Lotus စာစဥ္ အမွတ္(၂၈)-လက္သည္းခံြ ေပၚမွလူ

လက္သည္းခံြ ေပၚမွလူ

ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရိွစဥ္က ‘ဇာဏုေသာဏိ’ ပုဏၰားၾကီးက ျမတ္ဘုရားရွင္အား

ေမးေမးေျဖေျဖ စကားဆိုခဲ့ပါသည္။ " အရွင္ဘုရားတဲ့  လူတို႔သည္ ေသရမည္မွန္း အမွန္သိလ်က္နွင့္

ေသခါနီးကာလ ေရာက္ေသာအခါ တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ ေၾကာက္ေၾကာက္ရံြ ့ရံြ ့ျဖင့္ ေသကုန္ၾကပါသည္ " ဟု

ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားပါသည္။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက "ဇာဏုေသာဏိပုဏၰားၾကီး - လူတို႔သည္ေသရမည္မွန္း အမွန္သိပါလ်က္နွင့္

ေသကာနီးကာလတြင္ တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ ေၾကာက္ေၾကာက္ရံြ ့ရံြ ့ျဖင့္ ေသသူမ်ားရိွသကဲ့သို႔ ၊ အခ်ိဳ ့ေသာသူတို႔

သည္ မေၾကာက္မရြံ ့ မတုန္မလႈပ္ ငိုျမည္ျခင္းမရိွဘဲျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းျဖင့္ ေသသူမ်ားလည္းအမွန္ရိွပါေၾကာင္း"

ေျဖၾကားျပီးေနာက္ တဆက္တည္းပင္ ငိုေသ(၄)မ်ိဳး ၊ ရယ္ေသ(၄)မ်ိဳးအေၾကာင္းတရားမ်ားကို ဆက္၍ ေဟာ

ျပပါသည္။

ဇာဏုေသာဏိပုဏၰားၾကီး - ဤေလာက၌ အခ်ိဳ ့ေသာလူတို႔သည္ မရဏာဓိက ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ား

ျဖစ္ေပၚလာျပီး ေသခါနီးကာလ၌

(၁) မိမိ၏ ဥစၥာ ပစၥည္း ၊ သားမယားတို႔အေပၚ၌ တြယ္တာတပ္မက္မႈ ျဖစ္ေပၚေနျခင္း

(၂) မိမိ၏ အသက္ခႏၶာကို စြန္႔ရေတာ့မည္ ခဲြရေတာ့မည္ဟု စိုးရိမ္မႈျဖစ္ေပၚေနျခင္း

(၃) ကုသိုလ္တရားနွင့္အကုသိုလ္တရား နွစ္ပါးရိွရာတြင္ အကုသိုလ္တရားမ်ားသာျပဳခ့ျဲပီး ကုသိုလ္တရား

မ်ားမျပဳရေသးဟု စိုးရိမ္ေနျခင္း

(၄) ဗုဒၶဂုဏ္ ဓမၼဂုဏ္ သံဃဂုဏ္ေတာ္မ်ားနွင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ စေသာတရားတို႔၌ ယုံမွားမႈရိွျခင္းမ်ားေၾကာင့္

စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ျပီး ငိုေသၾကရေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳးျဖစ္ၾကပါသည္။

ဇာဏုေသာဏိပုဏၰားၾကီး - ဤေလာက၌ အခ်ိဳ ့ေသာလူတို႔သည္ မရဏာဓိက ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ား

ျဖစ္ေပၚလာျပီး ေသခါနီးကာလေရာက္ေသာ္လည္း

(၁) ၀တၴဳကာမ ကိေလသာကာမ တို႔မွ တြယ္တာမက္ေမာမႈ ကင္းကြာေနျခင္း

(၂) အသက္တည္းဟူေသာ အတၱအယူစဲြနွင့္ ငါေသရေတာ့မည္၊ လူ႔ဘ၀ကိုစြန္႔ရေတာ့မည္ ဟု တဏွာ

ဥပါဒါန္မွ ကင္းကြာေနျခင္း

(၃) ကုသိုလ္ အကုသိုလ္တရားရိွရာတြင္ ကုသိုလ္တရား ဓမၼမ်ားကိုသာ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနျပီးသူျဖစ္၍

မစိုးရိမ္ေတာ့ျခင္း

(၄) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရား ၊ သစၥာတရား၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ စသည္တို႔ကို သင္အံေလ့က်က္ပြားမ်ားထားသူ

ျဖစ္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေသခါနီးကာလက်ေရာက္ေသာအခါတြင္ သုဂတိနိမိတ္မ်ား ထပ္လာသျဖင့္

ေၾကာက္ရံြ ့မႈ မျဖစ္ေတာ့ပဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနွင့္ ရယ္ ၍ ေသသြားတတ္ေၾကာင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားထားခဲ့သည့္ သူေတာ္ေကာင္းတရားေျမာက္ျမားစြာ ရိွပါေသာ္လည္း -

အမ်ားအားျဖင့္ လူတို႔သည္ နိဗၺာန္ နွင့္ ရယ္ေသ ဘ၀ကို မွန္းဆေတာင့္တၾကျပီး လက္ေတြ ့

အလုပ္သည္ကား တဏွာေလာဘ ဦးစီး၍ ငိုေသ အေၾကာင္းတရားမ်ားျဖစ္ေသာ အကုသိုလ္ ဒုစရိုက္ ေလာဘ

ေဒါသ တို႔ျဖင့္သာ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ကုန္ေနတတ္ပါသည္။

ထိုသုိ႔ေသာ ေလာဘ ေဒါသ တဏွာ မာန တို႔ျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနသူ အလြန္မ်ားျပားေနမႈေၾကာင့္

ဘုရားရွင္က လက္သဲခံြေပၚတြင္ ေျမမႈန္႔အနည္းငယ္တင္ျပ၍ မဟာပထ၀ီေျမၾကီးပမာဏ နွင့္ ငါဘုရား၏

လက္သဲခံြေပၚမွ ေျမၾကီးပမာဏ အလြန္ျခားနားသကဲ့သို႔ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ ပါရမီ သစၥာက့ဲသို႔ေသာ

တရားဓမၼမ်ားကို သိသူ က်င့္သူ အလြန္နည္းပါးလွေၾကာင္း ဥပမာနိႈင္းယွဥ္ျပ၍ တရားခ်ခ့ဲဖူးပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်နု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားရွင္ နိႈင္းယွဥျ္ပခဲ့ေသာ ေျမၾကီးေပၚမွ လူမ်ားအျဖစ္နွင့္

မေနအပ္ေတာ့ပဲ လက္သဲခံြ ေပၚမွ လူမ်ားျဖစ္ရန္ ၾကိဳးစားအားထုတ္သင့္ပါသည္။

(ဓမၼမိတ္ေဆြ)

(ဓမၼမိတ္ေဆြေရးသားေသာ ငရဲသို့-မျပန္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွဳတ္ တင္ျပအပ္ပါသည္)

ဗုဒၶဘာသာ၊ သာသနာႏွင့္ လူမႈအက်ဳိး သယ္ပိုးထမ္းရြက္လိုသူမ်ားအား Lotus Foundation မွ

ေႏြးေထြးေသာလက္မ်ားျဖင့္ ကမ္းလင့္ႀကိဳဆို ပါ၏။

ဓမၼစၾကာ ၿမန္မာၿပန္

ဓမၼစၾကာအမြမ္း

ဘိကၡဴနံ ပၪၥ၀ဂၢီနံ၊ ဣသိပတန နာမေက။

မိဂဒါေယ ဓမၼ၀ရံ၊ ယံ တံ နိဗၺာနပါပကံ။

သဟမၸတိ နာမေကန၊ မဟာျဗေဟၼန ယာစိတံ။

စတုသစၥံပကာေသေႏၲာ၊ ေလာကနာေထာ အေဒသယိ။

နႏၵိတံ သဗၺေဒေ၀ဟိ၊ သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ။

သဗၺေလာကဟိ တတၳာယ၊ ဓမၼစကၠံ ဘဏာမေဟ။

ဓမၼစၾကာနိဒါန္း

ဧ၀ံ ေမ သုတံ - ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ ဗာရာဏသိယံ ၀ိဟရတိ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ။ တၾတ ေခါ ဘဂ၀ါ ပၪၥ၀ဂၢိေယ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ -

ကၽြႏု္ပ္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။ အခါတစ္ပါးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ‘ဣသိပတန’ အမည္ရေသာ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူသည္။ ထိုအခါတြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပၪၥ၀ဂၢီရဟန္းတို႔အား မိန္႔ေတာ္မူသည္။

(၁) အစြန္းတရားႏွစ္ပါး၏ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ မဇၩိမပဋိပဒါအက်င့္

ေဒြ ေမ, ဘိကၡေ၀, အႏၲာ ပဗၺဇိေတန န ေသ၀ိတဗၺာ။ ကတေမ ေဒြ?

(၁) ေယာ စာယံ ကာေမသု ကာမသုခလႅိကာႏုေယာေဂါ ဟီေနာ ဂေမၼာ ေပါထုဇၨနိေကာ အနရိေယာ အနတၳသံဟိေတာ၊
(၂) ေယာ စာယံ အတၱကိလမထာႏုေယာေဂါ ဒုေကၡာ အနရိေယာ အနတၳသံဟိေတာ။

ရဟန္းတို႔… အိမ္ယာစြန္႔ခြာ ရဟန္းျပဳလာသူတို႔ မမွီ၀ဲအပ္ေသာ အစြန္းတရား ႏွစ္ပါးရွိ၏။ အဘယ္ ႏွစ္ပါးတို႔နည္း။

(၁) ယုတ္ညံ့၍ အိမ္ယာထူေထာင္သူ လူမ်ားစုတို႔၏ အေလ့အက်င့္သာျဖစ္ေသာ,ျမတ္ေသာအက်င့္မဟုတ္ေသာ, အက်ိဳးမရွိေသာ ‘ကာမခ်မ္းသာကိုလိုက္စားျခင္း’ (ကာမသုခလႅိကာႏုေယာဂ)

(၂) ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ, ျမတ္ေသာအက်င့္မဟုတ္ေသာ, အက်ိဳးမရွိေသာ ‘မိမိကိုမိမိ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္အားထုတ္ျခင္း’ (အတၱကိလမထာႏုေယာဂ) ႏွစ္ပါးတို႔တည္း။

ဧေတ ေခါ, ဘိကၡေ၀, ဥေဘာ အေႏၲ အႏုပဂမၼ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ, စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံ၀တၱတိ။

ကတမာ စ သာ, ဘိကၡေ၀, မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ, စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံ၀တၱတိ? အယေမ၀ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ။ ေသယ်ထိဒံ -

သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ သမၼာ၀ါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေ၀ါ သမၼာ၀ါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။

အယံ ေခါ သာ, ဘိကၡေ၀, မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ, စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံ၀တၱတိ။

ရဟန္းတို႔ …တထာဂတ (ျမတ္စြာဘုရား)သည္ ဤအစြန္းတရားႏွစ္ပါးအား မကပ္ေရာက္ပဲ အလယ္အလတ္အက်င့္ (မဇၩိမ ပဋိပဒါ) ကို ထိုးထြင္း၍ သိေတာ္မူအပ္ၿပီ။ ထို မဇၩိမပဋိပဒါ အက်င့္သည္ ပညာမ်က္စိကိုျဖစ္ေစ၏။ အသိဉာဏ္ကိုျဖစ္ေစ၏။ ကိေလသာကို ၿငိမ္းေစ၏။ (သစၥာေလးပါးကို) ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ ထိုးထြင္းသိေစ၏။ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေစ၏။

ထို  မဇၩိမပဋိပဒါ အက်င့္ကား အဘယ္နည္း။

(၁) သမၼာဒိ႒ိ (မွန္ေသာအျမင္)
(၂) သမၼာသကၤပၸ( မွန္ေသာအႀကံ)
(၃) သမၼာ၀ါစာ (မွန္ေသာစကား)
(၄) သမၼာကမၼႏၲ (မွန္ေသာအျပဳအမူ)
(၅) သမၼာအာဇီ၀ (မွန္ေသာအသက္ေမြးျခင္း)
(၆) သမၼာ၀ါယာမ (မွန္ေသာအားထုတ္ျခင္း)
(၇) သမၼာသတိ (မွန္ေသာေအာက္ေမ့ျခင္း)
(၈) သမၼာသမာဓိ (မွန္ေသာတည္ၾကည္ျခင္း) ဟူေသာ အဂၤါရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အက်င့္လမ္း(မဂၢ) ျဖစ္သည္။

တထာဂတသည္ ဤ  မဇၩိမပဋိပဒါအက်င့္အား ထိုးထြင္း၍ သိေတာ္မူအပ္ၿပီ။

(၂) အရိယသစၥာေလးပါး

(၁) ဣဒံ ေခါ ပန, ဘိကၡေ၀, ဒုကၡံ အရိယသစၥံ။ ဇာတိပိ ဒုကၡာ, ဇရာပိ ဒုကၡာ, ဗ်ာဓိပိ ဒုေကၡာ, မရဏံပိ ဒုကၡံ, အပၸိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ, ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ, ယံပိစၧံ န လဘတိ တံ ပိ ဒုကၡံ, သံခိေတၱန ပၪၥဳပါဒါနကၡႏၲာ ဒုကၡာ။

ရဟန္းတို႔… ဤကား ဒုကၡအရိယသစၥာ (ဆင္းရဲျခင္းဟူသည့္ အရိယာတို႔သိအပ္ေသာအမွန္တရား)တည္း။ ေမြးဖြားျခင္းဆင္းရဲ၊ အိုျခင္းဆင္းရဲ၊ နာျခင္းဆင္းရဲ၊ ေသျခင္းဆင္းရဲ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္သူ(သတၱ၀ါ, သခၤါရတရား) တို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းဆင္းရဲ၊ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲ၊ အလိုရွိအပ္သည္ကို မရေသာဆင္းရဲ၊ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဥပါဒါန္၏ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါး (ပၪၥဳပါဒါနကၡႏၶာ) တို႔ ျဖစ္သည္။

(၂) ဣဒံ ေခါ ပန, ဘိကၡေ၀, ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ။ ယာယံ တဏွာ ေပါေနာဗၻ၀ိကာ, နႏၵီရာဂ သဟဂတာ တၾတ တၾတာဘိနႏၵိနီ။ ေသယ်ထိဒံ - ကာမတဏွာ, ဘ၀တဏွာ, ၀ိဘ၀တဏွာ။

ရဟန္းတို႔…ဤကား ဒုကၡသမုဒယ အရိယသစၥာ (ဆင္းရဲျခင္း၏ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူသည့္ အရိယာတို႔ သိအပ္ေသာ အမွန္တရား-သမုဒယသစၥာ) တည္း။ အၾကင္တဏွာသည္ ဘ၀သစ္ကို တဖန္ျဖစ္ေစတတ္၏။ ႏွစ္သက္တပ္မက္ျခင္းႏွင့္ တကြျဖစ္၍ ထိုထို (ကာမဂုဏ္အာ႐ံု,ဘ၀စသည္)တုိ႔ကို အလြန္ ႏွစ္သက္သာယာတတ္သည္။ ယင္းတဏွာတို႔ကား ကာမဂုဏ္အာ႐ံုတို႔၌ တပ္မက္ျခင္း (ကာမတဏွာ), ဘ၀ျဖစ္တည္မႈကို တပ္မက္ျခင္း (ဘ၀တဏွာ)၊ ဘ၀ကင္းျပတ္မႈကို တပ္မက္ျခင္း (၀ိဘ၀တဏွာ)တို႔ျဖစ္သည္။

(၃) ဣဒံ ေခါ ပန, ဘိကၡေ၀, ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ။ ေယာ တႆာေယ၀ တဏွာယ အေသသ၀ိရာဂနိေရာေဓာ စာေဂါ ပဋိနိႆေဂၢါ မုတၱိ အနာလေယာ။

ရဟန္းတို႔…ဤကား ဒုကၡနိေရာဓ အရိယသစၥာ (ဆင္းရဲခ်ဳပ္ျခင္းဟူသည့္ အရိယာတို႔ သိအပ္ေသာ အမွန္တရား- နိေရာဓသစၥာ) တည္း။ ထိုတဏွာ၏ အႂကြင္းမဲ့ တပ္ျခင္းကင္းရာ, ခ်ဳပ္ရာ, စြန္႔ရာ, တစ္ဖန္ျပန္၍ စြန႔္ရာ လြတ္ေျမာက္ရာ မကပ္ၿငိရာျဖစ္သည္။

(၄) ဣဒံ ေခါ ပန, ဘိကၡေ၀, ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ။ အယေမ၀ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ။ ေသယ်ထိဒံ- သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ သမၼာ၀ါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေ၀ါ သမၼာ၀ါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။

ရဟန္းတို႔…ဤကား ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥာ (ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္လမ္း ဟူသည့္ အရိယာတို႔ သိအပ္ေသာ အမွန္တရား- မဂၢသစၥာ) တည္း။ သမၼာဒိ႒ိ, သမၼာသကၤပၸ, သမၼာ၀ါစာ, သမၼာကမၼႏၲ, သမၼာအာဇီ၀, သမၼာ၀ါယမ, သမၼာသတိ, သမၼာသမာဓိ ဟူေသာအဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အက်င့္လမ္း (အ႒ဂႋကမဂၢ) ျဖစ္သည္။

(၃) တိပရိ၀႗ေဒသနာ - သစၥာေလးပါးအား သစၥဉာဏ္, ကိစၥဉာဏ္, ကတဉာဏ္သံုးပါးျဖင့္ သိျခင္း

(၁) “ဣဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ဤကား ဒုကၡအမွန္တရားတည္း” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (သစၥာဉာဏ္) ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၂) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိေညယ်” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ထို ဒုကၡအမွန္တရားအား ပိုင္းျခား၍ သိအပ္သည္” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကိစၥဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၃) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိညာတ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ထို ဒုကၡအမွန္တရားအား ပိုင္းျခား၍ သိၿပီ” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကတဉာဏ္) ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၄) “ဣဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ဤကား ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တရားတည္း” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (သစၥာဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၅) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟာတဗၺ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ထို ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တရားအား ပယ္အပ္သည္” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကိစၥဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၆) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟီန” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ထို ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တရားအား ပယ္ၿပီးၿပီ” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကတဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၇) “ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ အမွန္တရားတည္း” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (သစၥာဉာဏ္) ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၈) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကာတဗၺ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ထို ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ အမွန္တရားအား မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္သည္” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကိစၥဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၉) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကတ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ထို ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ အမွန္တရားအား မ်က္ေမွာက္ျပဳၿပီးၿပီ” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကတဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၁၀) “ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ အမွန္တရားတည္း” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (သစၥာဉာဏ္) ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၁၁) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာေ၀တဗၺ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ အမွန္တရားအား ပြားမ်ားအပ္သည္” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကိစၥဉာဏ္)ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၁၂) “တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာ၀ိတ” ႏၲိေမ, ဘိကၡေ၀, ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ, ဉာဏံ ဥဒပါဒိ, ပညာ ဥဒပါဒိ, ၀ိဇၨာ ဥဒပါဒိ, အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔… “ဤကား ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ အမွန္တရားအား ပြားမ်ားၿပီးၿပီ” ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးယခင္က မၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရားတို႔၌ (ကတဉာဏ္) ပညာမ်က္စိသည္ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္သည္ ျဖစ္၏။ ပညာသည္ျဖစ္၏။ ထိုးထြင္း၍ သိေသာ ၀ိဇၨာသည္ျဖစ္၏။ ဉာဏ္အလင္းေရာင္သည္ျဖစ္၏။

(၄) သစၥာေလးပါးကိုသိမွ ဘုရားအျဖစ္ကို ၀န္ခံျခင္း

ယာ၀ကီ၀ၪၥ ေမ, ဘိကၡေ၀, ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧ၀ံ တိပရိ၀႗ံ ဒြါဒသကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ န သု၀ိသုဒၶံ အေဟာသိ။ ေန၀ တာ၀ဟံ, ဘိကၡေ၀, သေဒ၀ေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒ၀မႏုႆာယ “အႏုတၱရံ သမၼာ သေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ” တိ ပစၥညာသႎ။

ရဟန္းတို႔… ဤအရိယသစၥာေလးပါး၌ (သစၥဉာဏ္, ကိစၥဉာဏ္, ကတဉာဏ္ဟု) သံုးပါးေသာအျပန္ (တိပရိ၀႗ံ),၁၂-ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ မစင္ၾကယ္ေသးသမွ်ကာလပတ္လံုး၊ ငါသည္ နတ္, မာရ္နတ္, ျဗဟၼာ ႏွင့္ သမဏ, ျဗာဟၼဏ, မင္းဟူေသာ နတ္လူေလာကတြင္ “အတုမရွိေသာ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရား” အျဖစ္ကို ၀န္မခံခဲ့ေခ်။

ယာေတာ စ ေခါ ေမ, ဘိကၡေ၀, ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧ၀ံ တိပရိ၀႗ံ ဒြါဒသကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ သု၀ိသုဒၶံ အေဟာသိ။ အထာဟံ ဘိကၡေ၀, သေဒ၀ေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒ၀မႏုႆာယ “အႏုတၱရံ သမၼာ သေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ” တိ ပစၥညာသႎ။

ရဟန္းတို႔… ဤအရိယသစၥာေလးပါး၌ (သစၥဉာဏ္, ကိစၥဉာဏ္, ကတဉာဏ္ဟု) သံုးပါးေသာအျပန္ (တိပရိ၀႗ံ), ၁၂-ပါးေသာ အျခင္းရာအားျဖင့္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ စင္ၾကယ္မွသာလွ်င္၊ (…) “အတုမရွိေသာ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရား” အျဖစ္ကို ၀န္ခံခဲ့သည္။

ဉာဏၪၥ ပန ေမ ဒႆနံ ဥဒပါဒိ “အကုပၸါ ေမ ၀ိမုတၱိ, အယမႏၲိမာ ဇာတိ, နတၳိဒါနိ ပုနဗၻေ၀ါ” တိ။

“ငါ၏ လြတ္ေျမာက္မႈသည္ မပ်က္စီးမဆံုး႐ႈံးႏိုင္ေတာ့။ ဤကား အဆံုးဘ၀တည္း။ ဘ၀တစ္ဖန္ျပန္၍ ျဖစ္ျခင္းမရွိၿပီ” ဟုသိျမင္ေသာ (ျပန္၍ ဆင္ျခင္သိေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာ) ဉာဏ္သည္ျဖစ္ေပၚလာသည္။

ဣဒမေ၀ါ စ ဘဂ၀ါ အတၱမနာ ပၪၥ၀ဂၢိယာ ဘိကၡဴ ဘဂ၀ေတာ ဘာသိတံ အဘိနႏၵဳႏၲိ။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားအား မိန္႔ေသာအခါ၊ ပၪၥ၀ဂၢီငါးပါးတို႔သည္ ႏွစ္လိုကုန္သည္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေသာ တရားေတာ္အား ႏွစ္ၿခိဳက္၀မ္းေျမာက္ၾကကုန္၏။

(၅) အသွ်င္ေကာ႑ည ေသာတာပန္တည္ျခင္း

ဣမသၼႎ စ ပန ေ၀ယ်ာကရဏသၼႎ ဘညမာေန အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ၀ိရဇံ ၀ီတမလံ ဓမၼစကၡဳံ ဥဒပါဒိ “ယံ ကိၪၥိ သမုဒယဓမၼံ, သဗၺံ တံ နိေရာဓ ဓမၼ” ႏၲိ။

ဤသို႔ (ဂါထာမဖက္) စကားေျပ သက္သက္ျဖင့္ ေဟာၾကားအပ္ေသာအခါ၊ အသွ်င္ေကာ႑ညအား “ျဖစ္ျခင္းသေဘာရွိေသာ တရားအလံုးစံုတို႔သည္ ခ်ဳပ္ျခင္းသေဘာရွိကုန္သည္”ဟူေသာ ကိေလသာစင္ၾကယ္သည့္ (ေသာတာပတၱိမဂ္ေခၚ) တရားအျမင္သည္ ျဖစ္ေပၚ၍လာ၏။

(၆) နတ္ျဗဟၼာတို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္း

(၁) ပ၀တၱိေတ စ ပန ဘဂ၀တာ ဓမၼစေကၠ, ဘုမၼာ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

ဤသို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ (သစၥာေလးခ်က္) တရားစက္ကို လည္ေစေသာ္ -

“ေလာကတြင္ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏိုင္ေသာ အတုမရွိသည့္ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတနမည္ေသာ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၌ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏”ဟု ဘုမၼစိုးနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၂) ဘုမၼာနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, စတုမဟာရာဇိကာ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

ဘုမၼစိုးနတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု စတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၃) စတုမဟာရာဇိကာနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, တာ၀တႎသာ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

စတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု တာ၀တႎသာနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၄) တာ၀တႎသာနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, ယာမာ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

တာ၀တႎသာနတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု ယာမာနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၅) ယာမာနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, တုသိတာ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

ယာမာနတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု တုသိတာနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၆) တုသိတာနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, နိမၼာနရတိ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

တုသိတာနတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု နိမၼာနရတိနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၇) နိမၼာနရတီနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

နိမၼာနရတိနတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

(၈) ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနံ ေဒ၀ါနံ သဒၵံ သုတြာ, ျဗဟၼကာယိကာ ေဒ၀ါ သဒၵမႏုႆာေ၀သံု - “ဧတံ ဘဂ၀တာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပ၀တၱိတံ အပၸဋိ၀တၱိယံ သမေဏန ၀ါ ျဗာဟၼေဏန ၀ါ ေဒေ၀န ၀ါ မာေရန ၀ါ ျဗဟၼဳနာ ၀ါ ေကနစိ ၀ါ ေလာကသၼႎ” တိ။

ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရေသာ္ “ေလာကတြင္ … ေဟာၾကားေတာ္မူ၏” ဟု ျဗဟၼာတို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းခ်ီးေပး ေႂကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။

ဣတိဟ, ေတန ခေဏန, ေတန လေယန, ေတန မုဟုေတၱန ယာ၀ ျဗဟၼေလာကာ သေဒၵါ အဗၻဳဂစၧိ။ အယၪၥ ဒသသဟႆိ ေလာကဓာတု သံကမၸိ သမၸကမၸိ သမၸေ၀ဓိ။ အပၸမာေဏာ စ ဥဠာေရာ ၾသဘာေသာ ေလာေက ပါတု ရေဟာသိ အတိကၠမၼ ေဒ၀ါနံ ေဒ၀ါႏုညာ၀ႏၲိ။

ဤသို႔လွ်င္ ထိုအခ်ိန္ ထိုအခါ ထိုကာလ၌ ေကာင္းခ်ီးေပးသံတို႔သည္ျပန္႔ႏွံ႔တက္၏။ ဤတစ္ေသာင္းေသာ ေလာကဓာတ္သည္လည္း တုန္လႈပ္၏။ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏။ ထက္၀န္းက်င္ တုန္လႈပ္၏။ အတိုင္းအရွည္မရွိ ႀကီးမားေသာ အေရာင္အလင္းသည္လည္း နတ္တို႔၏ အာႏုေဘာ္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ေလာက၌ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာ၏။

(၇) အသွ်င္ေကာ႑ည ရွင္ရဟန္းျပဳျခင္း

အထ ေခါ ဘဂ၀ါ ဣမံ ဥဒါနံ ဥဒါေနသိ “အညာသိ ၀တ ေဘာ ေကာ႑ေညာ, အညာသိ ၀တ ေဘာ ေကာ႑ေညာ” တိ။ ဣတိ ဟိဒံ အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ‘အညာသိေကာ႑ေညာ’ ေတြ၀ နာမံ အေဟာသိ။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ “ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ (သစၥာေလးပါးတရားကို) သိေလၿပီတကား။ ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ (သစၥာေလးပါးတရားကို) သိေလၿပီတကား”ဟု ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ က်ဴးရင့္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ အသွ်င္ေကာ႑ညအား “အညာသိေကာ႑ည” ဟူ၍သာလွ်င္ အမည္တြင္ေလ၏။

အထ ေခါ အာယသၼာ အညာသိေကာ႑ေညာ ဒိ႒ဓေမၼာ ပတၱဓေမၼာ ၀ိဒိတဓေမၼာ ပရိေယာဂါဠဓေမၼာ တိဏၰ၀ိစိကိေစၧာ ၀ိဂတကထံကေထာ ေ၀သာရဇၨပၸေတၱာ အပရပၸစၥေယာ သတၳဳသာသေန ဘဂ၀ႏၲံ ဧတဒေ၀ါစ - “လေဘယ်ာဟံ, ဘေႏၲ, ဘဂ၀ေတာ သႏၲိေက ပဗၺဇံ လေဘယ်ံ ဥပသမၸဒ” ႏၲိ။

ထို႔ေနာက္ အသွ်င္အညာသိေကာ႑ညသည္ တရားသို႔ ျမင္ၿပီး, ေရာက္ၿပီး, သိၿပီး, သက္၀င္ၿပီးျဖစ္၍၊ (သို႔ေလာ သို႔ေလာ)ယံုမွားျခင္းကို လြန္ေျမာက္ၿပီးျဖစ္၍၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာ၌ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ေရာက္ၿပီး၍၊ ဘုရားမွတစ္ပါး ကိုးစားထိုက္သူ မရွိသည္ျဖစ္၍ “အသွ်င္ဘုရား… ကၽြႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံတြင္ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရလိုပါသည္” ဟုေလ်ာက္ထား၏။

“ဧဟိ ဘိကၡဴ” တိ ဘဂ၀ါ အေ၀ါစ “သြာကၡေတာ ဓေမၼာ, စရ ျဗဟၼစရိယံ သမၼာ ဒုကၡႆ အႏၲကိရိယာယာ” တိ။ သာ၀ တႆ အာယသၼေတာ ဥပသမၸဒါ အေဟာသီတိ။

“ရဟန္း လာေလာ့ (ဧဟိ ဘိကၡဴ) … တရားကုိ ေကာင္းစြာေဟာအပ္ၿပီ၊ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကိုျပဳျခင္းငွါ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို ေကာင္းစြာက်င့္ေလာ့” ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုစကားျဖင့္ပင္ အသွ်င္ေကာ႑ညသည္ ပၪၥင္းအျဖစ္ (ဥပသမၸဒါ) အျဖစ္သို႔ေရာက္ေလသည္။

ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္

                                                           ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္

                                 နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။

ပစၥယုေဒၵသ ပါဠိ

၁။ ေဟတုပစၥေယာ
၂။ အာရမၼဏပစၥေယာ
၃။ အဓိပတိပစၥေယာ
၄။ အနႏၲရပစၥေယာ
၅။ သမနႏၲရပစၥေယာ
၆။ သဟဇာတပစၥေယာ
၇။ အညမညပစၥေယာ
၈။ နိႆယပစၥေယာ
၉။ ဥပနိႆယပစၥေယာ
၁ဝ။ ပုေရဇာတပစၥေယာ
၁၁။ ပစၧာဇာတပစၥေယာ
၁၂။ အာေသဝနပစၥေယာ
၁၃။ ကမၼပစၥေယာ
၁၄။ ဝိပါကပစၥေယာ
၁၅။ အာဟာရပစၥေယာ
၁၆။ ဣႃႏၵိယပစၥေယာ
၁၇။ ဈာနပစၥေယာ
၁၈။ မဂၢပစၥေယာ
၁၉။ သမၸယုတၱပစၥေယာ
၂ဝ။ ဝိပၸယုတၱပစၥေယာ
၂၁။ အတၳိပစၥေယာ
၂၂။ နတၳိပစၥေယာ
၂၃။ ဝိဂတပစၥေယာ
၂၄။ အဝိဂတပစၥေယာတိ။

ပစၥယုေဒၵေသာ နိ႒ိေတာ။

ပစၥယနိေဒၵသပါဠိ

၁-ေဟတုပစၥယ

ေဟတုပစၥေယာတိ

ေဟတူ ေဟတုသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ ေဟတုပစၥေယန ပစၥေယာ။

၂-အာရမၼဏပစၥယ

အာရမၼဏပစၥေယာတိ

ရူပါယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
သဒၵါယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဂႏၶာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရသာယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂနၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
သေဗၺ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ယံ ယံ ဓမၼံ အာရဗၻ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨနၲိ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။

၃-အဓိပတိပစၥယ

အဓိပတိပစၥေယာတိ

ဆႏၵာဓိပတိ ဆနၵသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဝီရိယာဓိပတိ ဝီရိယသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
စိတၱာဓိပတိ စိတၱသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဝီမံသာဓိပတိ ဝီမံသသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ အဓိပတိ ပစၥေယန ပစၥေယာ။
ယံ ယံ ဓမၼံ ဂရုံ ကတြာ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨနၲိ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။

၄- အနႏၲရပစၥယ

အနႏၲရပစၥေယာတိ

စကၡဳဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာနဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိဝွါဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။ ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အနနၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

ေယသံ ေယသံ ဓမၼာနံ အနႏၲရာ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏိၲ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

၅- သမနႏၲရပစၥယ

သမနႏၲရပစၥေယာတိ

စကၡဳဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာနဝိညာဏဓာတု တံသမၸာယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိဝွါဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယဝိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ သမနနၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

ေယသံ ေယသံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရာ ေယေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏိၲ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

၆-သဟဇာတပစၥယ

သဟဇာတပစၥေယာတိ

စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညံ သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။ စတၱာေရာ မဟာဘူတာ အညမညံ သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမရူပံ အညမညံ သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ စိတၱသမု႒ာနာနံ ရူပါနံ သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
မဟာဘူတာ ဥပါဒါရူပါနံ သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ရူပိေနာ ဓမၼာ အရူပီနံ ဓမၼာနံ ကိဥိၥ ကာေလ သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ၊ ကိဥိၥ ကာေလ န
သဟဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

၇-အညမညပစၥယ

အညမညပစၥေယာတိ

စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညပစၥေယန ပစၥေယာ။
စတၱာေရာ မဟာဘူတာ အညမညပစၥေယန ပစၥေယာ။
ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမရူပံ အညမညပစၥေယန ပစၥေယာ။

၈-နိႆယပစၥယ

နိႆယပစၥေယာတိ

စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။ စတၱာေရာ မဟာဘူတာ အညမညံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမရူပံ အညမညံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
စိတၲေစတသိကာ ဓမၼာ စိတၱသမု႒ာနာနံ ရူပါနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
မဟာဘူတာ ဥပါဒါရူပါနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
စကၡာယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတာယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။ဃာနာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိဝွါယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။ ကာယာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။

ယံ ရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာဝိညာဏဓာတု စ ဝတၱႏၲိ၊ တံ ရူပံ မေနာဓာတုယာ စ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ စ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။

၉-ဥပနိႆယပစၥယ

ဥပနိႆယပစၥေယာတိ

ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ။

ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ ေကသဥၥိ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ ေကသဥၥိ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ ဥပနိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ။

ဥတုေဘာဇနမၸိ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုဂၢေလာပိ ဥပနိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသနသနမၸိ ဥပနိႆယပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁ဝ-ပုေရဇာတပစၥယ

ပုေရဇာတပစၥေယာတိ

စကၡာယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတာယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာနာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိဝွါယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ရူပါယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
သဒၵါယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဂႏၶာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရသာယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ရူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ  မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ယံ ရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာဝိညာဏဓာတု စ ဝတၱႏၲိ၊ တံ ရူပံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ကိဥၥိ ကာေလ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ၊ ကိဥၥိ ကာေလ န ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၁-ပစၧာဇာတပစၥယ

ပစၧာဇာတပစၥေယာတိ

ပစၧာဇာတာ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ ပုေရဇာတႆ ဣမႆ ကာယႆ ပစၧာဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၂-အာေသဝနပစၥယ

အာေသဝနပစၥေယာတိ

ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ အာေသဝနပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ အာေသဝနပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကိရိယာဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကိရိယာဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အာေသဝနပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၃-ကမၼပစၥယ

ကမၼပစၥေယာတိ

ကုသလာကုသလံ ကမၼံ ဝိပါကာနံ ခႏၶာနံ ကဋတၱာ စ ရူပါနံ ကမၼပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေစတနာ သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ ကမၼပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၄-ဝိပါကပစၥယ

ဝိပါကပစၥေယာတိ

ဝိပါကာ စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညံ ဝိပါကပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၅-အာဟာရပစၥယ

အာဟာရပစၥေယာတိ

ကဗဠီကာေရာ အာဟာေရာ ဣမႆ ကာယႆ အာဟာရပစၥေယန ပစၥေယာ။
အရူပိေနာ အာဟာရာ သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ အာဟာရပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၆-ဣႃနၵိယပစၥယ

ဣႃႏၵိယပစၥေယာတိ

စကၡဳႃႏၵိယံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတိႃႏၵိယံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာနိႃႏၵိယံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိဝိႃႏၵိယံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယိႃႏၵိယံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။

႐ူပဇီ၀ိတိႃႏၵိယံ ကဋတၱာ႐ူပါနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။
အရူပိေနာ ဣႃႏၵိယာ သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ ဣႃႏၵိယပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၇-ဈာနပစၥယ

ဈာနပစၥေယာတိ

ဈာနဂၤါနိ ဈာနသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ ဈာနပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၈-မဂၢပစၥယ

မဂၢပစၥေယာတိ

မဂၢဂၤါနိ မဂၢသမၸယုတၲကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ မဂၢပစၥေယန ပစၥေယာ။

၁၉-သမၸယုတၱပစၥယ

သမၸယုတၱပစၥေယာတိ

စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညံ သမၸယုတၱပစၥေယန ပစၥေယာ။

၂ဝ-ဝိပၸယုတၱပစၥယ

ဝိပၸယုတၱပစၥေယာတိ

ရူပိေနာ ဓမၼာ အရူပီနံ ဓမၼာနံ ဝိပၸယုတၱပစၥေယန ပစၥေယာ။
အရူပိေနာ ဓမၼာ ရူပီနံ ဓမၼာနံ ဝိပၸယုတၱပစၥေယန ပစၥေယာ။

၂၁-အတၳိပစၥယ

အတၳိပစၥေယာတိ

စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
စတၱာေရာ မဟာဘူတာ အညမညံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမရူပံ အညမညံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ စိတၱသမု႒ာနာနံ ရူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
မဟာဘူတာ ဥပါဒါရူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

စကၡာယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတာယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာနာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိဝွါယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

ရူပါယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
သဒၵါယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဂႏၶာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရသာယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

ရူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုၱၲကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

ယံ ရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာဝိညာဏဓာတု စ ဝတၱႏၲိ၊ တံ ရူပံ မေနာဓာတုယာ စ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ စ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

၂၂-နတၳိပစၥယ

နတၳိပစၥေယာတိ

သမနႏၲရနိရုဒၶါ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ ပဋုပၸႏၷာနံ စိတၱေစတသိကာနံ ဓမၼာနံ နတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

၂၃-ဝိဂတပစၥယ

ဝိဂတပစၥေယာတိ

သမနႏၲရဝိဂတာ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ ပဋုပၸနၷာနံ စိတၱေစတသိကာနံ ဓမၼာနံ ဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။

၂၄-အဝိဂတပစၥယ

အဝိဂတပစၥေယာတိ

စတၱာေရာ ခႏၶာ အရူပိေနာ အညမညံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။ စတၱာေရာ မဟာဘူတာ အညမညံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမရူပံ အညမညံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ စိတၱသမု႒ာနာနံ ရူပါနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
မဟာဘူတာ ဥပါဒါရူပါနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
စကၡာယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာတာယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာနာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ဇိဝွါယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရူပါယတနံ စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
သဒၵါယတနံ ေသာတဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဂႏၶာယတနံ ဃာနဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရသာယတနံ ဇိဝွါဝိညာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယဝိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ရူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ယံ ရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာဝိညာဏဓာတု စ ဝတၱႏၲိ၊ တံ ရူပံ မေနာဓာတုယာ စ မေနာဝိညာဏဓာတုယာ စ တံသမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ အဝိဂတပစၥေယန ပစၥေယာတိ။

ပစၥယနိေဒၵေသာ နိ႒ိေတာ။

ပစၥယနိေဒၵသ (ပါဠိေတာ္ - ျမန္မာျပန္)

၁။ ေဟတုပစၥေယာတိ
ေဟတူ ေဟတုသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဉၥ႐ူပါနံ ေဟတုပစၥေယန ပစၥေယာ။

ေဟတုပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟ တည္းဟူေသာ ဟိတ္ေျခာက္ပါး ပစၥည္တရားတို႔သည္
- ဟိတ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ စိတ္ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို ဟိတ္ေျခာက္ပါးေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္ ပဋိသေႏၶ ကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ေဟတုပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။


၂။ အာရမၼဏပစၥေယာတိ
႐ူပါယတနံ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
သဒၵါယတနံ ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဂႏၶာယတနံ ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ရသာယတနံ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
႐ူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
သေဗၺဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
ယံ ယံ ဓမၼံ အာရဗၻ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏၲိ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။


အာရမၼဏပစၥည္း ဟူသည္ကား
- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အသံသဒၵါ႐ံုသည္
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အရသာ ရသာ႐ံုသည္
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အသံသဒၵါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အရသာ ရသာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း
- အာ႐ံုသိမႈ မေနာဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အားလံုးကုန္ေသာ အာ႐ံုေျခာက္ပါးတို႔သည္
- ၾကံသိစိတ္ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို မေနာ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အၾကင္ အၾကင္ အာ႐ံုေျခာက္ပါး ပစၥည္းတရားကို အာ႐ံုျပဳ၍ စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ အၾကင္ ပစၥယုပၸန္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို အာ႐ံုေျခာက္ပါး ပစၥည္းတရားတို႔သည္
- ထို ထို စိတ္ ေစတသိက္ ပစၥယုပၸန္တရားတို႔အား
- အာရမၼဏပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၃။ အဓိပတိပစၥေယာတိ
ဆႏၵာဓိပတိ ဆႏၵသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဉၥ႐ူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
၀ီရိယာာဓိပတိ ၀ီရိယသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဉၥ႐ူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
စိတၱာဓိပတိ စိတၱသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဉၥ႐ူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
၀ီမံသာဓိပတိ ၀ီမံသသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဉၥ႐ူပါနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။
ယံ ယံ ဓမၼံ ဂ႐ံု ကတြာ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏၲိ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ အဓိပတိပစၥေယန ပစၥေယာ။

အဓိပတိပစၥည္း ဟူသည္ကား
- အႀကီးအမႉးျဖစ္ေသာ ဆႏၵသည္
- ဆႏၵႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဒြိဟိတ္ေဇာ တိဟိတ္ေဇာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို ဆႏၵေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အဓိပတိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အႀကီးအမႉးျဖစ္ေသာ ၀ီရိယသည္
- ၀ီရိယႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဒြိဟိတ္ေဇာ တိဟိတ္ေဇာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို ၀ီရိယေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အဓိပတိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အႀကီးအမႉးျဖစ္ေသာ စိတ္သည္
- စိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို ဆႏၵေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အဓိပတိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အႀကီးအမႉးျဖစ္ေသာ ပညာသည္
- ပညာႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို ပညာေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အဓိပတိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အၾကင္ အၾကင္ အာ႐ံုေျခာက္ပါး ပစၥည္းတရားကို အေလးအျမတ္ အာ႐ံုျပဳ၍ စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ အၾကင္ ပစၥယုပၸန္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို အာ႐ံုေျခာက္ပါး ပစၥည္းတရားတို႔သည္
- ထို ထို စိတ္ ေစတသိက္ ပစၥယုပၸန္တရားတို႔အား
- အဓိပတိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၄။ အနႏၲရပစၥေယာတိ
စကၡဳ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာန၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေယသံ ေယသံ ဓမၼာနံ အႏၲရာ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏၲိ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ အနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

အနႏၲရပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထို စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ စေသာ ေစတသိက္တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ လည္းေကာင္း
- သမၸဋိစၧိဳင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ မေနာဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- သမၸဋိစၧိဳင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ မေနာဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔သည္ လည္းေကာင္း
- သႏၲီရဏဟု ဆိုအပ္ေသာ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔သည္ လည္းေကာင္း
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကယာ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ကယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရား (ကသိုလ္ အကုသိုလ္မွတပါးေသာ တရား)တို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရား တို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရား တို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရား တို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရား တို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အၾကင္အၾကင္ ေရွးေရွး စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔၏ အျခားမဲ့၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္အၾကင္ ေနာက္ေနာက္ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို ေရွးျဖစ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္
- ထိုထို ေနာက္ေနာက္ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔အား
- အနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
၄။ သမနႏၲရပစၥေယာတိ
စကၡဳ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေသာ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဃာန၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ကာယ၀ိညာဏဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
မေနာဓာတု တံသမၸယုတၱကာ စ ဓမၼာ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာန သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။
ေယသံ ေယသံ ဓမၼာနံ အႏၲရာ ေယ ေယ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏၲိ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ၊ ေတ ေတ ဓမၼာ ေတသံ ေတသံ ဓမၼာနံ သမနႏၲရပစၥေယန ပစၥေယာ။

အနႏၲရပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထို စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ စေသာ ေစတသိက္တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ လည္းေကာင္း
- သမၸဋိစၧိဳင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ မေနာဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- သမၸဋိစၧိဳင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ မေနာဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔သည္ လည္းေကာင္း
- သႏၲီရဏဟု ဆိုအပ္ေသာ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔သည္ လည္းေကာင္း
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကယာ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထို ကယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ (အႂကြင္း ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ တူၿပီ။ တူသည္ကို စာလံုးမဲျဖင့္ ျပခဲ့သည္။)
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရား (ကသိုလ္ အကုသိုလ္မွတပါးေသာ တရား)တို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရား တို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရား တို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရား တို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္ ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရား တို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အၾကင္အၾကင္ ေရွးေရွး စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔၏ အျခားမဲ့၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္အၾကင္ ေနာက္ေနာက္ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို ေရွးျဖစ္ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္
- ထိုထို ေနာက္ေနာက္ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔အား
- သမနႏၲရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၆။ သဟဇာတပစၥေယာတိ
- စတၱာေရာ ခႏၶာ အ႐ူပိေနာ
- အညမညံ
- သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- စတၱာေရာ မဟာဘူတာ
- အညမညံ
- သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမ႐ူပံ
- အညမညံ
- သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- စိတၱသမု႒ာနာနံ ႐ူပါနံ
- သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- မဟာဘူတာ
- ဥပါဒါ႐ူပါနံ
- သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ႐ူပိေနာ ဓမၼာ
- အ႐ူပီနံ ဓမၼာနံ
- ကိဉၥိကာေလ သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ၊
- ကိဉၥိကာေလ န သဟဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။

သဟဇာတပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာတို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ) မဟာဘုတ္႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ခႏၶာငါးပါး ရွိကုန္ေသာ ပဉၥေ၀ါကာရဘံု ပဋိသေႏၶအခိုက္အတန္႔၌ ပဋိသေႏၶ နာမ္ခႏၶာႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာ ေလးပါးတို႔သည္
- စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား
- သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- မဟာဘုတ္႐ုပ္ ေလးပါးတို႔သည္
- ဥပါဒါ႐ုပ္တို႔အား
- သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ႐ုပ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္တို႔သည္
- နာမ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ပဉၥေ၀ါကာရ ပဋိသေႏၶ နာမကၡႏၶာတို႔အား
- ပဋိသေႏၶကာလ၌ သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
ပ၀တၱိကာလ၌ သဟဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးမျပဳတတ္။

၇။ အညမညပစၥေယာတိ
- စတၱာေရာ ခႏၶာ အ႐ူပိေနာ
- အညမညပစၥေယနပစၥေယာ။
- စတၱာေရာ မဟာဘူတာ
- အညမညပစၥေယနပစၥေယာ။
- ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမ႐ူပံ
- အညမညပစၥေယနပစၥေယာ။

အညမညပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာတို႔သည္
- အညမညပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ) မဟာဘုတ္႐ုပ္တို႔သည္
- အညမညပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ခႏၶာငါးပါး ရွိကုန္ေသာ ပဉၥေ၀ါကာရဘံု ပဋိသေႏၶအခိုက္အတန္႔၌ ပဋိသေႏၶ နာမ္ခႏၶာႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္တို႔သည္
- အညမညပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၈။ နိႆယပစၥေယာတိ
- စတၱာေရာ ခႏၶာ အ႐ူပိေနာ
- အညမညံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- စတၱာေရာ မဟာဘူတာ
- အညမညံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမ႐ူပံ
- အညမညံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- စိတၱသမု႒ာနာနံ ႐ူပါနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- မဟာဘူတာ
- ဥပါဒါ႐ူပါနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- စကၡာယတနံ
- စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေသာတာယတနံ
- ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဃာနာယတနံ
- ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဇိ၀ွါယတနံ
- ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ကာယာယတနံ
- ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ယံ ႐ူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာ၀ိညာဏဓာတု စ ၀တၱႏၲိ တံ ႐ူပံ
- မေနာဓာတုယာ စ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ စ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- နိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။

နိႆယပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာတို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ) မဟာဘုတ္႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ခႏၶာငါးပါး ရွိကုန္ေသာ ပဉၥေ၀ါကာရဘံု ပဋိသေႏၶအခိုက္အတန္႔၌ ပဋိသေႏၶ နာမ္ခႏၶာႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာ ေလးပါးတို႔သည္
- စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- မဟာဘုတ္႐ုပ္ ေလးပါးတို႔သည္
- ဥပါဒါ႐ုပ္တို႔အား
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္ (စကၡဳပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ျမင္သိစိတ္ (စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- နားအၾကည္ဓာတ္ (ေသာတပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ၾကားသိစိတ္ (ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ၾကားသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ႏွာေခါင္းအၾကည္ဓာတ္ (ဃာနပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အနံ႔သိစိတ္ (ဃာန၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အနံ႔သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- လွ်ာအၾကည္ဓာတ္ (ဇိ၀ွါပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အရသာသိစိတ္ (ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အရသာသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ကိုယ္အၾကည္ဓာတ္ (ကာယပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ (ကာယ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အၾကင္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကို အမွီျပဳ၍ အာ႐ံုကို သိ႐ံုမွ်သာ သိတတ္ေသာ မေနာဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ အာ႐ံုကို အထူးသိတတ္ေသာ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္သည္
- မေနာဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တို႔အားလည္းေကာင္း
- နိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၉။ ဥပနိႆယပစၥေယာတိ
- ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- ေကသဉၥိ ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။

- ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- ေကသဉၥိ ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။

- ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။

- ဥတုေဘာဇနမၸိ ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ပုဂၢေလာပိ ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေသနာသနမၸိ ဥပနိႆယပစၥေယနပစၥေယာ။

ဥပနိႆယပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔အား
- ရံခါ၌ ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔အား
- ရံခါ၌ ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဗ်ာကတတရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔အား
- ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- ရာသီဥတုႏွင့္ အစာေဘာဇဥ္သည္လည္း ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ပုဂၢိဳလ္သည္လည္း ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အိမ္ ေက်ာင္း စေသာ အိပ္ရာေနရာသည္လည္း ဥပနိႆယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၀။ ပုေရဇာတပစၥေယာတိ
- စကၡာယတနံ
- စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေသာတာယတနံ
- ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဃာနာယတနံ
- ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဇိ၀ွါယတနံ
- ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ကာယာယတနံ
- ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။

- ႐ူပါယတနံ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- သဒၵါယတနံ ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ဂႏၶာယတနံ ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ရသာယတနံ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။
႐ူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ ဓမၼာနံ ပုေရဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

- ယံ ႐ူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာ၀ိညာဏဓာတု စ ၀တၱႏၲိ တံ ႐ူပံ
- မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။

- မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ
- တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ကိဉၥိကာေလ ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ကိဉၥိကာေလ န ပုေရဇာတပစၥေယနပစၥေယာ။

ပုေရဇာတပစၥည္း ဟူသည္ကား
- မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္ (စကၡဳပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ျမင္သိစိတ္ (စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- နားအၾကည္ဓာတ္ (ေသာတပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ၾကားသိစိတ္ (ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ၾကားသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ႏွာေခါင္းအၾကည္ဓာတ္ (ဃာနပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အနံ႔သိစိတ္ (ဃာန၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အနံ႔သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- လွ်ာအၾကည္ဓာတ္ (ဇိ၀ွါပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အရသာသိစိတ္ (ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အရသာသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ကိုယ္အၾကည္ဓာတ္ (ကာယပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ (ကာယ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အသံသဒၵါ႐ံုသည္
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အရသာ ရသာ႐ံုသည္
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အသံသဒၵါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အရသာ ရသာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း
- အာ႐ံုသိမႈ မေနာဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- အၾကင္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကို အမွီျပဳ၍ အာ႐ံုကို သိ႐ံုမွ်သာ သိတတ္ေသာ မေနာဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ အာ႐ံုကို အထူးသိတတ္ေသာ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္သည္
- မေနာဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တို႔အားလည္းေကာင္း
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထုိ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- အခ်ိဳ႕ေသာကာလ (ပ၀တၱိကာလ)၌
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အခ်ိဳ႕ေသာကာလ (ပဋိသေႏၶကာလ)၌
- ပုေရဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးမျပဳတတ္။

၁၁။ ပစၧာဇာတပစၥေယာတိ
- ပစၧာဇာတာ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- ပုေရဇာတႆ ဣမႆ ကာယႆ
- ပစၧာဇာတပစၥေယန ပစၥေယာ။

ပစၧာဇာတပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔သည္
- ေရွ႕၌ျဖစ္ေသာ ဤကာယအား
- ပစၧာဇာတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။


၁၂။ အာေသ၀နပစၥေယာတိ
- ပုရိမာ ပုရိမာ ကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- အာေသ၀နပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ အကုသလာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ အကုသလာနံ ဓမၼာနံ
- အာေသ၀နပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ပုရိမာ ပုရိမာ ႀကိယာအဗ်ာကတာ ဓမၼာ
- ပစၧိမာနံ ပစၧိမာနံ ႀကိယာအဗ်ာကတာနံ ဓမၼာနံ
- အာေသ၀နပစၥေယန ပစၥေယာ။
အာေသ၀နပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္ တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔အား
- အာေသ၀နပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္ တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔အား
- အာေသ၀နပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ႀကိယာအဗ်ာကတ တရားတို႔သည္
- ေနာက္ေနာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ႀကိယာအဗ်ာကတ တရားတို႔အား
- အာေသ၀နပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၃။ ကမၼပစၥေယာတိ
- ကုသလာကုသလံ ကမၼံ
- ၀ိပါကာနံ ခႏၶာနံ၊ ကဋတၱာ စ ႐ူပါနံ
- ကမၼပစၥေယနပစၥေယာ
- ေစတနာ
- သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ၊ တံသမု႒ာနာနဉၥ ႐ူပါနံ
- ကမၼပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေစတနာ
- သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဉၥ ႐ူပါနံ ကမၼပစၥေယနပစၥေယာ။

ကမၼပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ကုသုိလ္ အကုသိုလ္ျဖစ္ေသာ၊ အထူးထူးေသာ ခဏ၌ျဖစ္ေသာ ေစတနာကံဟု ဆိုအပ္ေသာ နာနာကၡဏိက ေစတနာကံသည္
- အက်ိဳး၀ိပါက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ နာမကၡႏၶာတို႔အား လည္းေကာင္း၊
ကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ကမၼပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- စိတ္တစ္ခုယုတ္ ကိုးဆယ္၌ရွိေသာ ေစတနာ တစ္ခုယုတ္ ကိုးဆယ္သည္
- ယွဥ္ဖက္ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊
ထို ေစတနာေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္၊ ပဋိသေႏၶကမၼဇ႐ုပ္တိုအား လည္းေကာင္း
- ကမၼပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၄။ ၀ိပါကပစၥေယာတိ
- ၀ိပါကာ စတၱာေရာ ခႏၶာ
- အ႐ူပိေနာ အညမညံ
- ၀ိပါကပစၥေယနပစၥေယာ။

၀ိပါကပစၥည္း ဟူသည္ကား
- အက်ိဳး၀ိပါက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ နာမ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ပ၀တၱိ ပဋိသေႏၶ ခႏၶာတို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- ၀ိပါကပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၅။ အာဟာရပစၥေယာတိ
- ကဗဠီကာေရာ အာဟာေရာ
- ဣမႆ ကာယႆ
- အာဟာရပစၥေယနပစၥေယာ။
- အ႐ူပိေနာ အာဟာရာ
- သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ၊ တံသမု႒ာနာနဉၥ႐ူပါနံ
- အာဟာရပစၥေယနပစၥေယာ။

အာဟာရပစၥည္း ဟူသည္ကား
- အလုပ္အေလြးကို မျပဳအပ္ေသာ္လည္း ျပဳအပ္သကဲ့သို႔ေသာ အာဟာရသည္
- ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ႐ုပ္႐ူပကာယအား
- အာဟာရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ဖႆ ေစတနာ ၀ိညာဥ္တည္းဟူေသာ နာမ္အာဟာရ သံုးပါးတို႔သည္
- ယွဥ္ဘက္ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို နာမ္အာဟာရ သံုးပါးေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္ ပဋိသေႏၶကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အာဟာရပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၆။ ဣၿႏၵိယပစၥေယာတိ
- စကၡဳၿႏၵိယံ
- စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေသာတိၿႏၵိယံ
- ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဃာနိၿႏၵိယံ
- ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဇိ၀ွိၿႏၵိယံ
- ဇိ၀ွာ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။
- ကာယိၿႏၵိယံ
- ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။

- ႐ူပဇီ၀ိတိၿႏၵိယံ
- ကဋတၱာ႐ူပါနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။
- အ႐ူပိေနာ ဣၿႏၵိယာ
- သမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ၊ တံသမု႒ာနာနဉၥ ႐ူပါနံ
- ဣၿႏၵိယပစၥေယနပစၥေယာ။

ဣၿႏၵိယပစၥည္း ဟူသည္ကား
- မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္ စကၡဳပသာဒ႐ုပ္သည္
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိတ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- နားအၾကည္ဓာတ္ ေသာတပသာဒ႐ုပ္သည္
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိတ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ႏွာေခါင္းအၾကည္ဓာတ္ ဃာနပသာဒ႐ုပ္သည္
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိတ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- လွ်ာအၾကည္ဓာတ္ ဇိ၀ွါပသာဒ႐ုပ္သည္
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိတ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ကိုယ္အၾကည္ဓာတ္ စကၡဳပသာဒ႐ုပ္သည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို ကာယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိတ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- ႐ုပ္ဇီ၀ိတိေျႏၵသည္
- ကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- စိတ္ ေ၀ဒနာ သဒၶါ ၀ီရိယ သတိ ဧကဂၢတာ ပညာဟု ဆိုအပ္ေသာ နာမ္ဣေျႏၵတို႔သည္
- ယွဥ္ဘက္ျဖစ္ကုန္ေသာ ေစတသိတ္တို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို ဣေျႏၵတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္ ပဋိသေႏၶကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- ဣၿႏၵိယပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၇။ စ်ာနပစၥေယာတိ
- စ်ာနဂၤါနိ
- စ်ာနသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ၊ တံသမု႒ာနာနဉၥ ႐ူပါနံ
- စ်ာနပစၥေယနပစၥေယာ။

စ်ာနပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ၀ိတက္၊ ၀ိစာရ၊ ပီတိ၊ သုခ၊ ဧကဂၢတာ တည္းဟူေသာ စ်ာန္အဂၤါ ငါးပါးတို႔သည္
- စ်ာန္ႏွင့္ယွဥ္ကုန္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္ ပဋိသေႏၶကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- စ်ာနပစၥယသတိၱျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၈။ မဂၢပစၥေယာတိ
- မဂၢဂၤါနိ
- မဂၢသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ၊ တံသမု႒ာနာနဉၥ ႐ူပါနံ
- မဂၢပစၥေယနပစၥေယာ။

မဂၢပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ၀ိတက္၊ ၀ိစာရ၊ ပီတိ၊ သုခ၊ ဧကဂၢတာ တည္းဟူေသာ မဂၢင္ ငါးပါးတို႔သည္
- မဂၢင္ႏွင့္ယွဥ္ကုန္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ တရားတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ထို မဂၢင္ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္ ပဋိသေႏၶကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား လည္းေကာင္း
- မဂၢပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၁၉။ သမၸယုတၱပစၥေယာတိ
- စတၱာေရာ ခႏၶာ အ႐ူပိေနာ
- အညမညံ
- သမၸယုတၱပစၥေယနပစၥေယာ။

သမၸယုတၱပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေ၀ဒနာ သညာ သခၤါရ ၀ိညာဥ္ဟူေသာ နာမကၡႏၶာတရား ေလးပါးတို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- သမၸယုတၱပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၂၀။ ၀ိပၸယုတၱပစၥေယာတိ
- ႐ူပိေနာ ဓမၼာ
- အ႐ူပီနံ ဓမၼာနံ
- ၀ိပၸယုတၱပစၥေယနပစၥေယာ။
- အ႐ူပိေနာ ဓမၼာ
- ႐ူပီနံ ဓမၼာနံ
- ၀ိပၸယုတၱပစၥေယနပစၥေယာ။

၀ိပၸယုတၱပစၥည္း ဟူသည္ကား
- စကၡဳ ေသာတ ဃာန ဇိ၀ွါ ကာယဟူေသာ ၀တၳဳ႐ုပ္ ေျခာက္ပါးတို႔သည္
- နာမကၡႏၶာတရားတို႔အား
- ၀ိပၸယုတၱပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- နာမကၡာတရားတို႔သည္
- စိတၱဇ႐ုပ္ ပဋိသေႏၶကမၼဇ႐ုပ္တို႔အား
- ၀ိပၸယုတၱပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၂၁။ အတၳိပစၥေယာတိ
- စတၱာေရာ ခႏၶာ အ႐ူပိေနာ
- အညမညံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- စတၱာေရာ မဟာဘူတာ
- အညမညံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမ႐ူပံ
- အညမညံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- စိတၱသမု႒ာနာနံ ႐ူပါနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- မဟာဘူတာ
- ဥပါဒါ႐ူပါနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။

- စကၡာယတနံ
- စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေသာတာယတနံ
- ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဃာနာယတနံ
- ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဇိ၀ွါယတနံ
- ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ကာယာယတနံ
- ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။

- ႐ူပါယတနံ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
- သဒၵါယတနံ ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ဂႏၶာယတနံ ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ရသာယတနံ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ႐ူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ ဓမၼာနံ အတၳိပစၥေယန ပစၥေယာ။

- ယံ ႐ူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာ၀ိညာဏဓာတု စ ၀တၱႏၲိ တံ ႐ူပံ
- မေနာဓာတုယာ စ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ စ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- အတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။

အတၳိပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာတို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ) မဟာဘုတ္႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ခႏၶာငါးပါး ရွိကုန္ေသာ ပဉၥေ၀ါကာရဘံု ပဋိသေႏၶအခိုက္အတန္႔၌ ပဋိသေႏၶ နာမ္ခႏၶာႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာ ေလးပါးတို႔သည္
- စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- မဟာဘုတ္႐ုပ္ ေလးပါးတို႔သည္
- ဥပါဒါ႐ုပ္တို႔အား
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္ (စကၡဳပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ျမင္သိစိတ္ (စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- နားအၾကည္ဓာတ္ (ေသာတပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ၾကားသိစိတ္ (ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ၾကားသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ႏွာေခါင္းအၾကည္ဓာတ္ (ဃာနပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အနံ႔သိစိတ္ (ဃာန၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အနံ႔သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- လွ်ာအၾကည္ဓာတ္ (ဇိ၀ွါပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အရသာသိစိတ္ (ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အရသာသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အတၳိသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ကိုယ္အၾကည္ဓာတ္ (ကာယပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ (ကာယ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အသံသဒၵါ႐ံုသည္
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အရသာ ရသာ႐ံုသည္
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အသံသဒၵါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အရသာ ရသာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း
- အာ႐ံုသိမႈ မေနာဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- အၾကင္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကို အမွီျပဳ၍ အာ႐ံုကို သိ႐ံုမွ်သာ သိတတ္ေသာ မေနာဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ အာ႐ံုကို အထူးသိတတ္ေသာ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္သည္
- မေနာဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တို႔အားလည္းေကာင္း
- အတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၂၂။ နတၳိပစၥေယာတိ
- သမနႏၲရနိ႐ုဒၶါ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- ပဋဳပၸႏၷာနံ စိတၱေစသိကာနံ ဓမၼာနံ
- နတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။

နတၳိပစၥည္း ဟူသည္ကား
- မိမိ၏ အျခားမဲ့၌ ေကာင္းစြာ ခ်ဳပ္ၿပီးကုန္ေသာ၊ စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ရဟႏၲာတို႔၏ စုတိစိတ္ၾကဥ္ေသာ နာမကၡႏၶာတရားတို႔သည္
- ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ စိတ္ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ရဟႏၲာတို႔၏ စုတိစိတ္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ နာမကၡႏၶာတရားတို႔အား
- နတၳိပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၂၃။ ၀ိဂတပစၥေယာတိ
- သမနႏၲရ၀ိဂတာ စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- ပဋဳပၸႏၷာနံ စိတၱေစသိကာနံ ဓမၼာနံ
- ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။

- မိမိ၏ အျခားမဲ့၌ ေကာင္းစြာ ကင္းၿပီးကုန္ေသာ၊ စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ရဟႏၲာတို႔၏ စုတိစိတ္ၾကဥ္ေသာ နာမကၡႏၶာတရားတို႔သည္
- ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ စိတ္ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ရဟႏၲာတို႔၏ စုတိစိတ္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ နာမကၡႏၶာတရားတို႔အား
- ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

၂၄။ အ၀ိဂတပစၥေယာတိ
- စတၱာေရာ ခႏၶာ အ႐ူပိေနာ
- အညမညံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။
- စတၱာေရာ မဟာဘူတာ
- အညမညံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ၾသကၠႏၲိကၡေဏ နာမ႐ူပံ
- အညမညံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။
- စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ
- စိတၱသမု႒ာနာနံ ႐ူပါနံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။
- မဟာဘူတာ
- ဥပါဒါ႐ူပါနံ
- အ၀ိဂတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။

- စကၡာယတနံ
- စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အ၀ိဂတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ေသာတာယတနံ
- ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အ၀ိဂတၳိပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဃာနာယတနံ
- ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ဇိ၀ွါယတနံ
- ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။
- ကာယာယတနံ
- ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတၱကာနဉၥဓမၼာနံ
- အ၀ိဂပစၥေယနပစၥေယာ။

- ႐ူပါယတနံ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အ၀ိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- သဒၵါယတနံ ေသာတ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အ၀ိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ဂႏၶာယတနံ ဃာန၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အ၀ိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ရသာယတနံ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အ၀ိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယ၀ိညာဏဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ႐ူပါနံ အ၀ိဂတပစၥေယန ပစၥေယာ။
- ႐ူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ တံသမၸယုတကာနဉၥ ဓမၼာနံ အ၀ိဂတစၥေယန ပစၥေယာ။

- ယံ ႐ူပံ နိႆာယ မေနာဓာတု စ မေနာ၀ိညာဏဓာတု စ ၀တၱႏၲိ တံ ႐ူပံ
- မေနာဓာတုယာ စ မေနာ၀ိညာဏဓာတုယာ စ တံသမၸယုတၱကာနဉၥ ဓမၼာနံ
- အ၀ိဂတပစၥေယနပစၥေယာ။

အ၀ိဂတပစၥည္း ဟူသည္ကား
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာတို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ေလးပါးကုန္ေသာ (ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ) မဟာဘုတ္႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ခႏၶာငါးပါး ရွိကုန္ေသာ ပဉၥေ၀ါကာရဘံု ပဋိသေႏၶအခိုက္အတန္႔၌ ပဋိသေႏၶ နာမ္ခႏၶာႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္တို႔သည္
- အခ်င္းခ်င္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- စိတ္ ေစတသိက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ (ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္) နာမ္ခႏၶာ ေလးပါးတို႔သည္
- စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔အား
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- မဟာဘုတ္႐ုပ္ ေလးပါးတို႔သည္
- ဥပါဒါ႐ုပ္တို႔အား
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္ (စကၡဳပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ျမင္သိစိတ္ (စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ျမင္သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- နားအၾကည္ဓာတ္ (ေသာတပသာဒ႐ုပ္)သည္
- ၾကားသိစိတ္ (ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို ၾကားသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ႏွာေခါင္းအၾကည္ဓာတ္ (ဃာနပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အနံ႔သိစိတ္ (ဃာန၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အနံ႔သိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- လွ်ာအၾကည္ဓာတ္ (ဇိ၀ွါပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အရသာသိစိတ္ (ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အရသာသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- ကိုယ္အၾကည္ဓာတ္ (ကာယပသာဒ႐ုပ္)သည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ (ကာယ၀ိညာဏဓာတ္)အားလည္းေကာင္း၊
ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေစတသိက္တို႔အား လည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္
- ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အသံသဒၵါ႐ံုသည္
- ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္
- အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အနံ႔သိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အရသာ ရသာ႐ံုသည္
- အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အရသာသိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္
- အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို အေတြ႔အထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ, ေ၀ဒနာ, သညာ, ေစတနာ, ဧကဂၢတာ, ဇီ၀ိတိေျႏၵ, မနသိကာရ တည္းဟူေသာ ေစတသိက္ ခုနစ္ပါးတို႔အားလည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။
- အဆင္း႐ူပါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အသံသဒၵါ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အနံ႔ဂႏၶာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အရသာ ရသာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း၊ အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုသည္ လည္းေကာင္း
- အာ႐ံုသိမႈ မေနာဓာတ္အား လည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တရားတို႔အား လည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

- အၾကင္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကို အမွီျပဳ၍ အာ႐ံုကို သိ႐ံုမွ်သာ သိတတ္ေသာ မေနာဓာတ္သည္လည္းေကာင္း၊ အာ႐ံုကို အထူးသိတတ္ေသာ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္သည္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ ထို ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္သည္
- မေနာဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္အားလည္းေကာင္း၊ ထို မေနာဓာတ္ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ေစတသိက္တို႔အားလည္းေကာင္း
- အ၀ိဂတပစၥယသတၱိျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။

-----

ဣတိ
ၿပီး၏။

Anattalakhana sutta (အနတၱလကၡဏသုတ္ အဂၤလိပ္)

Anattalakhana sutta

(A) On the full moon day of Waso, at Isipatana, Migadawon forest near Varanasi, Buddha taught the Dhammacakka Pavattana to five ascetics; Kondanna, Vappa, Boddiya, Mahanam and Assaji. ( five ascetics = the group of five were the monks who had previously followed the Bodhisatta while he was practicing austerities and who later heard the First Discourse and became the Buddha's first disciples.)

(B) In succession by one another after attainment of Sotapatti Phala on consecutive days, (on the 5th of waning Waso month) Buddha taught them the Anatta Lakkhana sutta for the attainment of Arahatta Phala. O, Good persons, let's recite this Anatta Lakkhana sutta now.

The introduction of Anattalakkha Sutta:

At one time, Buddha was staying in Isipatana, the Deer park, near the township of Varanasi. There the the Bhagava addressed the group of five Bhikkhus 'O! Bhikkhus, and the Bhikkhus answered, " Bhante" , then the Bhagava spoke thus: -

"Matter, Bhikkhus, is neither the self nor a living entity" If matter, Bhikkhus, were the self, then matter would not tend to sickness, and one could say of matter, "Thus let matter happen to me this way (in favorable condition), let matter not to happen to me this way (in unfavorable condition)". But, Bhikkhus in as much as matter is not the self, which is why matter tends to sickness. And one cannot say of matter, "Thus let matter be thus for me, let matter not be thus for me."

"Feeling, Bhikkhus, is neither the self nor a living entity" If feeling, Bhikkhus, were the self, then feeling would not tend to sickness, and one could say of feeling, "Thus let feeling happen to me this way (in favorable condition), let feeling not to happen to me this way (in unfavorable condition)". But, Bhikkhus in as much as feeling is not the self, which is why feeling tends to sickness. And one cannot say of feeling, "Thus let feeling be thus for me, let feeling not be thus for me."

"Perception, Bhikkhus, is neither the self nor a living entity" If perception, Bhikkhus, were the self, then perception would not tend to sickness, and one could say of perception, "Thus let perception happen to me this way (in favorable condition), let perception not to happen to me this way (in unfavorable condition)". But, Bhikkhus in as much as perception is not the self, which is why perception tends to sickness. And one cannot say of perception, "Thus let perception be thus for me, let perception not be thus for me."

"Mental formation, Bhikkhus, is neither the self nor a living entity" If mental formation, Bhikkhus, were the self, then mental formation would not tend to sickness, and one could say of mental formation, "Thus let mental formation happen to me this way (in favorable condition), let mental formation not to happen to me this way (in unfavorable condition)". But, Bhikkhus in as much as mental formation is not the self, which is why mental formation tends to sickness. And one cannot say of mental formation, "Thus let mental formation be thus for me, let mental formation not be thus for me."

"Consciousness, Bhikkhus, is neither the self nor a living entity" If consciousness, Bhikkhus, were the self, then consciousness would not tend to sickness, and one could say of consciousness, "Thus let consciousness happen to me this way (in favorable condition), let consciousness not to happen to me this way (in unfavorable condition)". But, Bhikkhus in as much as consciousness is not the self, which is why consciousness tends to sickness. And one cannot say of consciousness, "Thus let consciousness be thus for me, let consciousness not be thus for me."

What do you think of this, Bhikkhus? Is matter permanent or impermanent? Impermanent, Bhante. And Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness? Suffering, Bhante. Then, Bhikkhus what is impermanent, suffering, and subject to change, is it fitting to regard it thus, "This is mine, this is I, this is the self for me?" Not fitting, Bhante.

Is feeling permanent or impermanent? Impermanent, Bhante. And Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness? Suffering, Bhante. Then, Bhikkhus what is impermanent, suffering, and subject to change, is it fitting to regard it thus, "This is mine, this is I, this is the self for me?" Not fitting, Bhante.

Is perception permanent or impermanent? Impermanent, Bhante. And Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness? Suffering, Bhante. Then, Bhikkhus what is impermanent, suffering, and subject to change, is it fitting to regard it thus, "This is mine, this is I, this is the self for me?" Not fitting, Bhante.

Is mental formation permanent or impermanent? Impermanent, Bhante. And Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness? Suffering, Bhante. Then, Bhikkhus what is impermanent, suffering, and subject to change, is it fitting to regard it thus, "This is mine, this is I, this is the self for me?" Not fitting, Bhante.

Is consciousness permanent or impermanent? Impermanent, Bhante. And Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness? Suffering, Bhante. Then, Bhikkhus what is impermanent, suffering, and subject to change, is it fitting to regard it thus, "This is mine, this is I, this is the self for me?" Not fitting, Bhante.

Therefore, Bhikkhus, being impermanent, suffering and subject to change, whatever matter there is, be it past, future or present, inward or outward, gross or subtle, low or lofty, far or near, matter of all kinds should be regarded by right wisdom, " This is not mine, this I am not, this is not the self for me."

Therefore, Bhikkhus, being impermanent, suffering and subject to change, whatever feeling there is, be it past, future or present, inward or outward, gross or subtle, low or lofty, far or near, feeling of all kinds should be regarded by right wisdom, " This is not mine, this I am not, this is not the self for me."

Therefore, Bhikkhus, being impermanent, suffering and subject to change, whatever perception there is, be it past, future or present, inward or outward, gross or subtle, low or lofty, far or near, perception of all kinds should be regarded by right wisdom, " This is not mine, this I am not, this is not the self for me."

Therefore, Bhikkhus, being impermanent, suffering and subject to change, whatever mental formation there is, be it past, future or present, inward or outward, gross or subtle, low or lofty, far or near, mental formation of all kinds should be regarded by right wisdom, " This is not mine, this I am not, this is not the self for me."

Therefore, Bhikkhus, being impermanent, suffering and subject to change, whatever consciousness there is, be it past, future or present, inward or outward, gross or subtle, low or lofty, far or near, consciousness of all kinds should be regarded by right wisdom, " This is not mine, this I am not, this is not the self for me."

So seen, Bhikkhus, the well taught noble disciple is disgusted with matter, disgusted with feeling, disgusted with perception, disgusted with mental formation, disgusted with consciousness. So being disgusted, he is dispassionate. Through dispassion, he is free from craving. When he is freed, he knows that it is freedom. Further he knows that birth is ended. The Holy life has been lived. What was to be done has been done. Nothing further has to be done for this noble path.

This is what the Buddha had said and the group of five Bhikkhus was delighted and rejoiced at what the Buddha had explained. After this explanation was done, the minds of five Bhikkhus were freed from Asava; ( four Asava: desire, craving, wrong belief, ignorance).

Here ends the Anattalakhana sutta.

အနတၱလကၡဏသုတ္ ျမန္မာျပန္

အနတၱလကၡဏသုတ္ ျမန္မာျပန္

- အနတၱလကၡဏသုတ္ အမႊန္း -

(က) ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ ဗာရဏသီျပည္၏အနီး ဣသိပတနေခၚ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ ပဥၥဝဂၢီအမည္ရွိကုန္ေသာ ေကာ႑ည၊ ဝပၸ၊ ဘဒၵိယ၊ မဟာနာမ္၊ အႆဇိ ရဟန္းငါးဦးတို႔အား ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူ၍ –

(ခ) ေန႔ရက္အစဥ္ ေထရ္စဥ္ဝါလိုက္ ေသာတာပတၱိဖိုလ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေစေတာ္ မူၿပီး၍ ဝါဆိုလျပည္႔ေက်ာ္(၅)ရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထိုပဥၥဝဂၢီငါးဦးတို႔၏ အရဟတၱဖိုလ္အက်ဳိးငွာ အနတၱလကၡဏသုတ္ကို ဆက္၍ေဟာေတာ္မူၿပီ ထိုအနတၱလကၡဏသုတ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အကြၽနု္ပ္တို႔သည္ ရြတ္ဆိုပြားမ်ားၾကပါကုန္စို႔။

- အနတၱလကၡဏသုတ္ နိဒါန္း -

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂါဝုန္ေတာ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပဥၥဝဂၢီရဟန္းတို႔ကို ရဟန္းတို႔ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရားဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ထားၾက ကုန္၏။

- ႐ူပကၡႏၶာ အနတၱျဖစ္ပံု -

ရဟန္းတို႔ ႐ုပ္သည္ အတၱမဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ ႐ုပ္သည္ အတၱျဖစ္ခဲ့ျငားအံ့၊ ဤ႐ုပ္သည္ နာက်င္ျခင္းငွါ မျဖစ္ရာ၊ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသို႔ မျဖစ္ ေစလင့္ဟု ႐ုပ္၌ ေတာင့္တမႈကို ရေကာင္းရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ႐ုပ္သည္ အတၱမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္းငွာ ျဖစ္၏။ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟု ႐ုပ္၌ ေတာင့္တမႈကို ရလည္းမရ။

- ေဝဒနာကၡႏၶာ အနတၱျဖစ္ပံု -

ေဝဒနာသည္ အတၱမဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ ေဝဒနာသည္ အတၱျဖစ္ခဲ့ျငားအံ့၊ ဤေဝဒနာသည္ နာက်င္ျခင္းငွါ မျဖစ္ရာ၊ ငါ၏ေဝဒနာသည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏ ေဝဒနာသည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟု ေဝဒနာ၌ ေတာင့္တမႈကို ရေကာင္းရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ေဝဒနာသည္ အတၱမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္းငွာ ျဖစ္၏။ ငါ၏ေဝဒနာသည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏ ေဝဒနာသည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟု ေဝဒနာ၌ ေတာင့္တမႈကို ရလည္းမရ။

- သညာကၡႏၶာ အနတၱျဖစ္ပံု -

သညာသည္ အတၱမဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ သညာသည္ အတၱျဖစ္ခဲ့ျငားအံ့၊ ဤသညာသည္ နာက်င္ျခင္းငွါ မျဖစ္ရာ၊ ငါ၏သညာသည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏ သညာသည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟု သညာ၌ ေတာင့္တမႈကို ရေကာင္းရာ၏။ ရဟန္းတို႔ သညာသည္ အတၱမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္းငွာျဖစ္၏။ ငါ၏သညာသည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏ သညာသည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟု သညာ၌ ေတာင့္တမႈကို ရလည္းမရ။

- သခၤါရကၡႏၶာ အနတၱျဖစ္ပံု -

သခၤါရတို႔သည္ အတၱမဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ သခၤါရတို႔သည္ အတၱျဖစ္ခဲ့ျငားအံ့၊ ဤသခၤါရတို႔သည္ နာက်င္ျခင္းငွါ မျဖစ္ရာ၊ ငါ၏သခၤါရတို႔သည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစကုန္သတည္း၊ ငါ၏သခၤါရတို႔သည္ ဤသို႔မျဖစ္ေစကုန္ သတည္းဟု သခၤါရတို႔၌ ေတာင့္တမႈကို ရေကာင္းရာ၏။ ရဟန္းတို႔သခၤါရတို႔သည္ အတၱမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္းငွာ ျဖစ္ကုန္၏။ ငါ၏သခၤါရတို႔သည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစကုန္သတည္း၊ ငါ၏သခၤါရတို႔သည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစကုန္ သတည္းဟု သခၤါရတို႔၌ ေတာင့္တမႈကို ရလည္းမရ။

- ဝိညာဏကၡႏၶာ အနတၱျဖစ္ပံု -

ဝိညာဏ္သည္ အတၱမဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ ဝိညာဏ္သည္ အတၱျဖစ္ခဲ့ျငားအံ့၊ ဤဝိညာဏ္သည္ နာက်င္ျခင္းငွါ မျဖစ္ရာ၊ ငါ၏ဝိညာဏ္သည္ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏ ဝိညာဏ္သည္ ဤသို႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟု ဝိညာဏ္၌ ေတာင့္တမႈကို ရေကာင္းရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ဝိညာဏ္သည္ အတၱမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္းငွာျဖစ္၏။ ငါ၏ဝိညာဏ္သည္ ဤသို႔ ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏ဝိညာဏ္သည္ ဤသို႔မျဖစ္ေစလင့္ဟု ဝိညာဏ္၌ ေတာင့္တမႈကို ရလည္း မရ။

- ႐ူပကၡႏၶာ၌ လကၡဏာေရးသံုးပါး -

ရဟန္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ႐ုပ္သည္ ျမဲသေလာ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ႐ုပ္သည္ ဆင္းရဲေလာ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ႐ုပ္ကို ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါျဖစ္၏၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ၏ကိုယ္ အတၱတည္းဟု ႐ႈျခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ပါမည္ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။

- နာမကၡႏၶာေလးပါး၌ လကၡဏာေရးသံုးပါး -

ေဝဒနာသည္ ျမဲသေလာ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာေဝဒနာသည္ ဆင္းရဲေလာ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိေသာ ေဝဒနာကို ဤေဝဒနာသည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏၊ ဤေဝဒနာသည္ ငါျဖစ္၏၊ ဤေဝဒနာသည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱတည္းဟု ႐ႈျခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ပါမည္ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။

သညာသည္ ျမဲသေလာ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာသညာသည္ ဆင္းရဲေလာ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ ျခင္းသေဘာရွိေသာ သညာကို ဤသညာသည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏၊ ဤသညာသည္ ငါျဖစ္၏၊ ဤသညာသည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱတည္းဟု ႐ႈျခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ပါမည္ ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။

သခၤါရတို႔သည္ ျမဲသေလာ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာသခၤါရတို႔သည္ ဆင္းရဲေလာ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ သခၤါရတို႔ကို ဤသခၤါရတို႔သည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏၊ ဤသခၤါရ တို႔သည္ ငါျဖစ္၏၊ ဤသခၤါရတို႔သည္ ငါ၏ကိုယ္ အတၱတည္းဟု ႐ႈျခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ပါ မည္ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။

ဝိညာဏ္သည္ ျမဲသေလာ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာဝိညာဏ္သည္ ဆင္းရဲေလာ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ဝိညာဏ္ကို ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱတည္းဟု ႐ႈျခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ပါမည္ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။

- ႐ုပ္တရားကို တဏွာ မာန ဒိ႒ိဂါဟတို႔ျဖင့္ မ႐ႈၾကည့္အပ္ပံု -

ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အတြင္း အျပင္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ၊ အယုတ္ အျမတ္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အေဝး အနီးလည္းျဖစ္ေသာ အလံုးစံုေသာ ႐ုပ္ကို ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါမဟုတ္၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱမဟုတ္ဟု ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။

- ေဝဒနာတရားကို တဏွာ မာန ဒိ႒ိဂါဟတို႔ျဖင့္ မ႐ႈၾကည့္အပ္ပံု -

အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အတြင္း အျပင္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ၊ အယုတ္အျမတ္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အေဝးအနီးလည္း ျဖစ္ေသာ အလံုးစံုေသာ ေဝဒနာကို ဤ ေဝဒနာသည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤေဝဒနာသည္ ငါမဟုတ္၊ ဤ ေဝဒနာသည္ ငါ၏ ကိုယ္အတၱမဟုတ္ဟု ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။

- သညာတရားကို တဏွာ မာန ဒိ႒ိဂါဟတို႔ျဖင့္ မ႐ႈၾကည့္အပ္ပံု -

အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အတြင္းအျပင္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ၊ အယုတ္အျမတ္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အေဝးအနီးလည္း ျဖစ္ေသာ အလံုးစံုေသာသညာကို ဤသညာသည္ ငါ့ ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤသညာသည္ ငါမဟုတ္၊ ဤသညာသည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱမဟုတ္ဟု ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။

- သခၤါရတရားကို တဏွာ မာန ဒိ႒ိဂါဟတို႔ျဖင့္ မ႐ႈၾကည့္အပ္ပံု -

အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အတြင္းအျပင္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ၊ အယုတ္ အျမတ္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အေဝး အနီးလည္း ျဖစ္ေသာ အလံုးစံုေသာ သခၤါရတို႔ကို ဤသခၤါရတို႔သည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္ကုန္၊ ဤသခၤါရတို႔သည္ ငါမဟုတ္ကုန္၊ ဤသခၤါရတို႔သည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱမဟုတ္ကုန္ဟု ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။

- ဝိညာဏ္္တရားကို တဏွာ မာန ဒိ႒ိဂါဟတို႔ျဖင့္ မ႐ႈၾကည့္အပ္ပံု -

အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာ၊ အတြင္းအျပင္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ၊ အယုတ္အျမတ္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ အေဝးအနီးလည္း ျဖစ္ေသာ အလံုးစံုေသာ ဝိညာဏ္ကို ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါမဟုတ္၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ၏ကိုယ္အတၱမဟုတ္ဟု ဤသို႔ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။

- နိဗၺိႏၵဉာဏ္မွစ၍ မဂ္ကိစၥတစ္ဆယ့္ေျခာက္ခ်က္ျဖစ္ပံု -

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ႐ႈေသာ အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ ႐ုပ္၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ ေဝဒနာ၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ သညာ၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ သခၤါရတို႔၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ ဝိညာဏ္၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ ျငီးေငြ႕ေသာ္ စြဲမက္မႈကင္း၏၊ စြဲမက္မႈကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္၏၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ေသာ္ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ျပီဟု အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚ၏၊ ပဋိသေႏၶ ေနမႈကုန္ျပီ၊ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္(မဂ္)ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ကိစၥအလို႔ငွာ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

- ပဥၥဝဂၢီရဟန္းမ်ား ရဟႏၲာျဖစ္ပံု -

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ပဥၥဝဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားကို ႏွစ္လိုသည္ျဖစ္၍ ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူကုန္ၿပီ။

ဤဂါထာမဖက္ သက္သက္ေသာ ေဒသနာကို ေဟာေတာ္မူအပ္သည္ရွိေသာ္ ပဥၥဝဂၢီ ရဟန္းတို႔၏ စိတ္တို႔သည္ မစြဲလမ္းမူ၍ အာသေဝါတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ကုန္၏။

အနတၱလကၡဏသုတ္ ျမန္မာျပန္ ၿပီးပါၿပီ။