာပ ဝဇ္ဇိတော။
သဗ္ဗဝေရ မတိက္ကန္တော၊
နိဗ္ဗုတော စ တုဝံ ဘဝ။

၂၀။တေသံ သစ္စေန သီလေန၊
ခန္တိမေတ္တာ ဗလေန စ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၁။ ပုရတ္ထိမသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊
သန္တိ ဘူတာ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၂။ ဒက္ခိဏသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊
သန္တိ ဒေဝါ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၃။ ပစ္ဆိမသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊
သန္တိ နာဂါ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၄။ ဥတ္တရသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊
သန္တိ ယက္ခာ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၅။ ပုရတ္ထိမေန ဓတရေဋ္ဌာ၊
ဒက္ခိဏေန ဝိရူဠှကော။
ပစ္ဆိမေန ဝိရူပက္ခော၊
ကုဝေရော ဥတ္တရံ ဒိသံ။

၂၆။ စတ္တောရော တေ မဟာရာဇာ၊
လောကပါလာ ယသဿိနော။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၇။ အာကာသဋ္ဌာ စ ဘူမဋ္ဌာ၊
ဒေဝါ နာဂါ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၈။ ဣဒ္ဓိမန္တော စ ယေ ဒေဝါ၊
ဝသန္တာ ဣဓ သာသနေ။
တေပိ အမှေ နုရက္ခန္တု၊
အရောဂေန သုခေန စ။

၂၉။ သဗ္ဗီတိယော ဝိဝဇ္ဇန္တု၊
သောကော ရောဂေါ ဝိနဿတု။
မာ တေ ဘဝန္တန္တရာယာ၊
သုခီ ဒီဃာယုကော ဘဝ။
အဘိဝါဒန သီလိဿ၊
နိစ္စံ ဝုဍ္ဎာပစာယိနော။

စတ္တာရော ဓမ္မာ ဝဍ္ဎန္တိ၊
အာယု ဝဏ္ဏော သုခံ ဗလံ။

အာဋာနာဋိယသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။

-------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                 အာဋာနာဋိယသုတ်မြန်မာပြန်
 

၁။ အပ္ပဿန္နေဟိ နာထဿ၊ သာသနေ သာဓုသမ္မတေ။
အမနုေဿဟိ စဏ္ဍေဟိ၊ သဒါ ကိဗ္ဗိသကာရိဘိ။

၁။ သူတော်ကောင်းအပေါင်းက ကောင်းပါပေသည်ဟု လက္ခံ ချီးကျူးထားသော မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်ကိုပင် မကြည်ညို မသက်ဝင်နိုင်ကြသော လူကြမ်း၊ ဘီလူးတို့သည် ရက်စက်တတ်ကြကုန်၏။ မည်သည့်အခါမဆို နိုင်ထက်စီးနင်း နှိပ်စက်ကလူ ပြုတတ်ကြကုန်၏။

၂။ ပရိသာနံ စတဿန္နံ၊ အဟိံသာယ စ ဂုတ္တိယာ။
ယံ ဒေသေသိ မဟာဝီရော၊ ပရိတ္တံ တံ ဘဏာမ ဟေ။

၂။ ထိုဘီလူးကြမ်းတို့က ပရိတ်သတ်ကို မညှဉ်းဆဲ မနှိပ်စက်နိုင်စေရန်နှင့် သူတို့ကပင် ကူညီစောင့်ရှောက်လာစေရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ကြီးမြတ်သော လုံ့လရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားက ဤအာဋာနာဋိယပရိတ် အရံအတားကို ဟောကြားတော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပေသည်။ ယခုအခါ၌ ဤပရိတ်တော်ကို ကျွန်ုပ်တို့ စုပေါင်း၍ ရွတ်ဆိုကြပါကုန်စို့။

၃။ ဝိပဿိဿ စ နမတ္ထု၊ စက္ခုမန္တဿ သိရီမတော။
သိခိဿပိ စ နမတ္ထု၊ သဗ္ဗဘူတာနုကမ္ပိနော။

၃။ စက္ခုငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုန်းကျက်သရေနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဝိပဿီမြတ်စွာဘုရားအား အကျွန်ုပ်၏ ဦးညွတ်ရှိခိုးခြင်း ဖြစ်ပါစေ၊ သတ္တဝါ အားလုံးအပေါ် ကြင်နာသနားမှုဖြင့် အစဉ်သနား စောင့်ရှောက်တော်မူသော သိခီ မြတ်စွာဘုရားအားလည်း အကျွန်ုပ်၏ ဦးညွတ်ရှိခိုးမှုဖြစ်ပါစေ။

၄။ ဝေဿဘုဿ စ နမတ္ထု၊ နှာတကဿ တပဿိနော။
နမတ္ထု ကကုသန္ဓဿ၊ မာရသေနာပမဒ္ဒိနော။

၄။ မကောင်းမှု အညစ်အကြေးကို ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ဖြစ်သော၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ကိုလည်း ကျင့်တော်မူသော ဝေဿဘူမြတ်စွာဘုရားအား လည်း အကျွန်ုပ်ရှိခိုးပါ၏၊ မာရ်စစ်သည်အပေါင်းကို နှိမ်နင်းအောင်မြင်တော်မူ သော ကကုသန်မြတ်စွာဘုရားအားလည်း အကျွန်ုပ် ရှိခိုးပါ၏။

၅။ ကောဏာဂမနဿ နမတ္ထု၊ ဗြဟ္မဏဿ ဝုသီမတော။
ကဿပဿ စ နမတ္ထု၊ ဝိပ္ပမုတ္တဿ သဗ္ဗဓိ။

၅။ မကောင်းမှုဟူသမျှ အပပြုပြီးသော ငါးပါးသောဝသီဘော်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူ သော ကောဏာဂုံ မြတ်စွာဘုရားအားလည်း အကျွန်ုပ် ရှိခိုးပါ၏၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကင်းတော်မူပြီးသော ကဿပမြတ်စွာဘုရားအားလည်း အကျွန်ုပ် ရှိခိုးပါ၏။

၆။ အင်္ဂီရသဿ နမတ္ထု၊ သကျပုတ္တဿ သိရီမတော။
ယော ဣမံ ဓမ္မံ ဒေသေသိ၊ သဗ္ဗဒုက္ခာပနူဒနံ။

၆။ ဂေါတမဘုရားရှင်သည် လူတို့၏ ဆင်းရဲဒုက္ခဟူသမျှကို ပယ်ဖြောက်နိုင်စွမ်း ရှိသော တရားတော်မြတ်ကို ဟောကြားတော်မူပေ၏၊ ကိုယ်တော်မှလည်း အရောင်အဝါ ကွန့်မြူးဖြာယှက် ထွက်တော်မူ၏၊ ဘုန်းကျက်သရေနှင့်လည်း ပြည့်စုံတော်မူပေ၏၊ သကျသာကီဝင်မင်းသားလည်း ဖြစ်တော်မူ၏၊ ထိုဂေါတမ မြတ်စွာဘုရားအား အကျွန်ုပ်၏ ဦးညွတ်ရှိခိုးခြင်းသည် ဖြစ်ပါစေသတည်း။

၇။ ယေ စာပိ နိဗ္ဗုတာ လောကေ၊ ယထာဘူတံ ဝိပဿိသုံ။
တေ ဇနာ အပိသုဏာထ၊ မဟန္တာ ဝီတသာရဒါ။

၇။ လောက၌ ငြိမ်းအေးကုန်ပြီးသော ဘုရားရှင် အဆူဆူတို့သည် ယထာ ဘူတကျကျ သိကုန်၏၊ ချောပစ်ကုန်းတိုက်သော စကားမျိုးကို မည်သည့်အခါမျှ ဆိုမိန့်တော်မမူ၊ ကြီးလည်း ကြီးမြတ်ကုန်၏၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းလည်း ကင်းကုန်၏။

၈။ ဟိတံ ဒေဝမနုဿာနံ၊ ယံ နမဿန္တိ ဂေါတမံ။
ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နံ၊ မဟန္တံ ဝီတသာရဒံ။

၈။ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး၊ ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး၊ စရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံတော်မူ၍ မြတ်လှစွာသော ရဲရင့်ခြင်းအတိရှိတော်မူသော နတ်လူတို့၏ အစီးအပွားကို ဆောင်တော်မူတတ်သော ဂေါတမနွယ်ဖွား ရှင်တော်မြတ်ဘုရားကို ရှိခိုးဦးညွတ် ကြပါ ကုန်၏။

၉။ ဧတေ စညေ စ သမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အနေကသတကောဋိယော။
သဗ္ဗေ ဗုဒ္ဓါ သမသမာ၊ သဗ္ဗေ ဗုဒ္ဓါ မဟိဒ္ဓိကာ။

၉။ ဝိပဿီ၊ သိခီ၊ ဝေဿဘူ၊ ကကုသန်၊ ကောဏာဂုံ၊ ကဿပ၊ ဂေါတမဟူသော ဘုရားခုနှစ်ဆူတို့နှင့်တကွ အကုဋေမက များလှစွာသော ဘုရားရှင်အားလုံးတို့ သည် ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ ရဟန္တာများနှင့် တူတော်မမူကုန်၊ ဆိုခဲ့ပါ သဗ္ဗညုဘုရားရှင်ချင်း သာ တူတော်မူကြကုန်၏၊ ဘုရားရှင် အားလုံးပင် တန်ခိုးဣဒ္ဓိ လွန်စွာကြီးမား ကြကုန်၏။

၁ဝ။ သဗ္ဗေ ဒသဗလူပေတာ၊ ဝေသာရဇ္ဇေဟု' ပါဂတာ။
သဗ္ဗေ တေ ပဋိဇာနန္တိ၊ အာသဘံ ဌာန မုတ္တမံ။

၁ဝ။ ခပ်သိမ်းကုန်သော ဘုရားရှင်တို့သည် အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော် မူကြ၏၊ ရဲရင့်သော ဝေသာရဇ္ဇဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူကြ၏၊ မြတ်သော ယောကျ်ား ဖြစ်တော်မူ၍ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ရရှိကြောင်းဝန်ခံကြကုန်၏။

၁၁။ သီဟနာဒံ နဒန္တေ' တေ၊ ပရိသာသု ဝိသာရဒါ။
ဗြဟ္မစက္ကံ ပဝတ္တေန္တိ၊ လောကေ အပ္ပဋိဝတ္တိယံ။

၁၁။ ဘုရားရှင်တို့မည်သည် ပရိသတ်ဗိုလ်ပုံအလယ်၌ လွန်စွာရဲရင့်တော်မူကြ၏။ ကေသရာဇာခြငေ်္သ့မင်းကဲ့သို့ ရဲရဲ ရင့်ရင့်စကားဆိုကြ၏၊ မည်သူတစ်ဦး တစ်ယောက်မျှ မလည်မပတ်စေနိုင်သော ဓမ္မစကြာတရားတော်ကိုလည်း လည်ပတ် စေကုန်၏။


၁၂။ ဥပေတာ ဗုဒ္ဓဓမ္မေဟိ၊ အဋ္ဌာရသဟိ နာယကာ။
ဗာတ္တိံသလက္ခဏူပေတာ၊ သီတာနုဗျဉ္ဇနာဓရာ။

၁၂။ ဘုရားရှင်တို့သည် လူသုံးပါးတို့၏ ခရီးလမ်းညွှန် ဖြစ်ကြ၏။ ဘုရား၏ ကျေးဇူးတရား ဆယ့်ရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံကြကုန်၏။ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော ယောကျ်ားမြတ်တို့၏ လက္ခဏာတော်ကြီးတို့နှင့်လည်း ပြည့်စုံတော်မူကြ၏။ လက္ခဏာတော်ငယ်ရှစ်ဆယ်နှင့်လည်း ပြည့်စုံတော်မူကြ၏။

၁၃။ ဗျာမပ္ပဘာယ သုပ္ပဘာ၊ သဗ္ဗေ တေ မုနိကုဉ္ဇရာ။
ဗုဒ္ဓါ သဗ္ဗညုနော ဧတေ၊ သဗ္ဗေ ခီဏာသဝါ ဇိနာ။

၁၃။ ဘုရားရှင်ဟူသမျှ ကိုယ်တော်အလုံးမှ တလံမျှလောက် ရောင်ခြည်တော် အမြဲထွက်လျက်ရှိ၏၊ ရဟန်းဟူသမျှတို့ထက် ကြီးမြတ်၏၊ ခပ်သိမ်းသော တရားကိုလည်းသိ၏၊ ကိလေသာ အာသဝေါလည်း ကင်း၏၊ မာရ်ငါးပါးကိုလည်း အောင်ပြီးဖြစ်၏။

၁၄။ မဟာပဘာ မဟာတေဇာ၊ မဟာပညာ မဟဗ္ဗလာ။
မဟာကာရုဏိကာ ဓီရာ၊ သဗ္ဗေသာနံ သုခါဝဟာ။

၁၄။ ဘုရားရှင်တို့သည် များမြတ်သော ရောင်ခြည်တော်၊ ကြီးသောတန်ခိုး၊ ထွတ်မြတ်သောပညာ၊ စွမ်းသန်သောခွန် အား၊ အတိုင်းမသိသောကရုဏာ၊ စွဲမြဲသောလုံ့လတို့ကို ပိုင်တော်မူကြ၏၊ သတ္တဝါအများ၏ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို လည်း ဆောင်တော်မူတတ်ကြကုန်၏။

၁၅။ ဒီပါ နာထာ ပတိဋ္ဌာ စ၊ တာဏာ လေဏာ စ ပါဏိနံ။
ဂတီ ဗန္တူ မဟေဿာသာ၊ သရဏာ စ ဟိတေသိနော။

၁၅။ ဘုရားရှင်တို့သည် သတ္တဝါအပေါင်းတို့၏ မှီခိုရာကျွန်းလည်းဖြစ် ၏၊ ကိုးကွယ်ရာလည်းဖြစ်၏၊ တည်ရာလည်းဖြစ်၏၊ စောင့်ရှောက်ရာလည်း ဖြစ်၏၊ ဘေးအန္တရာယ်မှ ပုန်းကွယ်ရာလည်း ဖြစ်၏၊ လားရောက်ရာလည်း ဖြစ်၏၊ ဆွေမျိုးသဖွယ်လည်း ဖြစ်၏၊ အောက်မေ့ရာလည်း ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားရှင်တို့ သည် မြတ်သောမှီရာလည်း မည်ပေ၏၊ သတ္တဝါတို့၏ အစီးအပွါးကိုလည်း ရှာကြံလေ့ရှိကြကုန်၏။

၁၆။ သဒေဝကဿ လောကဿ၊ သဗ္ဗေ ဧတေ ပရာယဏာ။
တေသာ'ဟံ သိရသာ ပါဒေ၊ ဝန္ဒာမိ ပုရိသုတ္တမေ။

၁၆။ ထိုဘုရားရှင်တိုင်းသည် နတ်တို့၏လဲလျောင်းရာ၊ လူတို့၏မှီခိုရာ ဖြစ်ကြ ကုန်၏၊ အကျွန်ုပ်သည် ယောကျ်ားဟူ သမျှတို့ထက် သာလွန်မြင့်မြတ်တော်မူ သော ထိုဘုရားရှင်တို့၏ ခြေတော်တို့ကို ဦးနှိမ်ရိုကျိုး ရှိခိုးပါ၏။

၁၇။ ဝစသာ မနသာ စေဝ၊ ဝန္ဒာမေ'တေ တထာဂတေ။
သယနေ အာသနေ ဌာနေ၊ ဂမနေ စာပိ သဗ္ဗဒါ။

၁၇။ အကျွန်ုပ်သည် အိပ်နေသောအခါ၌ ဖြစ်စေ၊ ထိုင်နေ သောအခါ၌ ဖြစ်စေ၊ ရပ်နေသောအခါ၌ ဖြစ်စေ၊ လမ်းသွားနေသောအခါ၌ ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်အခါ၌ မဆို ထိုဘုရားရှင်တို့အား နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း အမြဲမပြတ် ရှိခိုးပါ၏။

၁၈။ သဒါ သုခေန ရက္ခန္တု၊ ဗုဒ္ဓါ သန္တိကရာ တုဝံ။
တေဟိ တွံ ရက္ခိတော သန္တော၊ မုတ္တော သဗ္ဗဘယေဟိ စ။

၁၈။ ကိလေသာအပူအပေါင်းကို ငြိမ်းအေးအောင် ပြုတော် မူတတ်ကြကုန်သော ဘုရားရှင်တို့သည် သင့်ကို ချမ်းသာအောင် မပြတ်စောင့်ရှောက်ပါစေသတည်း။ ဘုရားရှင်တို့၏ အစောင့်အရှောက်ကို ခံယူရသော သင်သည် ငြိမ်သက် ချမ်းမြေ့ပါစေ၊ ဘေးအန္တရာယ်ခပ်သိမ်းမှ ကင်းလွတ်ပါစေ။

၁၉။ သဗ္ဗ ရောဂါ ဝိနီမုတ္တော၊ သဗ္ဗသန္တာပဝဇ္ဇိတော။
သဗ္ဗဝေရ' မတိက္ကန္တော၊ နိဗ္ဗုတော စ တုဝံ ဘဝ။
၁၉။ သင်သည် အနာမရှိ ပကတိကျန်းမာသူ၊ ပူပန်ခြင်း ကင်းသူ၊ ရန်သူဟူသမျှ ကို လွန်မြောက်နိုင်သူ၊ ငြိမ်းအေး ချမ်းမြေ့သူ ဖြစ်ပါစေသတည်း။

၂ဝ။ တေသံ သစ္စေန သီလေန၊ ခန္တီမေတ္တာဗလေန စ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂ဝ။ ထိုဘုရားရှင်တို့သည် သီလ, သစ္စာ, ခန္တီ, မေတ္တာတို့၏ စွမ်းပကားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို အနာမရှိ ပကတိချမ်းသာအောင် အစဉ်သနား စောင့်ရှောက်ကြပါ စေကုန်သတည်း။

၂၁။ ပုရတ္ထိမသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊ သန္တိ ဘူတာ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၂။ ဒက္ခိဏသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊ သန္တိ ဒေဝါ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၃။ ပစ္ဆိမသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊ သန္တိ နာဂါ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၄။ ဥတ္တရသ္မိံ ဒိသာဘာဂေ၊ သန္တိ ယက္ခာ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃၊ ၂၄။ အရှေ့မျက်နှာ အရပ်၌ တန်ခိုးကြီးသော ဂန္ဓဗ္ဗနတ်တို့ ရှိကြကုန်၏၊ တောင်ဘက်အရပ်မျက်နှာ၌ တန်ခိုးကြီးသော ကုမ္ဘဏ်နတ်တို့ ရှိကြကုန်၏၊ အနောက် အရပ်မျက်နှာ၌ တန်ခိုးကြီးသော နဂါးတို့ ရှိကြကုန်၏၊ မြောက်ဘက်အရပ်မျက်နှာ၌ တန်ခိုးကြီးသော ဘီလူးတို့ ရှိကြကုန်၏၊ ထိုနတ်, နဂါး, ဘီလူးတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အနာမရှိ ပကတိချမ်းသာအောင် အစဉ်တစိုက် စောင့်ရှောက်ကြပါစေကုန်သတည်း။

၂၅။ ပုရတ္ထိမေန ဓတရေဋ္ဌာ၊ ဒက္ခိဏေန ဝိရူဠှကော။
ပစ္ဆိမေန ဝိရူပက္ခော၊ ကုဝေရော ဥတ္တရံ ဒိသံ။

၂၅။ အရှေ့အရပ်မျက်နှာ၌ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်တို့ကို အစိုးရသော ဓတရဋ္ဌနတ်မင်း၊ တောင်အရပ်မျက်နှာ၌ ကုမ္ဘဏ်တို့ကို အစိုးရသော ဝိရူဠှကနတ်မင်း၊ အနောက်အရပ်မျက်နှာ၌ နဂါးတို့ကို အစိုးရသော ဝိရူပက္ခနတ်မင်း၊ မြောက်အရပ် မျက်နှာ၌ ဘီလူးတို့ကို အစိုးရသော ကုဝေရနတ်မင်း။

၂၆။ စတ္တာရော တေ မဟာရာဇာ၊ လောကပါလာ ယသဿိနော။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၆။ ထိုနတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့သည် လူတို့ကို စောင့်ရှောက်တတ်ကြ ကုန်၏၊ အခြွေအရံလည်း များကုန်၏၊ ထိုနတ်မင်းကြီးတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အနာမရှိ ပကတိ ချမ်းသာအောင် အစဉ်မပြတ် စောင့်ရှောက်ကြပါစေကုန် သတည်း။

၂၇။ အာကာသဋ္ဌာ စ ဘူမဋ္ဌာ၊ ဒေဝါ နာဂါ မဟိဒ္ဓိကာ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၇။ ကောင်းကင်၌တည်သော နတ်များ၊ မြေ၌တည်သော နတ်များ၊ နဂါးများ သည် တန်ခိုးအလွန်ကြီးကြသည်၊ ထိုတန်ခိုးကြီးနတ်နဂါးတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အနာမရှိပကတိချမ်းသာအောင် အစဉ်မပြတ် စောင့်ရှောက်ကြစေကုန်သတည်း။

၂၈။ ဣဒ္ဓိမန္တော စ ယေ ဒေဝါ၊ ဝသန္တာ ဣဓ သာသနေ။
တေပိ အမှေ' နုရက္ခန္တု၊ အရောဂေန သုခေန စ။

၂၈။ တန်ခိုးကြီးသော နတ်တို့သည် ဤဘုရားသာသနာ၌ နေကြကုန်၏၊ ထိုသာသနာနတ်တို့သည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့ကို အနာမရှိ ပကတိချမ်းသာအောင် အစဉ်မပြတ် စောင့်ရှောက် ကြပါစေကုန်သတည်း။

၂၉။ သဗ္ဗီတိယော ဝိဝဇ္ဇန္တု၊ သောကော ရောဂေါ ဝိနဿတု။
မာ တေ ဘဝန္တွ'န္တရာယာ၊ သုခီ ဒီဃာယုကော ဘဝ။
၂၉။ ဘေးရန်ခပ်သိမ်း ကင်းစေကုန်သတည်း၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြ ကင်းစေကုန် သတည်း၊ အနာရောဂါဟူသမျှ ပျောက်စေကုန်သတည်း၊ သင့်အား အန္တရာယ် တစ်စုံတစ်ရာ မဖြစ်စေသတည်း၊ ချမ်းချမ်းသာသာနှင့် အသက်ရှည်စွာ နေရပါစေ သတည်း။

၃ဝ။ အဘိဝါဒနသီလိဿ၊ နိစ္စံ ဝုဍ္ဎာပစာယိနော။
စတ္တာရော ဓမ္မာ ဝဍ္ဎန္တိ၊ အာယု ဝဏ္ဏော သုခံ ဗလံ။
အာဋာနာဋိယသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။

၃ဝ။ ရတနာမြတ်သုံးပါးအား ရိုသေစွာ ရှိခိုးဆည်းကပ်လေ့ ရှိသောသူ၊ သီလ ရှိသူ, သမာဓိရှိသူ, ပညာရှိသူတို့ကို အမြဲမပြတ် ရိုသေလေးစားတတ်သူသည် အသက်ရှည်၏၊ အဆင်းလှ၏၊ ချမ်းသာကြီးပွား၏၊ ခွန်အားဗလ တိုးတက် လေ၏၊ အသက်ရှည်ခြင်း၊ အဆင်းလှခြင်း၊ ချမ်းသာကြီးခြင်း၊ ခွန်အားကြီးခြင်း ဟူသောတရားတို့သည် ထိုပုဂ္ဂိုလ်အဖို့ ထာဝစဉ် တိုးတက်လျက်သာ နေကြကုန် သတည်း။

အာဋာနာဋိယသုတ်တော် မြန်မာပြန်ပြီး၏။



 

ဓဇဂ္ဂသုတ်

ဓဇဂ္ဂသုတ်

၁။ ယဿာ နုဿရဏေနာပိ၊
အန္တ လိက္ခေပိ ပါဏိနော။
ပတိဋ္ဌ မဓိဂစ္ဆန္တိ၊
ဘူမိယံ ဝိယ သဗ္ဗထာ၊

၂။ သဗ္ဗုပဒ္ဒဝဇာလမှာ၊
ယက္ခစောရာဒိသမ္ဘဝါ။
ဂဏာနာ န စ မုတ္တာနံ၊
ပရိတ္တံ တံ ဘဏာမ ဟေ။

၃။ ဧဝံ မေ သုတံ၊
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ။
ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ၊
အနာထ ပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။

၄။ တတြ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ ဘိက္ခဝေါတိ၊
ဘဒန္တေ တိ တေ ဘိက္ခု -
ဘဂဝတော ပစ္စေဿာသုံ။
ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ၊
ဘူတပုဗ္ဗံ ဘိက္ခဝေ၊
ဒေဝါသုရသင်္ဂါမော၊
သမုပဗျူဠော အဟောသိ။
အထ ခေါ ဘိက္ခေ၀ သက္ကော ဒေဝါနမိန္ဒော။
ဒေေ၀ တာဝတိံ သေ အာမန္တေသိ၊
သစေ မာရိသာ ဒေဝါနံ၊
သင်္ဂါမဂတာနံ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ
ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ လောမဟံသောဝါ၊
မမေ၀ တသ္မိံ သမယေ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေ ယျာထ။
မ မံ ဟိ ဝေါ ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတိ။

၅။ နော စေ မေ ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေယျာထ၊
အထ ပဇာပတိဿ ဒေဝရာဇဿ-
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေယျာထ။
ပဇာပတိဿ ဟိ ဝေါ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတိ။

၆။ နော စေ ပဇာပတိဿ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေယျာထ၊
အထ ဂရုဏဿ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေယျာထ။
ဝရုဏဿ ဟိ ဝေါ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လော ကယတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတိ။

၇။ နော စေ ဝရုဏဿ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေယျာထ၊
အထ ဤသာနဿ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကေယျာထ။
ဤသာနဿ ဟိ ဝေါ ဒေဝရာဇဿ။
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတီ တိ။

၈။ တံ ခေါ ပန ဘိက္ခဝေ၊
သက္ကဿ ဝါ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ပဇာပတိဿ ဝါ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ဝရုဏဿ ဝါ ဒေဝရာဇဿ
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ဤသာနဿ ဝါ ဒေဝရာဇဿ၊
ဓဇဂ္ဂံ ဥလ္လောကယတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယေထာပိ နောပိ ပဟီယေထ။

၉။ တံ ကိဿ ဟေတု၊
သက္ကော ဟိ ဘိက္ခေ၀ ဒေဝါနမိန္ဒော၊
အ ဝီတရာဂေါ အ ဝီတဒေါသော၊
အ ဝီတ မောဟော၊
ဘီရု ဆမ္ဘီ ဥတြာသီ ပလာယီတိ။

၁၀။ အဟဉ္စ ခေါ ဘိက္ခေ၀ ဧဝံ ဝဒါမိ၊
သစေ တုမှာကံ ဘိက္ခဝေ၊
အရညဂတာနံ ဝါရိက္ခမူလဂတာနံ ဝါ၊
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ၊
ဥပ္ပဇ္ဇေယျ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
မမေ၀ တသ္မိံ သမယေ အနုဿရေယျာထ။

၁၁။ ဣတိပိသော ဘဂဝါ အရဟံ၊
သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊
ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊
သုဂတော လောကဝိဒူ၊
အနုတ္တရော ပုရိသ ဒမ္မသာရထိ၊
သတ္ထာဒေဝမနုဿာနံ။
ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ တိ။

၁၂။ မမံ ဟိ ဝေါ ဘိက္ခေ၀ အနုဿရတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတိ။
နော စေ မံ အနုဿရေယျာထ၊
အထ ဓမ္မံ အနုဿ ရေယျာထ၊

၁၄။ သွက္ခာတော ဘဂဝတာ ဓမ္မော၊
သန္ဒိဋ္ဌိကော အကာလိကော
ဧဟိပဿိကော သြပနေယျိကော
ပစ္စတ္တံ ဝေဒိတဗ္ဗော ဝိညူဟီ တိ။

၁၅။ ဓမ္မံ ဟိ ဝေါ ဘိက္ခေ၀ အနုဿရတံ။
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတိ။

၁၆။ နော စေ ဓမ္မံ အနုဿရေယျာထ၊
အထ သံဃံ အနုဿရေယျာထ။

၁၇။ သုပ္ပဋိပန္နော ဘဂဝါတော သာဝက သံဃော၊
ဥဇုပ္ပဋိပန္နော ဘဂဝတော သာဝက သံဃော၊
ဉာယပ္ပဋိပန္နော ဘဂဝတော သာဝသံ သံဃော၊
သာမီစိပ္ပဋိပန္နော ဘဂဝတော သာဝက သံဃော၊
ယဒိဒံ စတ္တာရိ ပုရိသယုဂါနိ၊
အဋ္ဌ ပုရိသပုဂ္ဂလာ၊
ဧသ ဘဂဝတော သာဝကသံဃော၊
အာဟုနေယျော ပါဟုနေယျော၊
ဒက္ခိဏေယျော အဉ္စလိကရဏီယော၊
အနုတ္တရံ ပုညက္ခေတ္တံ လောကဿာ တိ။

၁၈။ သံဃံ ဟိ ဝေါ ဘိက္ခေ၀ အနုဿရတံ၊
ယံ ဘဝိဿတိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော ဝါ၊
သော ပဟီယိဿတိ။

၁၆။ တံ ကိဿဟေတု၊
တထာဂတော ဟိ ဘိက္ခဝေ။
အရဟံ သမ္မောသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊
ဝီတရာဂေါ ဝီတဒေါတော ဝီတမောဟော၊
အဘီရု အဆမ္ဘီ အနုတြာသီ အပလာယီတိ။

၂၀။ ဣဒ မဝေါစ ဘဂဝါ၊
ဣဒံ ဝတွာန သုဂတော၊
အထာပရံ ဧတဒဝေါစ သတ္ထာ။

၂၁။ အရညေ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊
သုညာဂါရေ၀ ဘိက္ခဝေါ။
အနုဿရေထ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊
ဘယံ တုမှာက နော သိယာ။

၂၂။ နော စေ ဗုဒ္ဓံ သရေယျာထ၊
လောကဇေဋ္ဌံ နရာသဘံ၊
အထ ဓမ္မံ သရေယျာထ၊
နိယျာနိကံ သုဒေသိတံ၊

၂၃။ နော စေ ဒမ္မံ သရေယျာထ၊
နိယျာနိကံ သုဒေသိတံ။
အထ သံဃံ သရေယျာထ။
ပုညက္ခတ္တံ အနုတ္တရံ။

၂၄။ ဧဝံ ဗုဒ္ဓံ သရန္တာနံ၊
ဓမ္မံ သံဃဉ္စ ဘိက္ခဝေါ၊
ဘယံ ဝါဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊
လောမဟံသော န ဟေဿတိ။

ဓဇဂ္ဂသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။

--------------------------------------------------------------------------------------------
 ဓဇဂ္ဂသုတ် ပါဠိ မြန်မာပြန်

၁။ ယဿာ နုဿရဏေနာပိ၊ အန္တ လိက္ခေပိ ပါဏိနော။
ပတိဋ္ဌ မဓိဂစ္ဆန္တိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗ္ဗထာ၊


၁/ ဤဓဇဂ္ဂသုတ်ပရိတ်တော်ကို အောင့်မေ့ဆင်ခြင်ကာမျှဖြင့် ကောင်းကင်၌ပင်
တည်ခိုက်ကြုံသော်လည်း မြေပြင်မှာလို ခိုင်ခိုင်မြဲမြဲ တည်ခွင့်ရလေသည်။

၂။ သဗၺဳပဒၵ၀ဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိ သမၻ၀ါ။
ဂဏနာ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။

.
/ ဤဓဇဂၢသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးေဘး၊ ခိုးသူေဘးစေသာ
ေဘးအႏၱရာယ္ အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေျမာက္ၾကရေသာ လူတို႔ကိုေရတြက္၍
မကုန္ႏိုင္ပါေခ်။ ယခုအခါ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ စုေပါင္း ရြတ္ၾကပါကုန္စို႔။
.

၃။ ဧ၀ံ ေမ သုတံ၊ ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ သာ၀တၳိယံ။
၀ိဟရတိ ေဇတ၀ေန၊ အနာထ ပိ႑ိကႆ အာရာေမ။

/ သံဃဥကၠဌ သံဃနာယက ျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆ အရွင္ဘုရား….
အကၽြႏု္ပ္ အာနႏၵာသည္ ဤဓဇဂၢသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္မွ
တိုက္ရိုက္ ဤကဲ့သို႔ ၾကားနာ မွတ္သားထားလိုက္ပါ၏
.
အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၱိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီး၏
ႏွလုံးေမြ႔ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရွိေသာ ေဇတဝန္ ေက်ာင္းၾကီး၌ သီတင္းသုံးေနပါသည္။

၄။ တၾတ ေခါ ဘဂ၀ါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ဘိကၡေ၀ါတိ၊
ဘဒေႏၲ တိ ေတ ဘိကၡဴ၊ ဘဂ၀ေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘဂ၀ါ ဧတဒေ၀ါစ၊ ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေ၀၊
ေဒ၀ါသုရသဂၤါေမာ၊ သမုပဗ်ဴေဠာ အေဟာသိ။
အထ ေခါ ဘိကၡေ၀ သေကၠာ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ။
ေဒေ၀ တာ၀တႎ ေသ အာမေႏၲသိ၊
သေစ မာရိသာ ေဒ၀ါနံ၊ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ်၊
ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ ေလာမဟံေသာ၀ါ၊
မေမ၀ တသၼႎ သမေယ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။
မံ ဟိ ေ၀ါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
/ ထိုသို႔ေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျမတ္စြာဘုရားကရဟန္းတို႔ဟူ၍ ရဟန္းအမ်ားကို
ေခၚေတာ္မူပါသည္။ ရဟန္းတို႔လည္း ျမတ္စြာဘုရား စကားေတာ္ကို ခံယူရန္
အသင့္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔မိန္႕ၾကား ေဟာျမြက္ေတာ္
မူပါသည္။ --
.
ခ်စ္သားတို႔…. ေရွးအခါက တာဝတႎသာနတ္ႏွင့္ အသုရာ နတ္စစ္သည္တို႔
စစ္ခင္းခဲ့ၾကဖူး၏။ ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ တာဝတႎသာနတ္ စစ္သည္တို႔ကို
ေခၚယူၿပီး ဤသို႔ေျပာၾကားခဲ့၏။
.
အေမာင္နတ္သားတို႔၊ သင္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊
ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္ ရွိေသာ္ ငါသိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို
ေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္ၾကကုန္ေလာ့။ ဤသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါလွ်င္ သင္တို႔
အေၾကာက္ေျပၾကလိမ့္မည္။ မတုန္မလႈပ္ ရဲရင့္လာၾကလိမ့္မည္။
ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္းမ်ားလည္း ေျပေပ်ာက္သြားၾကလိမ့္မည္

၅။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊
အထ ပဇာပတိႆ ေဒ၀ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။
ပဇာပတိႆ ဟိ ေ၀ါ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊
ေသာ ပဟီယိႆတိ။

/ “အကယ္၍ ငါ၏တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ပဇာပတိ နတ္မင္း၏
တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို
ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း
ထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားလိမ့္မည္

၆။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊
အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။
၀႐ုဏႆ ဟိ ေ၀ါ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာ ကယတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊
ေသာ ပဟီယိႆတိ။

/ “အကယ္၍ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္
ဝရုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဝရုဏနတ္မင္း၏
တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ျဖစ္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း
ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားေပလိမ့္မည္

၇။ ေနာ ေစ ၀႐ုဏႆ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊
အထ ဤသာနႆ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။
ဤသာနႆ ဟိ ေ၀ါ ေဒ၀ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတီ တိ။

/ “အကယ္၍ ဝရုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္
ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသာနနတ္မင္း၏တံခြန္ဖ်ားကို
ေမာ္၍ၾကည့္ျဖစ္ၾကလွ်င္ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း
ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားေပလိမ့္မည္။ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းက
တာဝတႎသာနတ္တို႔ကို အသိေပးေလ၏

၈။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေ၀၊
သကၠႆ ၀ါ ေဒ၀ါနမိႏၵႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
ပဇာပတိႆ ၀ါ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
၀႐ုဏႆ ၀ါ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
ဤသာနႆ ၀ါ ေဒ၀ရာဇႆ၊ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊
ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
/ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔…. နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို
ေမာ္၍ၾကည့္ေသာနတ္မ်ား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ပဇာပတိနတ္မင္း၊
ဝရုဏနတ္မင္း၊ ဤသာနနတ္မင္းတို႕၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ေသာ
နတ္မ်ားအား ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း
ထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ေသာ္လည္း ေပ်ာက္မည္၊ မေပ်ာက္ဘဲလည္း ေနခ်င္ေနလိမ့္မည္။

၉။ တံ ကိႆ ေဟတု၊
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေ၀ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ၊
၀ီတရာေဂါ ၀ီတေဒါေသာ၊ ၀ီတ ေမာေဟာ၊
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။

/ အေၾကာင္းမူကား နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္းလည္း ရာဂကင္းသူ မဟုတ္၊
ေဒါသကင္းသူ မဟုတ္၊ ေမာဟကင္းသူ မဟုတ္၊ သူ႔ကိုယ္ႏိႈက္က ေၾကာက္တတ္၏။
တဆတ္ဆတ္တုန္တတ္၏။ လန္႔ဖ်ပ္တတ္၏။ ထြက္ေျပးတတ္၏

၁၀။ အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေ၀ ဧ၀ံ ၀ဒါမိ၊
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေ၀၊
အရညဂတာနံ ၀ါ ရုကၡမူလဂတာနံ ၀ါ၊
သုညာဂါရဂတာနံ ၀ါ၊ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ မေမ၀ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ။
၁၀/ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔….ငါဘုရားသည္ကား မလြဲဧကန္ ဤသို႔ ေဟာေပအံ့၊
ရဟန္းတို႔အေနႏွင့္ ေတာထဲ၌ တပါးတည္း ေနေသာအခါ သစ္ပင္ရင္း၌ေနေသာ
အခါ ဆိပ္ၿငိမ္ရာအရပ္မ်ား၌ ေနေသာအခါမ်ား၌ ေၾကာက္ရြ႕ံျခင္း၊ တုန္လွဳပ္ျခင္း၊
ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္း တခုခုျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို
ဤသို႔ ေအာက္ေမ့ၾကကုန္ေလာ့။

၁၁။ ဣတိပိေသာ ဘဂ၀ါ အရဟံ၊
သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊
၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ၊
သုဂေတာ ေလာက၀ိဒူ၊
အႏုတၱေရာ ပုရိသ ဓမၼသာရထိ၊
သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ။
ဗုေဒၶါ ဘဂ၀ါ တိ။
.
.___(((
)))___
၁၁/ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာတို႔မွ ကင္းေဝးေတာ္မူ၏။ ကိေလသာ
ရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ၿပီး ျဖစ္၏။ သံသရာ စက္ဝန္း၏ အကန္႔အေထာက္မ်ားကို
ဖ်က္ဆီးၿပီး ျဖစ္၏။ ပစၥည္းေလးပါး ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္၏။
ဆိပ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္ကို ေရွာင္ေတာ္မူ၏။
သုိ႔ျဖစ္၍အရဟံဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပသည္။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းမြန္လွစြာ သယမၻဴဉာဏ္ ျမတ္မဟာျဖင့္
မိမိအလိုလို သစၥာေလးပါး တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း၍ သိေတာ္မူ၏။
သို႔ျဖစ္၍သမၼာသမၺဳဒၶဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသုံးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္
လုံးဝဥႆ ုံ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ
ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ နိဗၺာန္သို႔သာလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္
ေကာင္းစြာသြားေတာ္မူ၏။ စကားဆိုရန္ ခြင္းေျခာက္တန္တို႔တြင္
ဟုတ္မွန္က်ိဳးေၾကာင္း စကားေကာင္းကိုသာ ဆိုေတာ္မူတတ္၏။
သို႔ျဖစ္၍သုဂေတာဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမေလာက၊ ရူပေလာက၊ အရူပေလာက
ဟူေသာ ေလာကသုံးပါး၊ တနည္းအားျဖင့္ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊
ၾသကာသေလာက ဟူေသာ ေလာကႀကီးသုံးပါးတို႔ကို မေဖာက္မျပန္
သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚ သိျမင္ေတာ္မူ၏။
သို႔ျဖင့္၍ေလာကဝိဒူ”" ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အတုမရွိ သူတပါးတို႔အားလည္း
အတုမရွိေသာ မိမိ၏တရားျဖင့္ ဆုံးမတတ္၏။ ဆုံးမထိုက္ေသာလူ၊ နတ္၊
ဘီလူး၊ တိရိစၧာန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ ေသဝပ္ ၿငိမ္သက္ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ
ဆုံးေတာ္မူႏိုင္၏။ သို႕ျဖစ္၍အႏုတၱေရာ ပုရိသ ဒမၼသာရထိဟူေသာ
ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူအေပါင္း နတ္အေပါင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ
သြန္သင္ဆုံးမတတ္ေသာ လူနတ္တို႔၏ ဆရာေကာင္း ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
သို႔ျဖစ္၍သတၱာေဒ၀ မႏုႆ ာနံဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((8)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားလုံးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူ၏။
သူတပါးတို႔အားလည္း သစၥာေလးပါး တရားကို သိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာ
ျပသႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ဗုေဒၶါဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။
.___(((
)))___
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစိုးရျခင္း၊ တရားရွိျခင္း၊ အျခံအရံမ်ာျခင္း၊
က်က္သေရရွိျခင္း၊ အလိုအတိုင္း ျဖစ္ျခင္း၊ လုံ႔လ စြမ္းအား အျပည့္ရွိျခင္း
ဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
သို႔ျဖစ္၍ ဘဂဝါဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပ၏။

၁၂။ မမံ ဟိ ေ၀ါ ဘိကၡေ၀ အႏုႆရတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၂/ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာင့္ေမ့ၾကေလာ့။
ဘုရားဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိသည္ ရွိေသာ္ သင္တို႔အား ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊
တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္း ဟူသမွ် ေပ်ာက္ကင္းသြားေပလိမ့္မည္

၁၃။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ၊

၁၃/ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့မိသည္ရွိေသာ္
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို
ဤသို႔ေအာက္ေမ့သတိရၾက။

၁၄။ သြကၡာေတာ ဘဂ၀တာ ဓေမၼာ၊
သႏၵိ႒ိေကာ အကာလိေကာ
ဧဟိပႆိေကာ ၾသပေနယ်ိေကာ
ပစၥတၱံ ေ၀ဒိတေဗၺာ ၀ိညဴဟီ တိ။
.___((()))___
၁၄/ တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ
တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သြာကၡာတဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံပါေပ၏။
.___(((
)))___
တရားေတာ္သည္ မ်က္ေမွာက္၌ပင္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္
သႏၵိ႒ိကဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံပါေပ၏။
.___(((
)))___
တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ိဳးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္အကာလိက
ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံပါေပ၏။
.___(((
)))___
တရားေတာ္သည္ လာပါ၊ ရႈပါ၊ က်င့္ၾကံပါ ဟူ၍ မပါပါေအာင္ ေခၚေဆာင္
တိုက္တြန္း ျပညႊန္းျခင္းငွာ ထိုက္ေသာေၾကာင့္ဧဟိပႆိကဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္
ျပည့္စုံပါေပ၏။
.___(((
)))___
တရားေတာ္သည္ လူတို႔အား နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ပို႕ေဆာင္ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္
ၾသပေနယ်ိကဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံပါေပ၏။
.___(((
)))___
တရားေတာ္သည္ ပညာရွိသူ ရွင္လူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔အေနျဖင့္
အသီးသီး တဦးစီ တဦးစီ မိမိတို႔၏ စိတ္၌ ကပ္၍ ေဆာင္ထားထိုက္ေသာေၾကာင့္
ပစၥတံၱ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံပါေပ၏

၁၅။ ဓမၼံ ဟိ ေ၀ါ ဘိကၡေ၀ အႏုႆရတံ။
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊
ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၅/ ဤသို႔လွ်င္ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိေသာသူအား
ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္း ဟူသမွ် လုံးဝ
ေပ်ာက္ကင္းသြားေပလိမ့္မည္။

၁၆။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ။

၁၆/ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုေသာ္၎၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ကိုေသာ္၎
မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ပါက ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏
ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ရာ၏။

၁၇။ သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ါေတာ သာ၀က သံေဃာ၊
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀က သံေဃာ၊
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀သံ သံေဃာ၊
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀က သံေဃာ၊
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ၊
အ႒ ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊
အာဟုေနေယ်ာ ပါဟုေနေယ်ာ၊
ဒကၡိေဏေယ်ာ အဥၥလိကရဏီေယာ၊
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ တိ။
.
.___(((
)))___
၁၇/ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္အက်ိဳးငွာ
ေကာင္းေသာအက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ေပ၏။ သို႕ျဖစ္၍
သုပၸဋိပေႏၷာဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ ရရွိေရးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္စြာ
လမ္းမွန္ေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍
ဥဇုပၸဋိပေနၷာဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္ရရွိေရးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေလာက္ပတ္ေသာ
အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ဉာယပၸဋိပေႏၷာ
ဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
သံဃာေတာ္သည္ အရိုအေသျပဳျခင္းကို ခံယူထိုက္ေအာင္
အက်င့္သီလကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႕ျဖစ္၍
"
သာမိစိပၸဋိပေနၷာ" ဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
ထိုဘုရားတပည့္ အရိယာသံဃာသည္ (အခ်ဳပ္အားျဖင့္) အေရအတြက္()စုံ၊
ပုဂၢိဳလ္()ေယာက္ ရွိေပ၏။ ထိုသံဃာေတာ္သည္ အေဝးမွ တကူးတက
ေဆာင္ယူ၍ ပူေဇာ္သမွဳျပဳျခင္းကိုလည္း ခံယူထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍
အာဟုေနေယ်ာဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
ဧည့္သည္တို႔အား ရည္စူး၍ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ကိုလည္း
မိမိအား လွဴလွ်င္ ေကာင္းစြာခံယူထိုက္၏။ သို႕ျဖစ္၍ပါဟုေနေယ်ာ
ဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
ေလာက၌ အျမတ္ဆုံး အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေသာ အလွဴကိုလည္း
ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ခံယူႏိုင္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ဒကိၡေဏေယ်ာ
ဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
လူနတ္တို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကိုလည္း ခံထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍အဥၥလိကရဏီေယာ
ဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။
.___(((
)))___
လူတို႔က ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ မ်ိဳးေစ့ကို စိုက္ပ်ိဳးရာ ၾကဲခ်ရာ
အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆဟူေသာဂုဏ္ ရွိေပ၏။

၁၈။ သံဃံ ဟိ ေ၀ါ ဘိကၡေ၀ အႏုႆရတံ၊
ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊
ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၈/ ဤသို႔လွ်င္ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို
ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ရာ၏။ သံဃာ့ဂုဏ္သို႔ စိတ္ညႊတ္၍ အာရုံျပဳမိေသာ
သင္တို႔အား ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း
ထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္။

၁၉။ တံ ကိႆေဟတု၊
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေ၀။
အရဟံ သေမၼာသမၺဳေဒၶါ၊
၀ီတရာေဂါ ၀ီတေဒါေတာ ၀ီတေမာေဟာ၊
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။

၁၉/ ထိုစကားမွန္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကာ ဝိပႆ ီစေသာ ေရွးေရွးေသာ
ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ေကာင္းစြာ ပြင့္ထြန္းလာေသာ ငါဘုရားသည္
လူသူေလးပါးကင္းသည့္ ဆိပ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို
မျပဳမလုပ္၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားျမတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီးျဖစ္၏။
တဏွာရာဂ လုံးဝကင္း၏။ အမ်က္ေဒါသ လုံးဝကင္း၏။ မသိေမာဟ လုံးဝ
ကင္း၏။ ေၾကာက္လည္း မေၾကာက္တတ္၊ အေၾကာက္အလန္႔ မရွိ၊
ေၾကာက္၍တုန္လွဳပ္သည္ဟူ၍ လုံးဝမရွိ၊ မထိတ္တတ္၊ မလန္႔တတ္၊
ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပးသည္ ဟူ၍လည္း ဘယ္အခါမွ်မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္
ဤသို႔ေသာ ဘုရားဂုဏ္၊ တရားဂုဏ္၊ သံဃာဂုဏ္ကို အာရုံညႊတ္၍
ၾကည္ညိဳစိတ္ထား ပြားမ်ားသူမ်ားမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လွဳပ္ျခင္း၊
ၾကက္သီးေမြးညွင္းထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္ရျမဲ ျဖစ္ေလ၏

၂၀။ ဣဒ မေ၀ါစ ဘဂ၀ါ၊ ဣဒံ ၀တြာန သုဂေတာ၊
အထာပရံ ဧတဒေ၀ါစ သတၳာ။
၂၀/ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႕ေနာက္ဆက္လက္၍
ဤသို႔တဖန္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္၏ -

၂၁။ အရေည ႐ုကၡမူေလ ၀ါ၊ သုညာဂါေရ၀ ဘိကၡေ၀ါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊ ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။

၂၁/ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔…..သင္တို႔သည္ ေတာ၌ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ျဖစ္ေစ၊
ဆိပ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္ေစ (ေနခိုက္) ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို သတိရၾက၊
သတိရလွ်င္ သင္တို႔ မေၾကာက္မရြ႕ံ ေနႏိုင္ၾကလတၱံ

၂၂။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊ ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ၊
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊ နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ၊
၂၂/ လူနတ္တို႔၏ အႀကီးအျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏
ဂုဏ္ေတာ္ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ ျဖစ္ၾကလွ်င္ သံသရာမွ
ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏
ဂုဏ္ကို သတိရၾက။

၂၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊ နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ။ ပုညကၡတၱံ အႏုတၱရံ။

၂၃/ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို အမွတ္မရၾကလွ်င္ ေကာင္းမႈမ်ိဳးေစ့
စိုက္ပ်ိဳးရာ အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္းႏွင့္တူေသာ သံဃာေတာ္၏
ဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ပြားမ်ားၾက။

၂၄။ ဧ၀ံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊ ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေ၀ါ၊
ဘယံ ၀ါဆမၻိတတၱံ ၀ါ၊ ေလာမဟံေသာ ေဟႆတိ။

၂၄/ ဤကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊
တရားေတာ္ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္၏
ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္
ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္း ထျခင္း ဟူသမွ်
လုံးဝ မျဖစ္ေပၚလတၱံ။

ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
ဓဇဂၢသုတ္အနက္ၿပီး၏။